نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
زن در سینمای ایران، چهره‌ای چندگانه دارد. گاهی قهرمان و نماد عشق، استقامت و وطن است، و گاهی در سایه کلیشه‌ها و نگاه‌های سودمحور، به حاشیه رانده می‌شود. گاهی سینما او را تا جایگاه «مادر وطن» بالا می‌برد و گاهی در گرداب بازار و سرگرمی، از معنا تهی‌اش می‌کند.
زنان و کودکان غزه با مقاومت بی‌وقفه و صبر جمعی از زیر آتش و محاصرهٔ طولانی عبور می‌کنند؛ چادر نماز به نماد ایستادگی و هویت اسلامی-فلسطینی بدل شده و روایت‌های زندگی آنان در کنار آمار و تصاویر قربانیان، تصویری تازه از استمرار مبارزه و حق بازپس‌گیری آزادی و کرامت انسانی ارائه می‌دهد.
دفاع مقدس ۱۲ روزه مدرسه‌ای بود که در آن صدای رسای مقاومت موج می‌زد؛ از وعده صادق تا میدان عملیات که در آن زنان نیز لباس جهاد به تن کردند و به جهاد در عصر مدرن معنایی تازه بخشیدند.
منِ شاعر ــ مادر، همسر و دختر ــ از کودکی با مقاومت آشنا شده‌ام. شعر برای من هم بیانیه است، هم ترنّم؛ سلاحِ من قلم است، در میدان نبردی که زن مسلمان را از سوزن خیاطی تا کلاشینکف مسلح کرده‌اند. شعر مقاومت، ریشه در قرآن و فرهنگ اهل‌بیت دارد و میراثِ پیشگامان زنِ ادبیات پایداری است.
دختر بچه‌ها بر روی صحنه، باله می‌رقصند و بزرگترها در سالن برایشان کف و هورا می‌کشند، در حالی‌که برخی دوربین به دست در تلاشند تا این حماسه‌ی فرهنگی را از زوایای مختلف ثبت کنند. شما توصیف بخشی از جشن شکوفه‌ها را خواندید که به مناسبت آغاز سال تحصیلی در سالن همایش‌های سیتی سنتر سپاهان‌شهر برگزار شد.
نقش زنان در مقاومت‌های معاصر غرب آسیا، فراتر از کلیشه‌های سنتی و نقش‌های پشتیبانی است؛ آنان در عرصه‌های نظامی، سیاسی، اجتماعی و حافظه تاریخی حضوری فعال و استراتژیک داشته‌اند، اما روایت‌های رسمی اغلب این مشارکت را نادیده گرفته و موجب حذف بخشی مهم از تاریخ مقاومت شده‌اند.
در روزهای بحرانی حمله به ساختمان صدا و سیما، صدای آرام و استوار سحر امامی به نمادی از همبستگی ملی و مقاومت جمعی تبدیل شد؛ اما حفظ این سرمایه اجتماعی نیازمند تجلیل منصفانه از همه قهرمانان، چه شناخته‌شده و چه گمنام، است تا اصالت حرکت‌های مردمی و وحدت جامعه پایدار بماند.
در جبهه‌ای که خون با باور، و اشک با ایثار پیوند می‌خورد، صدای زنان بود که روایت میدان را حفظ کرد. از زینب کبری (س) تا بانوان شاعر امروز، مسیر روایت‌گری در دل تاریخ و شعر امتداد یافته است. کارگروه شعر و ادب بانوان ستاد مرکزی اربعین، از سال ۱۴۰۱ با افقی روشن آغاز به کار کرد تا این رسالت تاریخی را در لباس واژه و قالب شعر، زنده نگه دارد؛ روایتی زنانه از حقیقت، مقاومت، و اربعین.
در نوار غزه، جنگ فقط به معنای بمب‌ها و انفجارها نیست، بلکه با قحطی خاموش، مادری خسته و مسئولیت‌های سنگین پزشکی همراه است که همه بر دوش زنان فعال در بخش بهداشت سنگینی می‌کند. این زنان نه تنها کمک‌های اولیه به زخمی‌ها ارائه می‌دهند، بلکه خود و فرزندانشان را با کرامتی که در سایه محرومیت و گرسنگی تحلیل رفته، درمان می‌کنند.
نشست هم‌اندیشی «تجربیات زنانه در جنگ تحمیلی ایران و اسرائیل» با هدف بازتاب نقش و روایت‌های زنان حاضر در عرصه‌های مختلف جنگ، در پارک لاله برگزار شد. در این برنامه، زنان فعال در حوزه‌های پشتیبانی و خدمت‌رسانی، خاطراتی از روزهای دشوار جنگ و ایثارگری‌های خود را بازگو کردند؛ روایت‌هایی از درد، ایمان، توسل، و خدمتی بی‌وقفه که به گفته برگزارکنندگان، بخشی از تاریخ ناگفته مقاومت و فداکاری مردم ایران است.
گفتگوی جهان‌بانو با بانوان حاضر در مسیر مشایه
آشنایی با اولین موکب بین المللی زنانه
جملات کوتاه برای تشکر از بانوان خادم عراقی
چند توصیه برای مادران جهت در پیاده‌روی اربعین
به پاس ۱۰۰۰ روز خدمت
جریان مقاومت، جریانی است که باید همچنان خون تازه در آن دمیده شود
سخت‌ترین و سوزناک‌ترین درد بشر، درد فراق است
مردم خوب می‌دانند چه کسی خدمت‌گزارشان است
یادبود بانوان آمل برای شهید رئیسی و شهدای خدمت