چادرهای نجات در غزه به خون کودکان رنگین شدند

این افراد در واقعیت غم‌انگیزی به سر می‌برند و مرگ ناشی از حملات رژیم صهیونیستی حتی در داخل این چادرها نیز آنها را رها نمی‌کند و خون زنان و کودکان بی‌گناه را می‌ریزد.

ارتش اشغالگر صهیونیستی به طور روزانه پناهگاه‌ها را در سراسر نوار غزه هدف قرار می‌دهد، بدون اینکه به نزدیکی چادرهای برزنتی سست یا حضور تعداد زیادی از آوارگان توجهی داشته باشد. این امر منجر به شهادت و زخمی شدن تعداد زیادی شده است، به ویژه که بیشتر حملات بر مناطق شلوغ متمرکز است. در غرب شهر غزه، تقریباً یک میلیون آواره از بخش شرقی شهر و بخش شمالی نوار غزه وجود دارد. در منطقه مواصی خان یونس، اکثر ساکنان رفح و خان یونس در پناهگاه‌ها اسکان داده شده‌اند. این وضعیت هرگونه هدف قرار دادن چادرها را به یک قتل عام تبدیل می‌کند و منجر به تعداد زیادی شهید و زخمی می‌شود.

این صحنه با هر حمله به چادرهایی که نمی‌توانند در برابر گلوله‌ها مقاومت کنند، تکرار می‌شود. گلوله‌ها آنها را در عرض چند ثانیه می‌سوزانند و پارچه آنها را به سوختی برای آتشی تبدیل می‌کنند که اجساد آوارگان را در بر می‌گیرد. در همین حال، ترکش‌ها هیچ مانعی برای رسیدن به چادرهای مجاور ندارند و باعث زخمی شدن تعداد بیشتری می‌شوند و شعله‌ها را گسترش می‌دهند و ده‌ها چادر مجاور را می‌سوزانند.

«اسماعیل الثوابته»، مدیر دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در نوار غزه می‌گوید که از آغاز تجاوز به غزه، اشغالگران بیش از ۱۰۵ بمباران مستقیم انجام داده‌اند که چادرهای آوارگان را تنها در منطقه مواصی در خان یونس هدف قرار داده‌اند، منطقه‌ای که اشغالگران ادعا می‌کنند «امن» است و به عنوان «منطقه بشردوستانه» طبقه‌بندی می‌شود. این حملات منجر به بیش از ۸۰ قتل عام مستند در داخل چادرهای مواصی شده است که منجر به صدها شهید و زخمی شده است که اکثر آنها زنان و کودکان هستند.

الثوابته به وبگاه خبری العربی الجدید گفت: این آمار ماهیت جنایتکارانه این هدف‌گیری را آشکار می‌کند. هدف از این رفتار، تقویت این تصور است که هیچ جای امنی در غزه وجود ندارد و اینکه غیرنظامیان تحت فشار کشتار، گرسنگی و آوارگی تسلیم شوند. اشغالگران همچنین از طریق قتل عام‌ها، به دنبال درهم شکستن روحیه مردم فلسطین و خالی کردن غزه از ساکنان آن از طریق تروریسم فراگیر هستند که کودکان، زنان و سالمندان را در چادرهایی که قرار است موقتاً برای حفاظت باشند، هدف قرار می‌دهد. این یک هدف‌گیری عمدی زیرساخت‌های انسانی و اجتماعی و پایه‌های وجود غیرنظامیان است.

وی تأکید می‌کند که «اشغالگران اسرائیلی عمداً عملیات نظامی خود را به سمت پناهگاه‌هایی که ده‌ها هزار خانواده آواره را در خود جای داده‌اند، هدایت می‌کنند و مستقیماً آسیب‌پذیرترین افراد را هدف قرار می‌دهند. این رژیم برای یافتن چادرهای پرجمعیت به نظارت هوایی و شناسایی مداوم متکی است، سپس حملات مرگباری را با بمب‌های سنگین و مواد منفجره با اثرات گسترده انجام می‌دهد که منجر به تلفات زیادی در آنِ واحد می‌شود.»

الثوابته خاطرنشان می‌کند بمباران در شب یا در ساعات اوج پرجمعیتی تکرار می‌شود تا تعداد قربانیان افزایش یابد و وحشت جمعی گسترش یابد. اقدامی که بخشی از سیاست سیستماتیک نسل‌کشی علیه غیرنظامیان بی‌دفاع است. هدف قرار دادن چادرها به معنای حمله به قلب جوامع غیرنظامی است که به زور از خانه‌های خود آواره شده‌اند و اشغالگران مکان‌های آوارگی آنها را خود تعیین کرده‌اند و آنچه را که به دروغ مناطق امن نامیده می‌شوند به گورهای دسته جمعی تبدیل می‌کند.

ارتکاب قتل عام توسط اشغالگران در شب جمعه ۱۵ اوت در مدرسه «الماجده وسیله» در غرب شهر غزه، نمونه‌ای از حملات رژیم صهیونیستی با چادرهای آوارگان است که منجر به شهادت هفت آواره، از جمله سه زن و سه کودک، و همچنین زخمی شدن بیش از ۳۶ نفر دیگر شد.

خبرگزاری ایسنا