از پارکینگ خانه با ۳۰۰ هزار تومان تا آموزشگاه و رؤیای هنرستان

مرضیه خسرویان، بانوی توانمند و کارآفرین حوزه خیاطی و طراحی دوخت، مسیر حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۸۱ با شرکت در نخستین دوره‌های آموزشی خیاطی آغاز کرد. علاقه رؤیای شدید او باعث شد گام‌به‌گام به موفقیت برسد.

وی درباره ریشه این علاقه می‌گوید: خانواده مادری‌ام همگی خیاط بودند و از ۵ تا ۶ سالگی تکه‌پارچه‌ها را جمع می‌کردم و برای عروسک‌هایم لباس و کیف می‌دوختم. حتی یک‌بار بدون هیچ آموزش خیاطی، مانتوی استفاده‌شده‌ام را شکافته و پشت‌ و رو کردم.

این علاقه کودکی، در هنرستان با انتخاب رشته حسابداری به دلیل شرایط تحصیلی مسیر دیگری گرفت، اما او خیلی زود دریافت که دلش در خیاطی جا مانده است.

خسرویان نخستین گام جدی خود را با شرکت در آموزشگاه خیاطی در سال ۱۳۸۱ برداشت و در سال ۱۳۸۲ مدرک رسمی خیاطی را دریافت کرد و با کمک پدرش اولین تجهیزات کار را فراهم نمود. او کار خود را از پارکینگ خانه پدری با سرمایه ۳۰۰ هزار تومان شروع کرد و موفق شد چرخ ژانومه و سر دوز خریداری کند.

وی بیان کرد: در سال‌های ابتدایی امکانات آموزشی محدود بود؛ نه گوشی بود و نه اینترنت. بیشتر آموزش‌ها را با مطالعه کتاب‌های مرتبط فرا گرفتم و در کنار آن در دوره‌های ارزان‌قیمت نزدیک منزل شرکت می‌کردم تا مهارتم افزایش یابد.

پس از ۱۵ سال فعالیت و کسب تجربه، خسرویان تصمیم گرفت تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه دهد. در سال ۱۳۹۷ در دانشگاهی واقع در کرمان، رشته طراحی دوخت را آغاز کرد و مدرک کاردانی دریافت نمود. سپس با ادامه تحصیل در دانشگاه سپیده بیرجند مدرک کارشناسی خود را اخذ کرد.

این بانوی کارآفرین در سال ۱۴۰۰ با کمک پدر و سرمایه ۲۰ میلیون تومانی، آموزشگاه «حریر» را تأسیس کرد و در همان ابتدا هفت هنرجو آموزش داد. تا امروز حدود ۳۰ هنرجو در این آموزشگاه مهارت آموخته‌اند.

خسرویان در سال ۱۴۰۱ موفق به دریافت تسهیلات ۴۰ میلیون تومانی از بانک رسالت شد و با این مبلغ دو چرخ سردوز صنعتی خریداری کرده و کسب‌وکار خود را توسعه داد.

در سال ۱۴۰۲ جواز کسب مزون دریافت کرد و دوخت انواع لباس‌های زنانه، بچگانه و دوخت مزونی را گسترش داد. همچنین با حمایت کمیته امداد و دریافت تسهیلات ۱۵۰ میلیون تومانی، تجهیزات بیشتری تهیه کرد.

اکنون دو شاگرد فعال دارد که در زمان نبود او نیز قادر به انجام بخش زیادی از کار هستند و یکی از آنها دانشجوی طراحی دوخت است و تجربه می‌آموزد.

او از آغاز سال جاری در کسوت استاد دانشگاه ملی مهارت قائن، به عرصه تدریس وارد شده است و تلاش می‌کند شاگردانی همچون خود پرورش دهد تا فردای روشن جامعه ساخته شود.

خسرویان مشکلاتی مانند مالیات بالا و هزینه‌های برق و گاز تجاری را از چالش‌های تولیدکنندگان دانست و افزود: سال گذشته بالغ بر پنج میلیون تومان مالیات برای من اعمال شد که شرایط فعلی را دشوار کرده است.

آرزوهای آینده او شامل داشتن مزون بزرگ، مرکز حرفه‌ای برای لباس عروس و مجلسی و تأسیس شعبه دوم آموزشگاه در مناطق کم‌برخوردار بیرجند است. همچنین درخواست تأسیس هنرستان غیردولتی را به آموزش و پرورش ارائه کرده است تا نقطه شروع دوباره برای نوجوانان و بانوان نیازمند باشد.

این روایت، داستان زنی است که با دل دریایی و امید، تلاش می‌کند ساحل امنی برای کودکان و زنان آسیب‌دیده بسازد.

خبرگزاری شبستان