ترامپ با توهین جنسیتی به خبرنگار زن، موج جدیدی از انتقادات را برانگیخت

به گزارش گاردین، این لحظه زمانی رقم خورد که لوسی شجاعانه درباره پرونده حساس جفری اپستاین موضوعی که همواره مانند سایه‌ای ترامپ را دنبال می‌کند سوالی کرد. در برابر این پرسش به‌جا، ترامپ به جای پاسخ مستدل، به سلاح همیشگی خود متوسل شد: تحقیر و توهین جنسیتی. وی در پاسخ مستقیم، لوسی را با عبارت تحقیرآمیز میس پیکی (به معنای خوک کوچولو) خطاب قرار داد. این برخورد نه یک لغزش زبانی، بلکه حلقه‌ای از زنجیره رفتاری است که ترامپ در طول سال‌ها در قبال زنان منتقد تداوم بخشیده است.

این برخورد ترامپ اتفاق تازه‌ای نیست؛ بلکه ادامه یک الگوی همیشگی در رفتار او با زنان منتقد است. یکی از مشهورترین نمونه‌ها، ماجرای آلیسیا ماچادو، ملکه سابق زیبایی ونزوئلا است. ماچادو که زمانی مورد تحسین ترامپ بود، پس از آنکه در یک برنامه تلویزیونی درباره افزایش وزنش صحبت شد، از سوی ترامپ به شکل تحقیرآمیزی خانم خوک کوچولو خطاب شد. ترامپ حتی در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفت: او به خاطر چاقی واقعا زشت است. 

این اظهارات نه تنها یک توهین شخصی، بلکه نمونه‌ای از نگاه جنسیتی او به زنان بود. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود. ترامپ در برخورد با زنان رسانه‌ای که از او سؤال سختی می‌پرسند نیز بارها از همین روش استفاده کرده است. مثلاً در سال ۲۰۱۶، در مناظره‌های انتخاباتی، از میگان کلی، مجری شبکه NBC، به دلیل پرسش درباره اظهارات جنسیت‌زده قبلی ترامپ، انتقاد کرد و با لحن تمسخرآمیزی گفت میگان در زمان مصاحبه پریود بوده و حال عادی نداشته است. 

این نوع برخوردها نشان می‌دهد ترامپ به جای پاسخ منطقی به پرسش‌های زنان، سعی در تحقیر و کوچک‌شمردن آنان دارد. این الگو تنها محدود به چهره‌های مشهور نیست؛ او در اظهارات عمومی‌اش درباره زنان عادی نیز بارها از واژه‌هایی مانند زشت، سنگین‌وزن یا تهوع‌آور استفاده کرده است. تحلیل‌گران می‌گویند این رفتار بخشی از استراتژی آگاهانه ترامپ برای منحرف کردن توجه از محتوای پرسش‌ها و ایجاد ترس در میان زنانی است که ممکن است بخواهند از او انتقاد کنند.

 در واقع، این تنها یک عبارت توهین‌آمیز نیست، بلکه نشان‌دهنده نگاهی است که زن را نه بر اساس توانایی‌های فکری یا حرفه‌ای، بلکه بر اساس ظاهر و جنسیت مورد قضاوت قرار می‌دهد و هر زنی که خارج از چهارچوب تعریف‌شده او عمل کند، هدف حمله قرار می‌گیرد.

واکنش‌های سریع و گسترده به این رویداد، از اعتراض خبرنگاران حاضر در صحنه تا طوفان انتقادات در فضای مجازی، حکایت از آن دارد که جامعه رسانه‌ای و مدافعان حقوق زنان دیگر حاضر به سکوت در برابر چنین رفتارهای تحقیرآمیزی نیستند. این حادثه اگرچه یک مورد دیگر از رفتارهایزن ستیزانه ترامپ را ثبت کرد، اما پرسش بزرگتری را نیز پیش روی جامعه دموکراتیک گذاشت: چگونه یک چهره سیاسی می‌تواند بارها و بارها مرزهای احترام و شأن انسانی را زیر پا بگذارد، در حالی که این رفتارها تأثیر ملموسی بر پایگاه حمایت‌کنندگانش ندارد؟ پاسخ این پرسش شاید کلیدی برای درک بحران عمیق‌تر در فضای سیاسی معاصر باشد.