ریشه‌یابی رفتارهای مجرمانه از کودکی تا بزرگسالی؛ چرا برخی افراد راه خلاف را ادامه می‌دهند؟

داده‌ها نشان می‌دهد کودکانی که قبل از ۱۴ سالگی با سیستم قضایی درگیر می‌شوند، چهار برابر بیشتر از دیگران احتمال دارد در بزرگسالی به مجرمان حرفه‌ای تبدیل شوند و هفت برابر بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی به زندان بیفتند.

برای پسران، سنین ۶ تا ۱۰ سال یعنی پیش از ظهور رفتارهای ضداجتماعی بهترین زمان برای مداخلات پیشگیرانه است. برای دختران، سنین ۱۰ تا ۱۴ سال که دوره بحران هویت و آسیب‌پذیری روانی محسوب می‌شود، زمان حیاتی برای پیشگیری است.

کارشناسان بر اساس این یافته‌ها، رویکردهای متفاوتی را برای پیشگیری از جرم در مردان و زنان پیشنهاد می‌کنند. برای مردان، برنامه‌های مدرسه‌محور برای مدیریت خشم، مشاوره‌های خانوادگی برای کاهش خشونت خانگی و برنامه‌های اشتغال‌زایی هدفمند می‌تواند مؤثر باشد. در مورد زنان، درمان‌های تروما محور برای تجاوزهای جنسی، برنامه‌های حمایت از مادران جوان و مداخلات سلامت روان جامعه‌نگر پیشنهاد شده است.

نمونه‌های عینی این مطالعه به خوبی اهمیت مداخلات به موقع را نشان می‌دهند. جیمز، مرد ۳۲ ساله‌ای که اولین بار در ۱۲ سالگی به دلیل سرقت از مغازه دستگیر شد و در ۲۲ سالگی به ۸ سال حبس محکوم شد، نمونه بارز یک مسیر مجرمانه مزمن است.

 بررسی سابقه او نشان می‌دهد پدر زندانی، مادر معتاد و ترک تحصیل در ۱۴ سالگی از عوامل اصلی گرایش او به جرم بوده است. در مقابل، سارا، زن ۲۸ ساله‌ای که اولین بار در ۱۹ سالگی به دلیل حمل مواد دستگیر شد، نمونه زنانی است که قربانی سوءاستفاده جنسی در کودکی و بی‌خانمانی از ۱۶ سالگی شده است.

این یافته‌ها پیامدهای مهمی برای سیاست‌گذاری عمومی دارد. اصلاح سیستم آموزشی برای غربالگری اختلالات رفتاری در مدارس ابتدایی، ایجاد سیستم‌های حمایتی جامع برای خانواده‌های پرخطر، و توسعه برنامه‌های مداخله زودهنگام می‌تواند از تبدیل شدن کودکان آسیب‌پذیر به مجرمان حرفه‌ای در آینده جلوگیری کند.

محققان تخمین می‌زنند که هزینه اجتماعی هر فرد مجرم مزمن در طول عمرش به طور متوسط ۲.۴ میلیون دلار استرالیا است، در حالی که هزینه مداخلات پیشگیرانه مؤثر به مراتب کمتر از این مقدار است.

در پایان، این مطالعه به وضوح نشان می‌دهد که جرم یک پدیده تصادفی یا ناگهانی نیست، بلکه در بسیاری از موارد ریشه در تجربیات کودکی و شرایط اجتماعی اقتصادی فرد دارد. شناسایی به موقع افراد در معرض خطر و ارائه حمایت‌های هدفمند می‌تواند چرخه معیوب جرم را قبل از آنکه به راه بیفتد، متوقف کند.

این یافته‌ها نه تنها برای استرالیا، بلکه برای تمام کشورهایی که با چالش پیشگیری از جرم روبرو هستند، حاوی درس‌های ارزشمندی است.

خبرگزاری Phys