در سینمای ایران از زن استفاده ابزاری نمی‌شود

مقاومت همیشه حاصل دو چیز است: خشم و رویا. دو نوع مقاومت داریم؛ مقاومتی که مجبور به حمل سلاح هستند و مقاومتی که تاثیرش خیلی بیشتر از حمل سلاح است. نوع اول در برابر دشمنانند و نوع دوم افرادی هستند که رویا دارند و می‌خواهند با خودشان بجنگند که این بسیار سخت‌تر است.

کسانی که شکست می‌خورند و مجددا بلند می‌شوند، صاحبان رویا هستند، شهدای عاشورا همگی صاحب رویا بودند. لذا برای انجام هرکاری ابتدا در رویاهایتان رسیدن به هدف را تصویر و سپس شروع کنید.

یاسر عرفات زمانی خسته شد که دست از رویاهایش کشید! در موقعیت جنگ، شرایط عوض می‌شود، عشق به نفرت و نفرت به عشق تبدیل می‌شود و کسانی که به درام جنگ می‌خواهند بپردازند باید این را بدانند و به آن بپردازند. ذهن‌های خود را باز کنید، هر محبتی بد نیست و عاشقانه به اشیا نگاه کنید تا آنها هم عاشقانه به شما نگاه کنند. موقعیت را تعریف کنید.

دشمن هم رویا دارد حتی رژیم صهیونیستی و این رویا برای ما کابوس است و هر کسی با زاویه دید خود به خواست خود نگاه می‌کند.

وی در پاسخ به سوالی درباره اسلوب بیان سینمایی گفت: در سینمای ما از زن استفاده ابزاری نمی‌شود اما فیلم‌های دفاع مقدس ما اگر فیلمنامه قوی باشد اصلا نیازی نیست که از یک بازیگر معروف استفاده کنند تا این فیلم دیده می‌شود. آنچه در غرب از زن در کارهای سینمایی استفاده می شود در ایران دیده نمی شود و وجود ندارد.

همشهری