کنشگری در اشعار پروین

بانو پروین شعر می‌گوید آن‌هم شعری که برای فهم عموم مردم مناسب باشد و این خودش یک نوع کنشگری با زبان شعر است. در این عصر که مسئله زن بسیار مورد بحث است، شناخت پروین و کنشگری‌اش باید شناخته شود. وی ماهیت تقوای خودش را در اشعارش در حالی‌که اساتیدش چون بهار و نفیسی لب به سخن نگشودند، در ظلم‌ستیزی به خوبی نشان می‌دهد و می‌گوید: «گوهری که در تاج روی سر پادشاه است، از اشک دیده من و خون دل شماست»