آپدیت لیست هزینه‌کردهای عروسی؛ آرایش‌ داماد!

خبر اصلی:

«به گزارش خبرگزاری فارس؛ بعد از پایان ماه صفر و برگزاری جشن ازدواج‌ها در یک هفته گذشته، تبِ تبلیغ آرایش آقایان در فضای مجازی بالا رفته است.

مهرداد، یک آرایشگر که صفحه اینستاگرامش چند هزار دنبال‌کننده دارد، به خبرنگار فارس می‌گوید که «پکیج‌های دامادی با فیشیال صورت، گریم، استایل مو با پروتز، از ۶ میلیون تا ۱۰ میلیون تومان هزینه دارد.» البته هزینه لنز، پدیکور و کاشتِ تار به تار مو جدا حساب می‌شود.

آرایش و حاضرشدن دامادها اتفاق جدیدی نیست و از قدیم، افراد با یک حمام و اصلاح مو و ریش صورت، داماد می‌شدند، اما امروزه سبک و سیاق آرایش دامادی تغییر کرده است. چند سال گذشته برای پوشش‌دادن جای جوش و لک صورت، کرم و کانسیلر به پکیج دامادی اضافه شد.

حالا گریم و کانتورهای تخصصی جای آن آرایش‌های سطحی و ساده را گرفته است و گاهی آرایشگر مانند یک جراح نقایص چهره افراد، رنگ چشمان، مدل مو و فرم بینی و رنگ مویشان را تغییر می‌دهد و حتی با پروتز و پوستیژ روی صورت و سر افراد زاویه‌سازی انجام داده و مو می‌کارد. تمام این هزینه‌ها نیز تنها برای ۴۸ ساعت است!»

تحلیل خبر:

در بخشی از کتاب «زن ایرانی در سفرنامه‌ها» وقتی نظر سیاحان خارجی که اغلب اروپایی و آمریکایی بوده‌اند را در رابطه با مرد ایرانی بیان می‌کنند، قریب به اتفاق آنان علاقه‌ی مرد ایرانی به زن ایرانی را به حدی زیاد می‌دانند که به مرد ایرانی لقب «حسود‌ترین مرد جهان» را اعطا می‌کنند.

جالب‌تر آن است که هنگامی که علت این لقب را در متون خود این سیاحان جست‌و‌جو می‌کنیم درمی‌یابیم که آنان به دلیل علاقه‌ی وافر و در نتیجه مراقبت بسیاری که مرد ایرانی از زن خود دارد او را حسود می‌نامند.

در بخشی دیگر نیز سیاحان چنین گفته‌اند که در ایران مرد مجرد به ندرت یافت می‌شد و تمام مردان، علاقمند به ازدواج بودند و برای تحقق آن زمینه‌های مادی و معنوی‌اش را نیز فراهم می‌نمودند.

با نگاهی به اکنونِ مرد ایرانی می‌توان دید که از ۱۳ میلیون مجرد کشور دست‌ِکم ۸ میلیون آنان مردان هستند.

شاید آنچه بر ازدواج نکردن این ۸ میلیون پسر بیشتر دلالت می‌کند، مسئله اقتصادی و معیشت به طور تنهایی نباشد بلکه مسئله، تغییر فرهنگ و به تبع آن تغییرات هویتی در مردانگی نیز باشد.

به گزارش سیاحان ایرانی که در مورد زن ایرانی مکتوبات روایی داشتند؛ مرد ایرانی برای اثبات علاقه‌ی خود به همسرش، داغی بر بازو می‌نهاد تا بگوید آتش عشقش بسیار سوزان است. اما امروزه مرد ایرانی برای اثبات عشق خود به همسرش از ابزار آرایشی زنانه همچون کانتور و کانسیلر استفاده می‌کند و این دگرگونی مهم و اخت نشده را منافاتی با مردانگی خود نمی‌داند.

علاوه بر افزایش هزینه‌های عروسی با آرایش‌های مردانه، باید منتظر عواقب ناشی از این بدعت در هویت مردانه و ظهور مردانگی نیز بود.

این امر دور از انتظار نیست. به این دلیل که مرد مظهر جمال و زیبایی نیست که خود را به زینت‌دهی آرایش‌گون مشغول نماید و سرخ‌آب و سفید‌آب برای خود مهیا کند، درست بالعکس زن.

لذا این تغییر رفتاری، چه بسا به آشفتگی هویتگی و آشفتگی شناخت اجتماعی شهروندان منجر گردد. شاید برای بسیاری از ما پیش آمده باشد که تا مدتها در خیابان غرق در فکر شویم که این شخصی که از روبه‌روی‌مان گذشت که بود؟ مرد بود یا زن؟ گمگشتگی هویتی درجات حادی دارد که غرب به آن گرفتار است ودر لوای LGBTQP ظاهر گشته است.

جهان‌بانو