حضرت فاطمه (س) منادی حقوق زنان

با بررسی وضعیت جهان در قبل از اسلام و تطابق آن با نگاه‌های غلطی که به زنان حتی در دنیای امروز در دیگر تفکرات است درمی‌یابیم که اسلام بهترین و کامل‌ترین دین برای کرامت بخشیدن به زنان و انسانیت است و صراحتا می توان حضرت فاطمه(س) محور خلقت عالم برای رسیدن جهان مادی به جهان معنوی دانست.

دو دیگاه کلی و افراط گرایانه به زن خارج از دین اسلام

 ۱- نگاه متحجرانه که زنان را فقط محدود به خانه دانسته و هدف از خلقت زن را تامین نیازهای مردان می دانند و به آنان اجازه فعالیت اجتماعی و سیاسی نمی‌دهند.

۲- نگاه فمینیستی که هیچ تفاوتی برای زنان و مردان قائل نبوده و به دنبال ایجاد تساوی غیرمنطقی میان زن و مرد در حقوق و جامعه هستند که در این صورت زنان باید همپای مردان در جامعه وظایف سنگینِ مشترک را بر عهده بگیرند.

نگرش درست در زندگی حضرت زهرا (س) این موضوع را برای ما روشن می‌کند که هر دوی این نگاه‌ها غلط بوده و در آن به زنان بی‌توجهی شده است. حضرت فاطمه (س) به‌عنوان یک زن که الگوی زنان و مردان جهان اسلام شناخته می‌شود هم در محیط خانه و هم اجتماع نمونه کاملی از یک زن را ترسیم کرده است.

حضرت فاطمه(س) و نقش زن در خانواده و اجتماع

ایشان در مقام همسر، مادر و دختر یک بانوی همراه، پشتیبان، دلگرم‌کننده، مایه آرامش، قناعت، بخشش، وفاداری، ایمان، سرشار از عطوفت و ایثار و… برای اهل خانه بوده اند و در هنگام حضور در جامعه صداقت، ادب، حیا، بصیرت، ولایت‌مداری، عدالت، نیکوکاری، جسارت و رشادت و.. را در کنش سیاسی و اجتماعی ایشان به‌عنوان یک زن همراه با رعایت عفت و پاکدامنی مشاهده می‌شود کمااینکه در خطبه فدکیه ایشان ویژگی‌های برجسته این بانوی بزرگ نمایان شده است.

علم آموزی به زنان

ایشان در زمان حیات پربرکت خود، موضوعات مختلفی مانند احکام، قرآن، اخلاق شوهرداری، فرزندآوری، مردم‌داری و همسایه‌داری را به زنان آموزش می‌داد تا زنان امت اسلامی از همه جهات صاحب علم و فضیلت شوند. ایشان محور خلقت عالم برای رسیدن جهان مادی به جهان معنوی هستند.

تفاوت نگاه اعراب و اسلام به زنان

قبل از بعثت پیامبر (ص) اعراب نگاه ابزاری و تحقیرآمیزی به زنان داشتند و زن به‌عنوان انسان درجه چندم محسوب می‌شد. در این جوامع زنان جایگاهی نداشتند و حقوق فردی و اجتماعی برای آنان معنایی نداشت. نگاه تبعیض‌آمیز به دختران و پسران، زنده‌به‌گور کردن دختران، کالا انگاری زنان، محرومیت از ارث و اموال، نداشتن حق انتخاب در ازدواج، فروش و معاوضه زنان یکدیگر، عدم تملک در مهریه، نداشتن حق اظهارنظر سیاسی و محرومیت و ممنوعیت از علم‌آموزی و…خلاصه‌ای از وضعیت ناشایست زنان در آن زمان بود.

بعد از بعثت پیامبر (ص) و تکوین دین اسلام خط پایانی بر این تفکرات ضد زن جوامع کشیده شد و اسلام به زنان کرامت بخشید و حقوق آنان را به رسمیت شناخت. ولادت حضرت فاطمه (س)، مشاهده اطرافیان در نحوه رفتار آن حضرت با همسر و دخترشان، تفسیر آیات الهی، آگاهی بخشیدن به زنان و مردان مسلمان درباره حقوق انسانی و اجتماعی و… ازبین‌بردن تفکرات غلط جاهلی نسبت به زنان، بیان احکام الهی مخصوص زنان و مردان، مشاهده نحوه برخورد محترمانه پیامبر با زنان، تشویق قرآن و اسلام و پیامبر به اهمیت ارتقا دانش و کنشگری زنان و مردان مسلمان در جامعه و.. سبب شد که هم زنان از حقوق خودآگاه و هم مردان موظف به رعایت حقوق آنان شوند.