نیم نگاهی به زندگی نامه بی بی مریم بختیاری

دختر حسینقلی خان، متولد سال 1292ق، از سرآمدان زنان ایل بختیاری. در زمان فتح تهران و ورود نیروهای بختیاری به شهر، این زن پشت بام خانه اش در تهران را سنگر بندی کرد و همراه با عده ای سوار بختیاری به دفاع از مشروطیت پرداخت.

وی در وقایع جنگ جهانی اول نیز وارد معرکه شد. خوانین ایل بختیاری که طالب قدرت بودند در این جنگ به قوای عثمانی پیوسته و خود بی بی مریم نیز فرماندهی یک عده سرباز آلمانی را در بختیاری به عهده گرفت. با شکست آنها و تسلط روس ها در اصفهان اموال بی بی مریم به غارت رفت. وی مدت سه ماه به فن کاردرف آلمانی در خانه اش پناه داد و سپس او را روانه عثمانی کرد. به پاس این خدمات امپراطور آلمان تمثال میناکاری و الماس نشان خود را برای او فرستاد و به لقب سردار مفتخرش گردانید.

وی در جنگ جهانی اول کمک های زیادی به فقرای شهر اصفهان نموده و نیز تکفل پنجاه نفر فقیر را برعهده داشت. از جمله رجال سیاسی و فرهنگی که به خانه او رفت و آمد می کردند و یا پناهنده می شدند، حسن وحید دستگردی و دکتر مصدق را می توان اشاره کرد. فرزندش علی مردان خان علیه حاکمیت زور و قلدری رضاشاه قیام نمود که در همین راه کشته شد. مراتب اخلاقی و ملی در عدم تسلیم پناهندگان خود، او را در تاریخ ملل زنی ممتاز و بی نظیر ساخته بود. به گفته باستانی پاریزی «چراغ افتخار ایل بختیاری» بود.

بی بی مریم سرانجام در سال ۱۳۱۶ش در اصفهان از دنیا رفت.