اصلاحات قانون مهریه در سال ۱۴۰۳
در قانون مدنی ایران، مهریه بهعنوان حق زنان در نظر گرفته شده و اگر در زمان عقد نکاح دائم، مهریه تعیین نشده باشد، به معنای عدم تعلق آن به زن نیست. مواد قانونی مرتبط با مهریه شامل موارد زیر است:
- ماده ۱۰۷۸: هر چیزی که مالیت داشته باشد میتواند مهر قرار گیرد و باید مشخص باشد.
- ماده ۱۰۷۹: مهر باید به گونهای تعیین شود که طرفین از آن آگاه باشند.
- ماده ۱۰۸۰: تعیین مقدار مهر به توافق طرفین بستگی دارد.
- ماده ۱۰۸۱: شرط باطل در عقد نکاح تأثیری بر صحت آن ندارد.
- ماده ۱۰۸۲: زن به محض عقد مالک مهر میشود و میتواند در آن تصرف کند.
- ماده ۱۰۸۳: امکان تعیین مدت یا اقساط برای پرداخت مهر وجود دارد.
- ماده ۱۰۸۴: اگر مهر عین معین باشد و معیوب شود، شوهر ضامن است.
- ماده ۱۰۸۵: زن میتواند تا زمان دریافت مهر از ایفای وظایف خود امتناع کند.
- ماده ۱۰۸۷: اگر مهر در عقد ذکر نشود، زن مستحق مهرالمثل خواهد بود.
- ماده ۱۰۹۲: در صورت طلاق قبل از نزدیکی، زن مستحق نصف مهر است.
قانون جدید مهریه ۱۴۰۳ دو مادهواحده جدید را اضافه کرده است:
– محاسبه به نرخ روز: اگر مهریه وجه رایج باشد، باید بر اساس تغییر شاخص قیمت سالانه محاسبه و پرداخت شود.
– عدم محدودیت در تعیین مهریه: مهریه میتواند بیشتر از ۱۱۰ سکه باشد و مرد میتواند درخواست تقسیط کند.
این اصلاحات بهمنظور شفافسازی و تسهیل فرایند پرداخت مهریه و حمایت از حقوق زنان در نظر گرفته شده است.
هیوا
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0