فرهنگی شدن پوشاک حجاب در انتظار تایید شورای نگهبان

قرار دادن محصولات عفیفانه در فهرست کالاهای فرهنگی، مطالبه‌ای است که در سال‌های گذشته از سوی تولیدکنندگان پوشاک اسلامی مطرح شده است و در حال حاضر در قالب لایحه عفاف و حجاب، مسیر رفت و برگشت به شورای نگهبان و مجلس را طی می‌کند و انتظار می‌رود تصمیمات مدبرانه‌ای در این خصوص گرفته شود.

لایحه عفاف و حجاب پس از چند بار رفت و برگشت بین شورای نگهبان و مجلس بار دیگر به شورای نگهبان ارسال شد؛ لایحه‌ای که در بخشی از آن، پیشنهاد فرهنگی شدن محصولات حجاب مطرح شده تا با بهره مندی از امتیازات این طرح بتوان گام‌های مهمی در رفع نیاز جامعه و تولید انبوه محصولات حجاب برداشت. با این وجود شنیده‌ها حکایت از آن دارد که تنها بخشی از این پیشنهاد توسط مجلس تصویب شده و فقط چادر مشکی در زمره کالاهای فرهنگی قرار گرفته است!

طرحی که ممکن است صنعت پوشاک را متحول کند

سال‌هاست فعالان حوزه عفاف و حجاب در انجمن تولید کنندگان پوشاک اسلامی تلاش می‌کنند تا با قرار دادن این محصولات در فهرست کالاهای فرهنگی و تعلق یارانه به آن بتوانند نسبت به ایجاد تنوع، کاهش قیمت محصولات و رشد تولید، اقبال بیشتر مردم نسبت به این محصولات را افزایش دهند که حاصل این تلاش‌ها، ورود پیشنهاد فرهنگی شدن کالاهای حجاب به صحن مجلس است. بنابراین باید منتظر ماند و دید که این طرح چطور به تصویب نهایی می‌رسد؟

براساس اظهارات اسدالله سلیمانی، رئیس انجمن تولید کنندگان پوشاک اسلامی اگرچه این طرح در مرحله اول تصویب شده بود با این وجود طی رفت و برگشت‌ بین مجلس و شورای نگهبان، تغییراتی در آن صورت گرفت و این بار نه کل محصولات عفیفانه (شامل چادر، مانتو، عبا، مانتو شلوار اداری و به طور کلی پوشاک موردنیاز یک بانوی مسلمان برای حضور در جامعه) بلکه فقط چادر مشکی و ملزومات حجاب (ساق دست، هدشال و…) در زمره کالاهای فرهنگی قرار گرفته است. این مسئله به این معناست که مصوبه یادشده نمی‌تواند کمکی به اهداف پیش رو در زمینه تولید و عرضه اقتصادی پوشاک اسلامی داشته باشد.

سرمایه‌گذاری در حوزه پوشاک اسلامی امری ضروری است

ظاهرا شورای نگهبان «بار مالی» را علت فرهنگی نشدن تمام کالاهای حجاب معرفی کرده، موضوعی که به شدت مورد انتقاد مطالبه گران این طرح از جمله رییس انجمن پوشاک اسلامی قرار گرفته است. او این چنین می‌گوید: «سوال ما این است که چرا به رغم تمام هزینه‌هایی که در کشور می‌شود، وقتی نوبت به عفاف و حجاب می‌رسد، کار به دو دوتا چهارتا می‌کشد؟ و این درحالی است که سرمایه‌گذاری در حوزه حجاب، درست مثل سرمایه‌گذاری در زمینه امنیت و حفاظت از کیان این کشور است، زیرا ما امروز در این حوزه مورد تهدید دشمن هستیم و بدون تردید باید هزینه کنیم. همانطور که خود دشمن به طور واضح می‌گوید به جای بمب ریختن سر ایرانی‌ها، دامن کوتاه بریزید!حالا با تمام این اوصاف واقعا نمی‌دانم چرا مسئولینی که قطعا از من تولیدکننده، دانش فرهنگی بیشتری دارند، نسبت به حوزه حجاب بی‌تفاوت هستند؟»

او ادامه می‌دهد: «برای طرح این پیشنهاد در مجلس و فرهنگی شدن محصولات عفاف و حجاب، طی چندین سال گذشته جلسات و رایزنی‌های بسیاری با مسئولین داشته‌ایم و بعد از این دیدگاه شورای نگهبان نیز به روسای سه قوه و سازمان‌ها و نهادهای مرتبط، نامه‌های متعددی زده‌ایم که باید ببینیم نتیجه چه می‌شود. گرچه پاسخی از هیچ کدام دریافت نکرده‌ایم اما امیدواریم مسئولین در راستای فرهنگی شدن محصولات حجاب اهتمام بورزند و شاهد اخبار و اتفاقات خوبی در این حوزه باشیم.»

مزایای فرهنگی شدن محصولات حجاب

اما اصلا این همه اصرار جهت فرهنگی شدن محصولات حجاب برای چیست و بطور محسوس چه تاثیری روی تولیدکننده و خریدار می‌گذارد؟ سلیمانی در پاسخ به این سوال می‌گوید: «در حال حاضر پوشاک اسلامی بصورت مزونی ارائه می‌می شود و تولید کارگاهی درحد انگشت شمار وجود دارد، بنابراین قیمت اجناس بالاتر و دسترسی محدودتر است، اما اگر فرهنگی شدن محصولات حجاب محقق شود، قاعدتا اقبال و توجیه اقتصادی برای ورود و فعالیت تولیدکنندگان به این عرصه افزایش یافته و با برندسازی‌های مختلف، شاهد تحولات بزرگی در تنوع و قیمت محصولات حجاب و درنتیجه هدف اصلی خود یعنی استقبال هرچه بیشتر زنان جامعه از این محصولات خواهیم بود و می‌توانیم به اوضاع مد و لباس در کشور نیز سامان دهیم. همه این‌ها زنجیروار به یکدیگر متصلند و فرهنگی شدن محصولات حجاب، سررشته همه این دستاوردهاست.»

لازم به توضیح است که کالای فرهنگی دارای مزایایی همچون برخی معافیت‌های گمرکی، مالیاتی، بیمه ای، واردات مواد اولیه با ارز مخصوص کالای فرهنگی (نصف قیمت) است که تمام این موارد، امتیازاتی انگیزشی و ترغیب کننده برای تولیدکنندگان به شمار می‌رود و هم سو با شعار سال ۱۴۰۳ می‌تواند به رونق تولید آن هم در حوزه‌ای حساس همچون عفاف و حجاب کمک کند. همچنین دستاوردهای این طرح به شکل محسوس روی قدرت خرید زنان جامعه نیز اثر می‌گذارد.

سلیمانی توضیح می‌دهد: «درصورت فرهنگی شدن محصولات حجاب، با توجه به یکسری معافیت‌ها که جای خالیشان پیش از این منجر به بسته شدن کارخانه‌ها شده بود، هزینه‌های تولید و کارگاهی بسیار کاهش یافته و خرید مواد اولیه نیز نصف قیمت فعلی تمام می‌شود و این یعنی کاهش ۵۰ درصدی قیمت چادر، مانتو و عبا و…! مثلا در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد مواد اولیه پارچه‌های چادری از خارج وارد می‌شود و اگر در زمره کالای فرهنگی قرار بگیرد، قیمت‌ها حداقل به نصف تقلیل پیدا می‌کند. همچنین در کنار این مزیت بزرگ، تولیدات ما از مزونی و تک دوزی به سمت صنعتی‌سازی و حتی صادرات می‌رود.»

وقتی که حتی آلات موسیقی کالای فرهنگی است!

لازم است بدانید درحال حاضر محصولاتی چون صنایع دستی، نوشت افزار، کتاب، سینما و حتی آلات موسیقی در زمره کالاهای فرهنگی قرار دارند، اما محصولات حجاب که نقش مهمی در مباحث فرهنگی ما ایفا می‌کنند، از این امتیاز بی‌بهره بوده و زنان محجبه ما که پرچمدار عفاف و حجاب هستند، برای تهیه انواع محصولات حجاب از چادر مشکی گرفته تا عبا و مانتو و… بنا به همان دلایلی که رییس انجمن تولیدکنندکان پوشاک اسلامی اشاره کرد، باید هزینه قابل توجهی را پرداخت کنند، چون نه تولید به شکل گسترده انجام می‌شود و نه قیمت‌ها چنگی به دل می‌زند.

رئیس انجمن تولیدکنندگان پوشاک اسلامی می‌گوید: «شاید امروز بحث «بارمالی» در عدم تصویب فرهنگی شدن محصولات حجاب مطرح شود اما جدای از الزام سرمایه‌گذاری در زمینه عفاف و حجاب به عنوان پاشنه آشیل این مملکت، اگر امروز برای تولیدکننده ایجاد مزیت کنیم و ۵ سال حمایت داشته باشیم، بنده قول می‌دهم که این صنعت آنقدر مشتری داخلی و خارجی پیداکند و صادرات اتفاق بیفتد که خود صنعت دیگر نیازی به حمایت دولت نداشته باشد، اما در زمان فعلی باید استارت این حمایت زده شود.»

فارس