ترجمه اختصاصی؛

جشن طالبان بدون حضور زنان

طالبان همزمان با چهارمین سالگرد تسلط خود بر افغانستان، مراسمی باشکوه در مرکز کابل برگزار کردند که به گفته منابع محلی با باران گل همراه بود.

به نقل از گاردین، این جشن که به منظور نمایش قدرت و تثبیت حکومت طالبان ترتیب داده شده بود، با ممنوعیت کامل حضور زنان همراه بود. زنان افغان که طی سال‌های اخیر با محدودیت‌های شدید تحصیلی، اجتماعی و شغلی روبرو شده‌اند، بار دیگر از مشارکت در این مناسبت رسمی محروم شدند.

برگزاری مراسم باران گل در قلب کابل، به عنوان نمادی از قدرت طالبان، با حضور انبوهی از هواداران این گروه و مقامات بلندپایه انجام شد. خیابان‌های منتهی به محل جشن، با گل‌های تازه پوشانده شده بود و صدها پرچم طالبان در فضا به اهتزاز درآمده بود. با این حال، به دستور مقامات طالبان، زنان حتی حق حضور در خیابان‌ها برای مشاهده این مراسم را نداشتند و به صورت رسمی از شرکت در جشن‌ها منع شدند.

ممنوعیت حضور زنان در این جشن‌ها موجب شد تا بسیاری از زنان افغانستان و حتی پاکستانی‌ها با برگزاری تجمع‌ها و راهپیمایی‌های اعتراضی، مخالفت خود را با سیاست‌های طالبان اعلام کنند. معترضان با سر دادن شعارهایی علیه محدودیت‌های تحصیلی که طالبان علیه دختران و زنان وضع کرده‌اند، و همچنین ممانعت از اشتغال آنان، خواستار پایان تبعیض‌های جنسیتی شدند.

یکی از شعارهای رایج در این اعتراضات، تحصیل حق ماست و کار حق ماست بود که انعکاس گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های منطقه داشت. این اعتراضات، هرچند با سرکوب امنیتی مواجه شدند، اما نشان‌دهنده ادامه مقاومت زنان افغان در برابر حکومت طالبان است.

هشدار رهبر طالبان و حکم بازداشت بین‌المللی

در حاشیه این جشن‌ها، رهبر طالبان با صدور بیانیه‌ای شدیداللحن، مخالفان حکومت اسلامی را به مجازات الهی تهدید کرد و تاکید نمود که هیچ‌گونه مخالفتی با نظام اسلامی تحمل نخواهد شد. این تهدیدات همزمان با افزایش فشارهای بین‌المللی بر طالبان رخ داد.

دیوان کیفری بین‌المللی در اقدامی بی‌سابقه، حکم بازداشت رهبر طالبان را به اتهام ارتکاب جنایات علیه بشریت صادر کرده است. این حکم، یکی از مهم‌ترین موارد رسیدگی به جرایم جنگی در افغانستان محسوب می‌شود و زمینه افزایش انزوای بین‌المللی طالبان را فراهم کرده است.

بحران انسانی در افغانستان؛ کاهش کمک‌های جهانی و پیامدهای اقتصادی

افغانستان اکنون در شرایط بحرانی انسانی به سر می‌برد؛ میلیون‌ها نفر با کمبود شدید غذا، دارو و خدمات بهداشتی مواجه هستند. این وضعیت با کاهش قابل توجه کمک‌های مالی و انسانی جامعه جهانی، که به دلیل نگرانی‌ها از عملکرد طالبان و نقض حقوق بشر صورت گرفته است، تشدید شده است.

کارشناسان هشدار می‌دهند که استمرار سیاست‌های سرکوب‌گرانه طالبان به ویژه در قبال زنان، نه تنها موجب محدود شدن مشارکت نیمی از جمعیت افغانستان در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی می‌شود، بلکه روند توسعه و ثبات کشور را نیز به طور جدی به مخاطره می‌اندازد.