نیم نگاهی به زندگی نامه مریم بانو اصفهانی

شاعر و ادیب، فرزند آیت الله میرزا مهدی جویباره ای؛ از زنان فاضل اصفهان كه در شعر و ادب تبحر داشت و« بانو » تخلص می كرد.
بانو

مریم بانو در ۱۵ رجب سال ۱۳۰۸ق در اصفهان متولد شد و از سن دوازده سالگی به گفتن اشعار لب گشود. دارای حافظه قوی بوده و تمام اشعار خود را در خاطر داشته است.

این اشعار نیز از وی بر روی سنگ مزار عالم جلیل سید ابوالقاسم شهشهانی، معروف به سیدالاسلام (م: ۱۳۷۵ق، مدفون در تكیه شهشهانی ) حك شده است:

گشته غم دل زیاد از ستم آسمان/سید و مولای ما رخت ببرد از جهان

بانگ رحیلش رسید از طرف كردگار/امر اجابت نمود شد به قصور جنان

خواست چو تاریخ سال «بانو»ی محزونه گفت / « شد سوی جنت روان سید اسلامیان»

وی به سبك غزل شعر می سروده و از اشعار خواجه حافظ شیرازی متأثر بوده است.

مریم بانو اصفهانی این بانوی فرزانه كه همسر عالم جلیل، سید مرتضی خاتون آبادی بود، در ۱۶ شوال سال ۱۳۸۹ق وفات كرد و در تكیه فاضل سراب به خاک سپرده شد.

مریم بانو

مجموعه فرهنگی تاریخی تخت فولاد