روایت سازمان ملل از زنان غزه؛ محافظت از خانواده‌ها در برابر گرسنگی و زمستان

«سوفیا کالتورپ»، مسئول امور بشردوستانه این سازمان که هفته گذشته از غزه بازدید کرده بود، در نشست خبری ژنو اعلام کرد: آنچه مردم از غزه در تصاویر می‌بینند، فاصله زیادی با واقعیت دردناک زندگی در این منطقه دارد.

واقعیت تلخ زنان در سراسر غزه

به گزارش خبرگزاری نساء FM کالتورپ توضیح داد که از شمال غزه در جبالیا تا جنوب در منطقه مواصی سفر کرده و با زنانی دیدار داشته که در چادرها، پناهگاه‌ها و ویرانه خانه‌هایشان زندگی می‌کنند. بنا به روایت این زنان، با وجود اعلام آتش‌بس، جنگ عملاً پایان نیافته است: «حملات کمتر شده، اما کشتار همچنان ادامه دارد.»

وی افزود: من زن غزه نیستم و نمی‌توانم مدعی درک کامل رنج آن‌ها باشم، اما وظیفه دارم صدای این زنان را به گوش جهان برسانم.

زنان؛ آخرین خط محافظت خانواده‌ها

به گفته این مقام سازمان ملل، زن‌بودن در غزه امروز یعنی زندگی با گرسنگی، ترس دائمی و سوگ همیشگی؛ یعنی تلاش برای محافظت از کودکان در برابر تیراندازی، سرما و شب‌های یخ‌زده. زنان در وضعیتی قرار گرفته‌اند که عملاً به «آخرین خط دفاع خانواده‌ها» تبدیل شده‌اند؛ در جایی‌که امنیت تقریباً وجود ندارد.

کالتورپ اعلام کرد بیش از ۵۷ هزار زن اکنون سرپرست خانواده‌های خود هستند و به تنهایی میان «انتخاب مرگ یا زندگی» دست و پا می‌زنند؛ انتخابی که در شرایط نبود امکانات اساسی، تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد.

سرپناه‌هایی که امنیت ندارند

وی تصریح کرد: بسیاری از زنان به او نشان داده‌اند که آب باران چگونه به داخل چادرها نفوذ کرده و کودکانشان شب‌ها از سرما می‌لرزند.

او گفت: زن بودن در غزه یعنی دانستن اینکه زمستان در راه است و تو نمی‌توانی از فرزندانت در برابر آن محافظت کنی.

در یکی از روایت‌های تکان‌دهنده، کالتورپ به ملاقات زنی اشاره کرد که خانه‌اش ویران شده و هر روز به میان آوار بازمی‌گردد تا از تکه‌های باقی‌مانده درها، هیزم جمع کند و تنها بتواند صبحانه‌ای ساده برای کودکانش آماده کند.

گرانی شدید و آوارگی‌های پیاپی

با گذشت حدود یک ماه و نیم از آتش‌بس، کمبود مواد غذایی همچنان جدی است و قیمت‌ها تا چهار برابر پیش از جنگ افزایش یافته است. برای نمونه، قیمت هر عدد تخم‌مرغ در بازار غزه به حدود ۲ دلار رسیده؛ رقمی که برای زنانی بدون منبع درآمد، دست‌نیافتنی است.

بر اساس این گزارش، بسیاری از زنان بارها آواره شده‌اند؛ به‌طوری که یکی از آن‌ها از ۳۵ بار کوچ اجباری از زمان آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳ خبر داده است. هر بار کوچ اجباری به معنای جمع کردن حداقل وسایل، حمل کودکان و سالمندان و انتخاب میان یک مکان ناامن و مکانی ناامن‌تر است.

بحران زنان معلول‌شده در جنگ

کالتورپ به بحران تازه‌ای نیز اشاره کرد و گفت بیش از ۱۲ هزار زن و دختر به دلیل جراحات جنگ دچار ناتوانی‌های دائمی شده‌اند و در شرایط بسیار سخت زندگی می‌کنند.

امید در دل ویرانی

با وجود همه این مصائب، او تأکید کرد که زنان غزه همچنان اراده‌ای مثال‌زدنی دارند و مصمم‌اند برای کار، رهبری و بازسازی غزه با دستان خود وارد میدان شوند.

به گفته این مقام بین‌المللی، زنان غزه خواستار ادامه آتش‌بس، تأمین مواد غذایی، کمک‌های نقدی، تجهیزات زمستانی، خدمات درمانی و حمایت‌های روانی و اجتماعی هستند. همچنین آن‌ها بر نیاز به عدالت، کرامت انسانی، بازگشت حقوق از دست‌رفته‌شان و بازگشایی مدارس برای کودکان تأکید دارند.

کالتورپ در پایان هشدار داد: «آنچه زن بودن در غزه امروز معنا می‌دهد، باید همه ما را به اقدام وادار کند؛ هیچ زن یا دختری نباید برای زنده ماندن وارد چنین نبرد طاقت‌فرسایی شود.»