واکنش زنان سینماگر به حواشی اخیر؛ سینما نامساعد میشود؟!!

در بیانیه‌ایی که توسط جمع قابل توجهی از زنان سینماگر سرشناس در اعتراض به خشونت علیه زنان در سینما منتشر شد ضمن اعلام جزییاتی از وضعیت نامساعد فعالیت زنان در سینما تقاضای تشکیل کمیته‌ایی مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به این روایت‌ها مطرح شد.

به گزارش جهان بانو، در بیانیه‌ایی که توسط جمع قابل توجهی از زنان سینماگر سرشناس در اعتراض به خشونت علیه زنان در سینما منتشر شد ضمن اعلام جزییاتی از وضعیت نامساعد فعالیت زنان در سینما تقاضای تشکیل کمیته‌ایی مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به این روایت‌ها مطرح شد در بخش‌هایی از این بیانیه آمده:« در ماه‌های گذشته، زنان در بستری که با همت خود در طی جنبشی علیه خشونت جنسی فراهم کردند، روایت‌هایی حاکی از آزارگری و اعمال قدرت بر زنان در محیط سینما را منتشر کردند.گزارشاتی که نشان می‌دهد هر فرد صاحبت قدرت و شهرت در ساز و کار سینمای ایران از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری می‌کند. بی‌آنکه نهادهای قانونی، خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند.ما زنان دست‌اندرکار سینما، اینجا، به مدد این همبستگی اعلام می‌کنیم: هرگونه خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستیم. همچنین نابرابری جنسی موجود در سینمای ایران و عدم وجود نظارتی که عرصه را برای زیاده‌خواهی و دست‌درازی افراد در جایگاه قدرت گشوده است را محکوم می‌کنیم.به جامعه‌ی سینمای ایران در مورد شدت گستردگی این آزارها علیه زنان هشدار می‌دهیم؛ آزارهایی که علی‌رغم آشکار بودنشان در تمام این سال‌ها نادیده گرفته شده‌اند. در روایت‌هایی که از تجربه‌های دردناک زنان در سینمای ایران منتشر شده، انواع آزارهایی که زیر چتر خشونت جنسی قرار می‌گیرند مطرح شده؛ از جمله هتک حرکت با الفاظ جنسی و جنسیت زده، سواستفاده از سکوت و تحمل افراد با گروگان گرفتن حق کار و دستمزد، اعمال خشونت جنسی به وسیله  تهدید موقعیت کاری قربانی، تماس‌های بدنی ناخواسته، اصرار  و اجبار به عمل جنسی و در نهایت خشونت جسمی و تجاوز.آنجه به شکل روشنی خودنمایی می‌کند، سیستماتیک بودن این خشونت‌هاست. نه تنها ساز و کاری برای باز داشتن فرد صاحب قدرت از ارتکاب خشونت وجود ندارد، بلکه در یک توافق نانوشته اعمال خشونت بر زنان در محیط کاری عادی سازی شده و هیچ عواقب جدی‌ای متوجه خشونت‌گر نیست و آزارگران از شهرت و اعتباری که توسط طرفدارانشان به دست آمده، هیچ ترسی از دست بردن به این جرایم ندارند..»