نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
از خانهشان فقط چهاردیواریاش مانده و هرچه که داشتند، در آتش بمبارانها سوخته است. مادر خانه اما بیش از این دست روی دست نمیگذارد و از بین آوارها، یکی یکی تزئینات ماه رمضان را پیدا میکند. گرد و غبار از رخ وسایل میگیرد و ساعتها بعد خانه برای پهن کردن یک تکه فرش آماده میشود.
سفره افطار رنگین مادر جای خودش را بین خانهای خرابه و جنگزده پیدا میکند. دیگر خرابیها چندان به چشم نمیآیند، گویی رمضان غزه را با همه ویرانیها و زخمهایش آباد کرده است.
هر نظری محترم نیست!
کفن در دست، ایمان در دل؛ پاسخ شهلا به تهدید علیاف»
در عین اختلافِ نظر متحدیم
از حاشیه تا متن؛ زنان و خانواده در رسانههای ایران