قطع برق و چالش های زنان خانه دار

متأسفانه قطع مکرر برق به بخشی از زندگی روزمره شهروندان تبدیل شده و تبعات گسترده‌ای برای تمام اقشار جامعه به همراه داشته است. با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد زنان به دلیل نقش محوری خود در مدیریت منزل، مراقبت از خانواده و مشارکت شغلی، فشار مضاعفی را تحمل می‌کنند.

خاموشی‌های مکرر نه تنها یک مشکل فنی یا اقتصادی، بلکه یک بحران اجتماعی است که به‌ویژه زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای بسیاری از زنان خانه‌ دار، لوازم برقی مانند ماشین لباسشویی، یخچال، اجاق گاز برقی و وسایل آشپزی، ستون فقرات برنامه‌ریزی روزانه هستند. قطعی برق باعث خراب شدن مواد غذایی، اختلال در پخت‌وپز و از بین رفتن ذخایر منجمد می‌شود. این مشکل در خانواده‌هایی که کودکان خردسال یا بیماران دارند، جدی‌تر است.

در فصل تابستان، ترکیب گرمای شدید و خاموشی می‌تواند به بی‌خوابی، کم‌آبی بدن و مشکلات جسمی منجر شود. زنان سالمند و مادران باردار بیش از دیگران آسیب‌پذیرند. فائزه، ساکن شرق تهران که هم باردار است و هم مادر سه فرزند، تجربه‌ای تلخ را روایت می‌کند: «در زمان قطعی برق، پسر کوچکم در منزل آسیب دید. برای مراجعه به پزشک، به دلیل نبود برق آسانسور، فشار زیادی را تحمل کردم تا به پارکینگ برسم.»

نبود روشنایی نیز در منازلی که کمتر آفتابگیر هستند یا در ساعات غروب خاموشی رخ می‌دهد، فعالیت‌های روزمره را مختل و احتمال آسیب‌دیدگی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، ترکیب گرمای شدید و تاریکی، فشار روانی خاصی ایجاد می‌کند: احساس گیر افتادن، خستگی، بی‌قراری و تحریک‌پذیری بیشتر. در خانه‌های کوچک یا با تهویه نامناسب، این شرایط می‌تواند تنش‌های خانوادگی را تشدید کند.

بخشی از زنان نیز از منزل به صورت آنلاین یا با تجهیزات برقی کار می‌کنند؛ از خیاطی و شیرینی‌پزی خانگی تا تدریس آنلاین. قطعی برق ابزار کار آنها را از کار می‌اندازد، مشتریان را ناراضی می‌کند و درآمدشان را کاهش می‌دهد. یک خانم آرایشگر در مرکز شهر می‌گوید: «قطعی‌های طولانی و اطلاع‌رسانی نامناسب باعث می‌شود مشتری‌ها بروند و دیگر برنگردند.» این ضربه به‌ویژه برای زنان کارآفرین در مناطق محروم که سرمایه محدودی دارند، سنگین‌تر است.

خاموشی‌ها همچنین باعث بی‌نظمی در کارهای روزمره، نارضایتی اعضای خانواده و افزایش تنش در منزل می‌شود. مدیریت این شرایط انرژی روحی زنان خانه‌ دار را فرسوده و احساس ناتوانی ایجاد می‌کند.

هرچند در زمان صرفه‌جویی در مصرف برق، انگشت اتهام به سمت خانواده‌ها، به‌ویژه زنان، نشانه می‌رود، اما راهکارهای عملی می‌تواند بخشی از بار این بحران را کاهش دهد. برنامه‌ریزی زمان‌بندی شفاف خاموشی‌ها، حمایت مالی از کسب‌وکارهای خانگی آسیب‌دیده و آموزش روش‌های ایمن در هنگام قطعی برق، گام‌هایی مؤثر هستند. زنان اگر همراهی مسئولان را ببینند، می‌توانند رکن اصلی فرهنگ‌سازی مصرف باشند. بنابراین، گفتگو با آنها و ارائه راه‌حل‌های مناسب، ضروری است.

خاموشی‌ها تنها یک مشکل فنی نیستند؛ آنها نقش‌های روزمره زنان را مختل کرده و فشارهای جسمی، روانی و اقتصادی مضاعفی بر آنان تحمیل می‌کنند. حل این بحران نیازمند توجه ویژه به نیازهای زنان و مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌هاست.

خبرگزاری فارس