حادثه تگزاس و دختربچه فلسطینی: بررسی آناتومی نفرت در آمریکا

گزارش‌های گروه‌های حقوق بشری حاکی از آن است که از زمان شروع جنگ، تهدیدها و حملات علیه مسلمانان در آمریکا به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. از جمله حمله با چاقو به یک پسر شش‌ساله در ایالت ایلینوی. این رویدادها تصویری نگران‌کننده از گسترش نفرت‌پراکنی و خشونت نژادی در جامعه آمریکا ارائه می‌دهند.

چنین حوادثی ریشه در الگوهای فکری و پیش‌داوری‌هایی دارند که طی سال‌ها در ذهن بخشی از جامعه شکل گرفته است. در شرایطی که درگیری‌های جهانی مانند جنگ غزه جریان دارد، تصویر مسلمانان در ذهن برخی آمریکایی‌ها به‌عنوان «دشمن» یا «تهدید» فعال می‌شود. به همین دلیل، فردی که باید یک کودک را به‌عنوان انسان بی‌گناه ببیند، او را صرفاً نماد یک هویت سیاسی یا قومی تلقی می‌کند و این تصور نادرست، خشونت را در ذهن او توجیه‌پذیر می‌سازد.

از سوی دیگر، فضای سیاسی و رسانه‌ای نیز در شکل‌گیری این ذهنیت نقش دارد. زمانی‌که رسانه‌ها و سیاستمداران به‌صورت آشکار از یک طرف درگیری حمایت می‌کنند، عملاً زمینه‌ای فراهم می‌شود تا برخی افراد افراطی احساس کنند اعمال خشونت‌آمیزشان نوعی «واکنش مشروع» است، نه یک جرم.

در جهان اسلام، چنین حوادثی بازتاب گسترده‌ای دارند. بسیاری از مردم در کشورهای مسلمان این رویدادها را نشانه‌ای از دوگانگی در رفتار آمریکا می‌دانند. کشوری که از یک‌سو مدعی دفاع از آزادی و حقوق بشر است، اما از سوی دیگر در داخل مرزهای خود شاهد خشونت‌های نژادی و مذهبی است. از نگاه بسیاری، این حادثه صرفاً یک رویداد فردی نیست، بلکه نمادی از اسلام‌هراسی ساختاری در جامعه آمریکاست.

حکم پنج سال زندان برای فردی که قصد جان یک کودک سه‌ساله را داشته نیز در افکار عمومی جهان اسلام ناکافی و نمادین تلقی شده است. برای بسیاری، این حکم نشانه‌ای از «عدالت دوگانه» در سیستم قضایی آمریکاست؛ گویی جان یک کودک مسلمان ارزش کمتری دارد.

در نهایت، حادثه تگزاس تنها یک جرم عادی نیست، بلکه نمودی از گسترش نفرت و خشونت در جامعه‌ای است که خود را مهد آزادی می‌نامد. این رویداد نه‌ تنها شکاف فرهنگی و سیاسی میان آمریکا و جهان اسلام را عمیق‌تر می‌کند، بلکه اعتماد متقابل میان دو جهان را نیز بیش از پیش تضعیف می‌سازد.

مهتا صانعی