جایزه‌ی اسکار حق انیمیشن ایرانی بود اما…

پرستو علی‌عسگرنجاد نویسنده و فعال حوزه انیمیشن در صفحه اینستاگرام خود به مصاحبه حسین ملایمی و شیرین سوهانی پس از دریافت جایزه اسکار برای انیمیشن در سایه سرو این چنین واکنش نشان داد و نوشت:
می‌خواهم زیرنویس دیگری برای این مصاحبه ارائه دهم!
دنیایی که آن‌طرف دوربین ایستاده، این‌ها را می‌شنود:
آها! سؤالی دربارهٔ انیمیشنم ندارید؟ فقط مترصد هستید که در یک عرصهٔ بین‌المللی آبروی کشورم را ببرم؟ چشم چشم! هولم نکنید! اجازه بدهید مشکلات‌مان را یکی‌یکی با صدای بلند بشمرم.
آمریکا میلیون‌ها دلار به صدام حسین در جنگ با ایران کمک کرد. بعد ما دربارهٔ جانبازانی که با همین بمب‌های آمریکایی جانباز شدند، انیمیشن ساختیم. برای جشنواره‌ای در قلب آمریکا نامزد شدیم. آمریکا از ما دعوت کرد، ولی آمریکا به ما ویزا نداد! البته آخرش داد تا به ما فرصت لگدکوب‌ کردن ایران را داده باشد.
آمریکا ما را تحریم کرد تا نتوانیم نرم‌افزارهای روز دنیا را داشته باشیم. آمریکا با تحریم‌هایش به کمک ناکارآمدی‌های داخلی، موفق شد ارزش پول ملی‌مان را هیچ کند، بعد، همین آمریکا از ما دعوت کرد بیاییم از آکادمی آمریکایی اسکار در آمریکا تشکر کنیم!
به شما گفته‌اند مردم ایران زیر بار مشکلات اقتصادی تا شدند، اما میلهٔ پرچم‌شان را محکم گرفته‌اند؟ اما حرمت نان و نمک وطن سرشان می‌شود؟ خیری از سازمان ملل و ابراز تأسف‌هایش ندیدند؟ غزه، سوریه و بوسنی را دیده‌اند و عاقبت مذاکره با آمریکا را چشیده‌اند؟ نه بابا! بگذارید مطمئن‌تان کنم شما و تحریم‌هایتان موفق شده‌اید. تمام جوانان ما دارند مهاجرت می‌کنند. مقاومت کیلویی چند؟ گور پدر همهٔ کارآفرینان، دانشمندان، کارگرانی که پای تولید ملی و اقتصاد مقاومتی ایستاده‌اند. شهدای ترور؟ اسم‌شان را نیاورید. آمریکا اگر جوانان، دانشمندان و فرماندهان ما را ترور نمی‌کرد هم وضع‌مان همین بود.
ام… وای دیگر مشکلات‌مان را یادم نمی‌آید! همسرم بگذار کمکت کنم. حتماً! نگران نباشید! مشکلات‌مان فقط همین‌ها نبود. بگذارید مطمئن‌تان کنم سیاست فشار حداکثری شما جواب داده و چیزی نمانده تا ایران از پا دربیاید. آفرین! ادامه بدهید.

یک روز مانی حقیقی در نشست خبری فیلم خوک در جشنواره برلین نشست و با صدای بلند به همه دنیا گفت خسته نشدید بس که در هر نشست سینمایی از فیلم‌سازان ایرانی سؤال سیاسی پرسیدید؟ من یک هنرمندم و با اثر هنری‌ام این‌جا هستم، از من درباره فیلمم بپرسید، نه کشورم.
کاش قبل از این‌که ویزای لحظه‌آخری‌تان را دست‌تان بدهند، این مصاحبه مانی حقیقی را دیده بودید.
مصاحبه‌ی خودتان را لااقل خوب ببینید:
یک دست جام باده و یک دست اسکار!
این کادری بود که آمریکا از شما پسندید.