طاهره صفارزاده، اولین معلم نقد عملی ترجمه در ایران

طاهره صفارزاده بانوی شاعر ایرانی علاوه بر اینکه اولین معلم «نقد عملی ترجمه» در ایران محسوب می‌شود، در سال ۲۰۰۵ میلادی به‌عنوان برترین زن مسلمان از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی در مصر برگزیده شد.

در زمان همکاری این بانوی شاعر با فرهنگستان زبان و ادب فارسی، طرح تهیه فرهنگ‌های تخصصی‌اش که با پیشنهادات جدید و ضوابط علمی تدوین شده، توسط شورای فرهنگستان تصویب شد.

از طاهره صفارزاده، نویسنده، شاعر و مترجم قرآن به زبان انگلیسی، کتاب‌های مختلفی در زمینه‌های ویراستاری، علوم قرآنی، علوم و ادبیات منتشر شده است. مجموعه‌های شعر «رهگذر مهتاب»، «طنین در دلتا»، «سد و بازوان»، «سفر پنجم»، «حرکت و دیروز»، «بیعت با بیداری»، «مردان منحنی»، «دیدار صبح»، «در پیشواز صلح»، «هفت سفر»، «روشنگران راه» و «جلوه‌های جهانی» نیز از آثار این شاعرند.

صفارزاده بعد از پیروزی انقلاب، به‌عنوان رئیس دانشگاه شهید بهشتی و نیز رئیس دانشکده ادبیات این دانشگاه انتخاب شد. او در مورد این دوره از زندگی خود گفته بود: «چون در مقالاتی به نحوه آموزش زبان‌های خارجی در ایران انتقاد‌ات خود را مطرح کردم، از سوی ستاد انقلاب فرهنگی مسئولیت برنامه‌ریزی زبان‌های خارجی از من دعوت شد که با همکاری استادان باتجربه، تغییراتی در برنامه آموزشی ایجاد کنیم. براساس این برنامه، برای نخستین بار در رشته‌های علمی دانشگاه‌ها، کتاب به زبان‌های آلمانی، فرانسه، روسی و انگلیسی تالیف شد. من ۱۶ سال سرپرست اجرایی طرح بودم.»

سنت‌شکنی در سرودن شعر

همچنین وی گفته بود: «شعر به‌عنوان یک کار اصلی برایم مطرح بود و در این مسیر و به دنبال هفت سال کار پی در پی و حتی با احتراز از چاپ کتاب تا حصول نتیجه، به زبان مشخصی رسیدم. تشویق‌های صادقانه اهل ادب ـ چه در داخل و چه در خارج از ایران ـ به من اعتماد به نفس کافی داد و برای یافتن حقیقت به مطالعه و کاوش پرداختم. کاوش، مطالعه و خلوت در اشعارم دستاورد‌های مهمی داشت و موجب سنت‌شکنی شد.

دو نوع سنت‌شکنی در شعرم کرده‌ام: اول این‌که به معنای واقعی شعر امروز را نوشته‌ام؛ شعری که بافت تغزلی و قراردادی شعر قدیم را ندارد؛ شعری که تنها اظهار دلتنگی برای گل و گیاه و کوه و پرنده و دریا نیست؛ بلکه با درد‌های اجتماع سر و کار دارد؛ شعری که آه و ناله ساختگی ندارد؛ شعری که حرکت و انرژی دارد و با منطق خاص خودش، زندگی امروز را از کل و جزء به کار گرفته است.»

 خبرگزاری ایسنا