مرد هم گریه می‌کند!

امراله ابراهیمی به اهمیت سلامت روان مردان اشاره کرد و گفت: صحبت‌هایم را با پرسشی آغاز می‌کنم که در دنیای امروز بسیار قابل تأمل است. آیا الگوی شیوع مشکلات روان‌شناختی و بیماری‌های جسمی بین جنس‌ها تفاوت دارد یا خیر؟ او ادامه داد: آمار نشان می‌دهد که مردان در برابر برخی اختلالات بیشتر مستعد هستند. به این ترتیب، در حالی که افسردگی، استرس و وسواس بیشتر در زنان دیده می‌شود، برخی اختلالات شخصیتی، مانند شخصیت ضداجتماعی، در مرد ها شایع‌تر است.

عضو هیئت‌علمی گروه روان‌شناسی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان توضیح داد: بر اساس این نکته، ممکن است پرخاشگری، دعواهای خیابانی و منازعات محیط کار بیشتر در مردان مشاهده شود. این مسائل می‌تواند ناشی از تفاوت‌های شخصیتی و بیولوژیکی بین افراد باشد. همچنین، اقدام به خودکشی در مردان به‌گونه‌ای است که بیشتر به مرگ منتهی می‌شود.

این روانشناس بالینی به مسائل سایکوسوماتیک یا روان‌تنی اشاره کرد و یادآور شد: روان‌تنی در مردان می‌تواند منجر به بروز بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، عروقی، فشار خون و دیابت شود و یا مشکلات اسکلت عضلانی را نمایان کند.

رئیس سازمان نظام روان‌شناسی استان اصفهان با تأکید بر عوامل روان‌شناختی تصریح کرد: بروز این بیماری‌ها ممکن است تحت تأثیر استرس‌ها و فشار مسئولیت‌هایی باشد که مردان در مدیریت اقتصادی خانواده دارند. کمبود منابع مالی و عدم آموزش در زمینه سلامت روان می‌تواند مقدمۀ بروز برخی مشکلات روان‌شناختی و روان‌تنی باشد.

ابراهیمی به نقش شهروندان در حفظ سلامت یکدیگر اشاره کرد و گفت: شهروندان مسئولیت‌هایی در قبال یکدیگر دارند. هر فردی با آگاهی و درک درست از استرس‌هایی که مردان ممکن است در زندگی با آن‌ها مواجه شوند، می‌تواند رفتارها و برخوردهای بهتری داشته باشد. ما باید توانایی درک احساسات خود و دیگران را داشته باشیم.

او همچنین بیان کرد: می‌توان دنیا را از دید یک مرد مشاهده کرد. وقتی می‌گوییم دنیا را از دید فردی دیگر ببینیم، به مفهوم منتالیزیشن یا ذهنی‌سازی اشاره داریم. به عنوان مثال، خوب است که همسر یک مرد بتواند از روی چهره و خلق‌وخوی او تشخیص دهد که آیا روز دشواری را پشت‌سر گذاشته است یا خیر. این آگاهی می‌تواند از بروز مشکلات بین زن و مرد جلوگیری کند و درگیری‌ها و اختلافات خانوادگی را به حداقل برساند.

عضو هیئت‌علمی گروه روان‌شناسی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تأکید کرد که انتظارات فرهنگی از مردان بر روان آن‌ها تأثیرگذار است و گفت: زنان به راحتی درباره افسردگی و ناامیدی خود صحبت می‌کنند و از گریه‌کردن ابایی ندارند، اما وضعیت در مردان متفاوت است. متأسفانه ما نقش نادرست و متفاوتی را به مردان تحمیل می‌کنیم.

بدون مردان سالم، جامعه‌ای سالم نخواهیم داشت.

این روانشناس بالینی تأکید کرد که نباید پسران را با الگوهای رفتاری جنسیتی قدیمی بزرگ کنیم که دیگر کارایی ندارند. مردان نیز باید بتوانند درباره افسردگی و اندوه خود صحبت کنند. وقتی پسری اشک می‌ریزد، به او می‌گویند مرد نباید گریه کند! در حالی که گریه هیچ‌گونه جنسیتی ندارد و هر انسانی باید بتواند از احساساتش صحبت کند و مشکلاتش را بیان کرده و از دیگران کمک بخواهد.

رئیس سازمان نظام روان‌شناسی استان اصفهان، یک زندگی و جامعه سالم را نیازمند مردان و زنان سالم دانست و توضیح داد که در هر دو زمینه پیشگیری و ارتقای سطح سلامت باید تلاش کنیم. امروزه روان‌شناسی بر اهمیت توسعه منابع درون روان‌شناختی و سرمایۀ روان‌شناختی افراد تأکید دارد. کاهش انواع استرس، ناامیدی و بدبینی از جمله این اقدامات است.

ابراهیمی افزود: باید در مردان احساس خودکارآمدی، احترام و عزت‌نفس ایجاد کرد. این سرمایه‌ای است که اگر در مردی شکل بگیرد و او بداند که محیط اطرافش، از جمله همسر و فرزندانش، حامی او هستند و او را درک می‌کنند، سلامت روانش بهتر تأمین می‌شود.

او آموزش در حوزه سلامت روان را بسیار حیاتی دانست و گفت: داشتن یک خانواده کارآمد و رسیدن به تعاملات بهتر، به تأمین سلامت روان بستگی دارد. اگر به آموزش و پیشگیری در زمینه سلامت روان توجه شود، از هدررفت هزینه‌ها در مسیر درمان جلوگیری خواهد شد و این مسئله به سیستم بهداشت و درمان و کارآیی جامعه نیز کمک می‌کند.

عضو هیئت‌علمی گروه روان‌شناسی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تأمل بر این نکته که امروزه جامعه، به ویژه مردان، به اهمیت مشاوره توجه بیشتری دارند، توضیح داد: همه ما نه تنها در حوزه سلامت روان، بلکه در ابعاد مختلف زندگی به مشاوره نیاز داریم. توانمندی‌های روان‌شناختی در وجود هر یک از ما نهفته است که باید تلاش کنیم از آن‌ها در راستای پیشرفت جامعه و در جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی بهره‌برداری کنیم.

این روانشناس بالینی با تأمل در تغییر خلق افراد اظهار کرد: اگر مردی یا هر فرد دیگری احساس کند که خلقش تغییر کرده، انگیزه‌ای برای شروع کارهای جدید ندارد و نگرانی‌اش بیش از حد شده است، باید این را به عنوان یک تغییر در زندگی خود ببیند که درمان‌پذیر است. این مسائل قابل درمان هستند و نباید در زندگی خانوادگی به اموری نسبت داده شوند که هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. با مراجعه به روان‌شناس و روان‌پزشک معتبر، می‌توان از این مسیر عبور کرد و هر کسی می‌تواند کیفیت زندگی‌اش را ارتقا دهد.

ایسنا