بازار داغ تعیین جنسیت جنین

«پسر یا دختر بودن نوزاد برای ما مهم نیست، خدا کند که سالم باشد». این جمله ای است که اغلب خانواده ها هنگامی که خبر بارداری یک خانم را می‌شنوند، آن را لا به لای صحبت های خود بازگو می‌کنند. با این وجود برخی از خانواده ها چنین تعبیراتی را به کار نمی‌برند و جنسیت فرزند برای آن ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. متاسفانه باید گفت که برای بسیاری از افراد دختر داشتن یا پسردار شدن مهم است و برای محقق شدن این خواسته دست به هر کاری می زنند؛ از لقاح آزمایشگاهی و رژیم غذایی گرفته تا دست به دامان جادو و جنبل شدن.

به گزارش جهان بانو، کافی است تا کمی در شبکه های اجتماعی راه های دختردار شدن یا پسردار شدن را جستجو کنید؛ در این صورت با افراد مختلفی آشنا خواهید شد که در ازای دریافت مبالغی از ۱۰۰ هزار تومان گرفته تا بیشتر به شما پیشنهاد استفاده از رژیم سه تا شش ماهه را ارائه می‌کنند و تضمین می‌دهند که در صورت عمل کردن به لیست بلندبالای آن ها به احتمال ۸۰ درصد جواب خواهید گرفت. بی تردید اگر هم نتیجه مورد نظر شما حاصل نشد، به شما خواهد گفت بسیار کم اتفاق افتاده است که فردی از روش های آن ها نتیجه نگیرد. احتمالا اشتباهی مرتکب شده اید و نمی‌توانید مدعی باشید که چرا به نتیجه مورد نظر خود نرسیدید. افراد دیگری نیز وجود دارند که در کنار استفاده از رژیم غذایی به جادو، طلسم و فال نیز معتقدند و از صاحبان این فن کمک می‌گیرند. در مواردی می‌بایست دعا و طلسم را با صرف هزینه هایی از ۲۰۰ هزار تومان گرفته تا مبالغ بالاتر تهیه کرده و با خود همراه کنند و گاهی نیز باید این دعا را به آب روان بسپارند و برای گرفتن نتیجه مورد نظر منتظر بمانند.

اما حقیقت ماجرا چیست؟ آیا در حال حاضر تعیین جنسیت قبل از بارداری با استفاده از روش های سنتی امکان پذیر است یا می‌بایست برای انتخاب جنسیت فرزند تنها از روش های آزمایشگاهی استفاده کرد؟تعیین جنسیت به روش IVF تنها ۴۰ درصد موفقیت آمیز استپژوهشگران و پزشکان باور دارند که به جز روش لقاح مصنوعی یا IVF هیچ یک از روش های دیگر به نتیجه مطلوب نمی‌رسد و با وجود تبلیغات گسترده تضمینی برای محقق شدن آن ها وجود ندارد.

«طاهره لباف» چهره نام آشنای حوزه زنان و زایمان کشورمان در رابطه با این موضوع اظهار کرد: «سه نوع روش برای تعیین جنسیت وجود دارد. روش اول مربوط به تغذیه مادر و زمان تخمک گذاری است. البته این روش یک روش احتمالی است و در مواردی نیز ممکن است نتیجه مورد نظر حاصل نشود. روش دوم روش آزمایشگاهی یا IUI است که در محیط آزمایشگاه انجام می‌شود. در این روش X وY  اسپرم مرد جداسازی شده و با توجه به تقاضای خانواده برای تعیین جنسیت اسپرم های حاوی Xو Yبه داخل رحم زن تزریق می شود. این روش نیز مانند روش پیشین قابل اعتماد نیست و تنها ۱۵ درصد ممکن است که موفقیت آمیز باشد. روش سوم روش IVF نام دارد. در این روش ابتدا اسپرم و تخمک از پدر و مادر جدا شده و سپس اسپرم به داخل تخمک تزریق می‌شود. پس از این مرحله تقسیمات سلولی آغاز می‌شود و سپس با توجه به جنسیت مورد نظر خانواده مراحل بعدی طی می‌شود. این روش که تنها روش قابل اطمینان محسوب می‌شود، در بهترین آزمایشگاههای دنیا تنها از ۴۰ درصد احتمال اثربخشی برخوردار است، در نتیجه تا خداوند نخواهد، بشر در انجام هر کاری ناتوان است.جنسیت فرزندتان را انتخاب کنید

امروزه تعیین جنسیت با استفاده از روش آزمایشگاهی و IVF غیر مجاز نیست، با این وجود روشی پرعارضه و هزینه بر محسوب می‌شود. این را لباف که بیش از ۴۰ سال در حوزه زنان و زایمان سابقه دارد می گوید و تصریح می‌کند: «امروزه  در مراکز دولتی IVF تنها برای افرادی استفاده می‌شود که با مشکل ناباروری دست و پنجه نرم می‌کنند یا به دلیل مسائل ژنتیکی باید از این روش استفاده کنند. با این وجود مراکز غیردولتی با دریافت هزینه ای بالغ بر ۲۵ میلیون تومان تعیین جنسیت را انجام می‌دهند. با این حال نباید این مساله را نادیده گرفت که روش IVF روشی پرعارضه است و این احتمال وجود دارد که سلامت فرزند در آینده به خطر بیفتد. از طرف دیگر روش IUI هم با هزینه ای بالغ بر ۴ میلیون تومان در مراکز درمانی انجام می شود که این روش نیز قطعی و نتیجه بخش نیست و مراکز پزشکی معمولا انجام آن را توصیه نمی‌کنند.»تعیین جنسیت برای اولین فرزند انجام نمی شود

تعیین جنسیت با استفاده از لقاح مصنوعی از سال ۸۲ در ایران رواج یافته است؛ روشی که PGD نام دارد و در حال حاضر در بسیاری از مراکز ناباروری در مطب‌ها و بیمارستان انجام می‌شود. لباف خاطر نشان کرد: « PGD برای افرادی که دارای مشکل خاصی نیستند، برای اولین بار می خواهند اقدام به فرزندآوری کنند و تصمیم دارند که جنسیت فرزندشان را تعیین کنند انجام نمی شود. با این وجود ممکن است برای برخی از خانواده ها انجام شود؛ خانواده هایی که به عنوان مثال ۳ فرزند پسر دارند و تمایل دارند تا دختر نیز داشته باشند و یا برعکس.»در حال حاضر خانواده های بسیاری وجود دارند که دو فرزندی یا تک فرزندی را انتخاب می کنند و به دلیل محدود شدن فرزندآوری ترجیح می دهند که از هر جنسیتی بچه داشته باشند و برای فرزند دوم خود اقدام به تعیین جنسیت می کنند. لباف در رابطه با این موضوع عنوان کرد: «برای خانواده هایی که دچار مشکلات ژنتیکی یا ناباروری نیستند و صرفا برای فرزند دوم تمایل دارند تا اقدام به تعیین جنسیت کنند، چنین روش هایی بسیار محدود انجام می شود، چرا که تعیین جنسیت به خودی خود اختلال در چرخه طبیعت محسوب می‌شود.»

فاطمه رشیدی، دکترای روانشناسی و روان درمانگر هیجان مدار در رابطه با این موضوع بیان کرد: «از منظر روان شناختی افراد هنگام فرزند آوری به صورت کاملا ناخودآگاه به بازسازی بسیاری از احساسات، کنش ها و رفتارهایی که در مواجهه با والدین خود تجربه کرده اند می پردازند. در حقیقت هر نوع رابطه به ویژه از نظر دلبستگی با والد در ذهن فرد نمود پیدا می‌کند و موجب تمایل وی به آوردن فرزند پسر یا دختر می شود. چنانچه فرد به عنوان مادر از رابطه خوبی با مادر خود برخوردار باشد برای اینکه دوباره این رابطه را با فرزند خود تجربه کند، علاقه دارد که فرزندش دختر باشد، با این وجود اگر این رابطه خوب نباشد فرد در فرزندآوری به داشتن فرزند دختر چندان تمایلی نخواهد داشت. بنابراین نیازهای ناخودآگاه افراد نه به شکل سطحی بلکه به صورتی عمیق در این ماجرا نقش دارد. از طرف دیگر چنانچه فرد درک درستی در مواجهه با جنسیت خود نداشته باشد و در جامعه آن طور که استحقاقش را داشته به رویاهایش نرسیده باشد و در طول زندگی خود دچار شکست و آسیب شده باشد، طبیعی است که تمایل او به داشتن فرزندی از جنس خود کاهش می‌یابد، چرا که جنسیت خود را مسبب تمام شکست هایش می داند و نمی خواهد فرزندش تلخ کامی هایی را که او پشت سر گذاشته تجربه کند.

رشیدی عدم پذیرش جنسیت، ابهامات، ترس های والدین و دلبستگی های آن ها به والد خود را از مهمترین عوامل تمایل به تعیین جنسیت عنوان کرد و افزود: « تجربه زیسته والدین و نیازهای حل نشده آنها در رابطه با جنسیت خود به شدت در تمایل به تعیین جنسیت تاثیرگذار است.»نقش فرهنگ در پذیرش دختر یا پسرگفتنی است که بعد فرهنگی نیز نقش به سزایی در داشتن تمایل به جنسیتی خاص ایفا می‌کند. در فرهنگ ما تمایل به داشتن فرزند پسر بیشتر از تمایل به داشتن فرزند دختر است. رشیدی با اشاره به این مساله خاظر نشان کرد: «گاهی اوقات بعضی خانواده ها برای به دنیا آمدن فرزند دختر به گونه ای خجالت آور با مادر رفتار می کنند. مادر به دلیل مشاهده چنین رفتارهایی احساس شرمندگی می کند و برای رهایی از این احساس تلاش می کند پیش از بارداری از جنسیت فرزند خود اطمینان حاصل کند.»

والدی که با تولد فرزند دختر یا پسر خود دچار سرافکندگی و ناامیدی می شود می تواند حالات افسردگی را نیز تجربه کند بنابراین اگر نسبت به این نیازها ، ترس ها و شرم ها آگاه باشد بهتر می تواند مسائل خود را مرتفع کند. اگرچه  ممکن است باز هم تصمیم به تعیین جنسیت نوزاد خود بگیرد اما اگر این تصمیم همراه با آگاهی باشد در صورت موفقیت می تواند از احساسات منفی بکاهد و در صورت عدم موفقیت از ورود به ورطه ناامیدی و افسردگی جلوگیری کند. در این صورت است که فرزندی که به دنیا خواهد آمد زندگی روانی سالم تری خواهد داشت.این روان درمانگر تصریح می کند: به طور کلی نفس تصمیم گیری درباره انتخاب جنسیت فرزند مثبت یا منفی نیست فقط باید به دلایل انتخاب یک جنسیت خاص آگاه بود چون قطعا بر روی فرزندی که به دنیا می آید اثر خواهد گذاشت.

جواب “چرا تعیین جنسیت؟” را بدانیدجواب اینکه ما چرا می خواهیم تعیین جنسیت انجام دهیم خیلی مهم است. دلیل ما می تواند بعد روانی و ناخودآگاه داشته باشد یا بعد فرهنگی و فشار اجتماع. رشیدی می گوید: در جایی که بحث فرهنگ و فشار اجتماعی مطرح است هر والدی تحت تاثیر قرار نمی گیرد تنها والدینی از این فشار تاثیر می گیرند که خودپنداری مثبتی از خود ندارند یا شرم های حل نشده ای در درونشان هست که برای رهایی از آن دست به انتخاب می زنند. تعیین جنسیت گرچه می تواند در کوتاه مدت پاسخگوی نیازهای روانی برآورده نشده در والدین باشد اما این نیازها با تولد فرزند هم از بین نمی رود چرا که عمیقا در وجود والد هست و او بدون داشتن آن فرزند خود را دچار نقص می بیند.