آیا عفونت بارداری باعث اوتیسم می شود

اوتیسم در اصل، یک واژه یونانی است. معنی لغوی اوتیسم، خودگرایی است. کلمه اوتیسم یک واژه‌ مرکب است که حاصل ترکیب دو واژه‌ اوتوس و ایسم است.

اوتیسم نوعی اختلال شخصیتی و روانی است که فرد در آن بیشتر به درون‌گرایی و فاصله گرفتن از محیط پیرامون و انسان‌های اطرافش، حتی خانواده دچار می‌شود.

اوتیسم بیشتر در دوران کودکی در افراد ظاهر می‌شود و اکثراً قبل از رسیدن به ۳ سالگی علائم آن در فرد پدیدار می‌شود. جالب است بدانید تا به حال دلیل اصلی بروز اختلال اوتیسم کشف نشده است.

 علائم عمومی اوتیسم در کودکان می‌تواند مواردی مانند پرخاش کردن در مقابل ایجاد ارتباط با اطرافیان باشد. کودک در چنین حالتی، هیجان خود برای بازی‌های دسته جمعی را از دست می‌دهد و گاهاً گوشه‌گیر و عصبی جلوه می‌کند. این اختلال، ریشه‌اش به تعاملات اجتماعی بر می‌گردد و در همان نقطه، خلل ایجاد می‌کند.

به گزارش جهان بانو به نقل از ساینس دیلی، مطالعات قبلی ارتباط بین عفونت در مادر باردار در دوران بارداری و افزایش خطر ابتلاء به بیماری‌های عصبی رشدی مانند اوتیسم یا ناتوانی ذهنی را در کودک در مراحل بعدی زندگی نشان داده‌اند.

اما آنها نتوانسته اند بگویند که آیا قرار گرفتن مادر در معرض عفونت واقعاً علت آن است یا عوامل دیگری پشت این ارتباط هستند. اکنون محققان مؤسسه کارولینسکا سوئد این موضوع را با جزئیات بیشتری بررسی کرده اند.

«هاکان کارلسون»، محقق دپارتمان علوم اعصاب در مؤسسه کارولینسکا، می‌گوید: «نتایج ما می‌تواند به والدین باردار اطمینان دهد که عفونت‌های دوران بارداری ممکن است به اندازه‌ای که قبلاً تصور می‌شد خطر بزرگی برای مغز کودک ایجاد نکند».

مطالعه حاضر بر اساس داده‌های بیش از ۵۰۰ هزار کودک متولد شده بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۱۰ است. هدف این بود که بررسی شود آیا بین عفونت‌های زن در دوران بارداری و اوتیسم یا ناتوانی ذهنی در کودک رابطه علّی وجود دارد یا خیر.

مشابه مطالعات قبلی، محققان توانستند ببینند عفونت‌هایی که نیاز به مراقبت‌های تخصصی در دوران بارداری دارند، با افزایش خطر ابتلاء به اوتیسم و ناتوانی ذهنی در کودکان مرتبط هستند.

اما زمانی که محققان خواهر و برادرها را مورد مطالعه قرار دادند، نتیجه متفاوت بود. در مقایسه بین خواهر و برادری که مادر در یکی از بارداری‌ها عفونت داشته است اما در بارداری دیگر نه، هیچ ارتباطی بین عفونت و خطر ابتلاء به اوتیسم در کودکان پیدا نکردند. برای ناتوانی ذهنی، زمانی که محققان جفت خواهر و برادر را مقایسه کردند، این ارتباط ضعیف‌تر از زمانی بود که کودکانی را که با هم مرتبط نیستند مقایسه کردند.

محققان همچنین خطر ابتلاء به اوتیسم و ناتوانی ذهنی در کودکان را در صورتی که مادرشان در طول سال قبل از بارداری به عفونت مبتلا شده بود، بررسی کردند.

در اینجا، محققان مشاهده کردند که عفونت‌های سال قبل از بارداری با خطر ابتلاء به اوتیسم به همان میزان عفونت‌های دوران بارداری مرتبط است، اما با خطر ناتوانی ذهنی مرتبط نیست.

به گفته محققان، به نظر نمی‌رسد که ارتباط بین عفونت در زنان باردار و افزایش خطر ابتلاء به اوتیسم در فرزندان آنها وجود داشته باشد. نتایج نشان می‌دهد که افزایش خطر بیشتر با عوامل مشترک بین اعضای خانواده، مانند تنوع ژنتیکی یا جنبه‌های خاصی از محیط مشترک قابل توضیح است.