نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در گستره‌ی تاریخ زبان فارسی، زنان فرهیخته نه‌تنها روایت‌گران زیبایی و اندیشه بوده‌اند، بلکه چونان نگهبانانی بیدار، پاسدار واژه‌ها، معناها و هویت ملی ایران بوده‌اند. از شاعران کهن تا استادان معاصر، حضور پررنگ زنان در عرصه زبان، گواهی است بر پیوند جاودانه آنان با فرهنگ و ادبیات این سرزمین.
کتاب به حدی یک‌سویه به مسائل نگاه کرده که خواننده گمان می‌کند یک غیرایرانی این اثر را تالیف کرده است چرا که نویسنده معتقد است زنان ایرانی در بدبختی و فلاکت تمام بودند و هیچ ظرفیت مثبتی در فرهنگ ایران برای پیشرفت وجود نداشت.
در روایتی نورانی از امام رضا علیه‌السلام، جایگاه زن مؤمنه به‌عنوان سرچشمه آرامش، وفاداری و اعتماد در خانواده معرفی شده است؛ نگاهی عمیق و متعادل که با تأکید بر عقلانیت، عاطفه و امانت‌داری، تصویری عزتمند از زن ارائه می‌دهد و پاسخی روشن به چالش‌های هویتی زنان در عصر معاصر ارائه می‌کند.
در حالی‌که تاریخ اجتهاد همواره با نام مردان گره خورده، مسیر دستیابی زنان ایرانی به مرتبه اجتهاد طی دهه‌های اخیر روندی روبه‌رشد داشته و امروز شاهد حضور پررنگ زنان مجتهده در نهادهای علمی و فقهی کشور هستیم.
زنان معلم با وجود نقش کلیدی در نظام آموزشی ایران، با چالش‌های جدی اقتصادی و ساختاری مواجه‌اند که بر کیفیت آموزش و جایگاه حرفه‌ای‌شان تأثیر گذاشته است.
امروز که ۴۵ سال از اولین روز معلم می‌گذرد، روزی که به پاس قدردانی از سازندگان نسل‌های آینده است و یادبودی برای معلم بزرگ انقلاب، استاد شهید مرتضی مطهری است، ادای دینی به همه زنان پیشگام خواهیم داشت که این مسیر را هموارتر کردند.
امروز شهر قم، به برکت حضور حضرت معصومه(س) جایگاه مهمی در سطح جهان اسلام دارد و از این حیث، با شهر نجف رقابت دارد؛ قم به قلب تپنده مرجعیت شیعه بدل شده که در انقلاب اسلامی سال ۵۷ نیز نقش بسیار مهمی را ایفا نمود.
پدرش آیت الله سید حیدر صدر، همان مردی بود که از چهره‌های برجسته علمی و معنوی تاریخ اسلام به شمار می‌رفت و از او به عنوان نماد علم و تقوا یاد می‌شود و مادرش خواهر آیت الله محمدرضا آل‌یاسین که تنها ۳ فرزند از ۱۱ فرزندش باقی مانده بود و یکی از آنان «دختری از تبار هدایت» به نام آمنه شد.
نمایش «وارث» به کارگردانی و نویسندگی عطیه زارع و حدیقه حیدری، با ترکیب طنز، روایت‌های تاریخی و عناصر نمایشی، مفهوم انتظار را برای مخاطب بازسازی می‌کند تا بتواند در آینه تاریخ، عملکردهای خود را بسنجد.
بانو پروین شعر می‌گوید آن‌هم شعری که برای فهم عموم مردم مناسب باشد و این خودش یک نوع کنشگری با زبان شعر است. در این عصر که مسئله زن بسیار مورد بحث است، شناخت پروین و کنشگری‌اش باید شناخته شود. وی ماهیت تقوای خودش را در اشعارش در حالی‌که اساتیدش چون بهار و نفیسی لب به سخن نگشودند، در ظلم‌ستیزی به خوبی نشان می‌دهد و می‌گوید: «گوهری که در تاج روی سر پادشاه است، از اشک دیده من و خون دل شماست»
گفتگوی جهان‌بانو با بانوان حاضر در مسیر مشایه
آشنایی با اولین موکب بین المللی زنانه
جملات کوتاه برای تشکر از بانوان خادم عراقی
چند توصیه برای مادران جهت در پیاده‌روی اربعین
به پاس ۱۰۰۰ روز خدمت
جریان مقاومت، جریانی است که باید همچنان خون تازه در آن دمیده شود
سخت‌ترین و سوزناک‌ترین درد بشر، درد فراق است
مردم خوب می‌دانند چه کسی خدمت‌گزارشان است
یادبود بانوان آمل برای شهید رئیسی و شهدای خدمت