آمریکا دیگر رویای زنان جوان نیست

بر اساس این گزارش که توسط فاکس نیوز نیز بازتاب یافته، تقریباً از هر پنج آمریکایی یک نفر مایل است خانه خود را برای همیشه در آمریکا ترک کند. اما تفاوت اصلی اینجاست که این اشتیاق به مهاجرت در میان زنان جوان (۱۵ تا ۴۴ ساله) به شکل چشمگیری بیشتر است.

شکاف جنسیتی تاریخی

نتایج نشان می‌دهد که ۴۰ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله اعلام کرده‌اند که اگر فرصتی فراهم شود، به طور دائم به کشوری دیگر خواهند رفت. گالوپ خاطرنشان کرد که در سال ۲۰۱۴، تنها یک چهارم از زنان در این گروه سنی تمایل به ترک کشور ابراز کرده بودند. این در حالی است که تنها ۱۹ درصد از مردان در همین گروه سنی چنین تمایلی دارند.

این تفاوت ۲۰ درصدی، وسیع‌ترین شکاف جنسیتی ثبت شده در تاریخ نظرسنجی‌های مهاجرتی گالوپ از سال ۲۰۰۷ است. در واقع، پیش از این، هیچ کشوری در سطح جهان چنین اختلاف بزرگی بین تمایل مردان و زنان جوان به مهاجرت را گزارش نکرده بود.

ریشه‌های تحول: از سیاست تا اعتماد

گالوپ اشاره می‌کند که اولین جهش قابل توجه در این تمایل در سال ۲۰۱۶، همزمان با پایان دوره ریاست‌جمهوری باراک اوباما و در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری وقت رخ داد. این روند صعودی، در طول دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ ادامه یافت و در آخرین سال ریاست‌جمهوری جو بایدن به اوج خود (۴۴٪) رسید و در نظرسنجی اخیر نیز در همین سطح باقی مانده است.

با وجود ماهیت سیاسی این اعداد، تحلیلگران گالوپ معتقدند که این آمار صرفاً منعکس‌کننده گرایش حزبی نیست، بلکه نشان‌دهنده «تغییر گسترده‌تر» در میان زنان جوان است. و همیشه فاصله معناداری میان آرزوی مهاجرت و اقدام به آن وجود دارد؛ به این معنا که همه کسانی که رؤیای رفتن را در سر می‌پرورانند، در عمل مهاجرت نمی‌کنند. با این وجود، نباید این داده‌ها را دست‌کم گرفت. این اعداد به وضوح نشان می‌دهند که میلیون‌ها زن جوان آمریکایی، به شکلی فزاینده، تصویر آینده خود را در سرزمینی خارج از مرزهای آمریکا مجسم می‌کنند؛ مفهومی که نشان‌دهنده یک سرخوردگی یا جستجوی فعال برای فرصتی دیگر در میان این قشر است.

مقصدهای رؤیایی

اگر این تمایلات به واقعیت بپیوندد، مقصد اصلی زنان جوان مهاجر کانادا خواهد بود، که پس از سال ۲۰۲۲، ۱۱ درصد از آن‌ها این کشور را به عنوان مقصد اصلی خود ذکر کرده‌اند. نیوزیلند، ایتالیا و ژاپن نیز هر کدام با ۵ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

لازم به ذکر است که این آمار، نشان می‌دهد که میلیون‌ها زن جوان آمریکایی، آینده خود را در جایی فراتر از مرزهای ایالات متحده ترسیم می‌کنند. این پدیده در سایر اقتصادهای پیشرفته OECD به این شکل چشمگیر نیست معمولاً بین ۲۰٪ تا ۳۰٪ در نوسان بوده و نشان‌دهنده یک روند منحصربه‌فرد در جامعه زنان جوان آمریکا است.

مهاجرت: یک پدیده مرتبط با اعتماد نهادی

در حالت عادی، تمایل به مهاجرت بیشتر در میان جمعیت‌های خاصی دیده می‌شود: افرادی که مجرد هستند، فرزندی در خانه ندارند و در اوایل سنین بزرگسالی قرار دارند. اما آنچه در مورد زنان آمریکایی ۱۸ تا ۴۴ ساله مشاهده می‌شود، یک استثنای مهم است: این افزایش تمایل به ترک کشور، فارغ از وضعیت تأهل آن‌ها رخ داده است.

نکته حیاتی در اینجاست: آمریکایی‌هایی که اعتماد کمتری به نهادهای کلیدی ملی — مانند دولت، قوه قضائیه، ارتش و حتی صحت فرایندهای انتخاباتی — دارند، به طور مداوم اشتیاق بیشتری برای ترک کشور نشان می‌دهند.

زنان جوان: کانون کاهش اعتماد

زنان جوان در دهه گذشته نه تنها بیشترین رشد را در تمایل به مهاجرت نشان داده‌اند، بلکه در جبهه کاهش اعتماد نهادی نیز پیشتاز بوده‌اند.

سقوط آزاد اعتماد: در سال ۲۰۱۵، زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله به نهادهای ملی نمره‌ای برابر با ۵۷ (در شاخص اعتماد گالوپ) اعطا می‌کردند. این نمره در سال ۲۰۲۵ با ۱۷ واحد کاهش به ۴۰ سقوط کرده است. این افت شدیدتر از هر گروه جمعیتی دیگری بوده و در طول هر دو دولت ریاست‌جمهوری (ترامپ و بایدن) ادامه داشته است.

بدبینی شدید نسبت به عدالت: به طور خاص، اعتماد این گروه به سیستم قضایی از ۵۵٪ در سال ۲۰۱۵ به تنها ۳۲٪ در سال ۲۰۲۵ رسیده است.

این همبستگی قوی میان افزایش تمایل به مهاجرت و کاهش اعتماد به نهادها، این فرضیه را تقویت می‌کند که میل به ترک کشور، ریشه در یک نارضایتی ساختاری عمیق‌تر دارد تا صرفاً دلایل اقتصادی یا شخصی.

این داده‌های روشنگرانه، حاصل یک نظرسنجی دقیق است که بین ۱۴ ژوئن تا ۱۶ جولای ۲۰۲۵با ۱۰۰۰ نفر از شهروندان آمریکایی ۱۵ سال به بالا از طریق مصاحبه تلفنی انجام شده است. از منظر آماری، این نتایج با حاشیه خطای ±۴.۴ واحد درصد در سطح اطمینان ۹۵ درصد ارائه شده‌اند.

خبرگزاری فارس