تاریخ ایران در یک قرن اخیر، شاهد دو جریان موازی در موضوع حجاب بوده است: اول، سیاستهای تحمیلی رضاخان برای کشف حجاب در دههی ۱۳۱۰ شمسی که با مقاومت مردم مواجه شد و دوم، هجوم فرهنگی غرب در دهههای گذشته که با ابزارهای رسانهای، فرهنگ بیحجابی را ترویج کرده است.
قانون کشف حجاب و اقداماتی که عوامل حکومتی رضاشاه در راستای اجرای این قانون انجام دادند از برگهای سیاه کتاب تاریخ معاصر ایران است. این طرح به ادعای طراحان آن قرار بود زمینه آزادی زنان و حضور پررنگ آنان در جامعه را فراهم آورد، اما از ابعاد مختلف فرهنگی، اقتصادی، تربیتی، اجتماعی و روانی پیامدهای منفی فراوانی برای جامعه ایران و به تبع آن بانوان ایرانی به همراه آورد.