روز جهانی زن و نادیده گرفتن خشونت علیه زنان زندانی

در بحبوحه روز جهانی زن، اغلب توجهات و بحث‌ها بر دستاوردها و موفقیت‌های زنان متمرکز می‌شود، اما خشونت علیه زنان زندانی و مشکلات خاص آن‌ها در این روز به شدت نادیده گرفته می‌شود.

در حالی که این روز برای تکریم دستاوردهای زنان در عرصه‌های مختلف برگزار می‌شود، زنان زندانی، به‌ویژه آن‌هایی که فقیر، دارای ناتوانی، ترنس یا از اقلیت‌های اجتماعی هستند، در این روایت‌ها جایگاهی ندارند و به حاشیه رانده می‌شوند.

 زنان زندانی به دلیل شرایط اجتماعی و اقتصادی خود با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستند که بسیاری از آن‌ها در سایه سکوت قرار دارد. این زنان نه تنها با خشونت سیستماتیک و فقر دست و پنجه نرم می‌کنند، بلکه در بسیاری از موارد از حقوق اولیه خود نیز محروم هستند.

شرایط بی‌خانمانی، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی مناسب و دیگر نیازهای اساسی، باعث شده که این زنان به عنوان گروهی آسیب‌پذیر در زندان‌ها از حمایت‌های لازم برخوردار نشوند.

در عین حال، این زنان از سوی فعالان فمینیستی که معمولا بر مسائلی همچون برابری و توانمندسازی زنان تمرکز دارند، اغلب نادیده گرفته می‌شوند. آن‌ها به‌دلیل وضعیت اجتماعی و اقتصادی خود از گفتگوهای عمومی درباره حقوق زنان غایب هستند. این امر باعث می‌شود تا خواسته‌های این زنان که عمدتا تغییرات واقعی در سیستم‌های سرکوبگر و حذف خشونت‌های علیه آن‌ها است، به حاشیه رانده شود.

 این زنان بر این باورند که تا زمانی که همه زنان، از جمله زندانیان، آزاد نباشند، هیچ‌کس آزادی واقعی را تجربه نخواهد کرد. در این میان، آنان به مبارزه خود ادامه خواهند داد و صدای خود را بلند خواهند کرد، حتی اگر دیگران در این گفتگوها آن‌ها را نادیده بگیرند.

باید به یاد داشته باشیم که آزادی و عدالت واقعی زمانی تحقق می‌یابد که تمام زنان، از جمله زنان زندانی، در برابر خشونت و نابرابری از حقوق و حمایت‌های لازم برخوردار باشند.

womensagenda