«زن زندگی آزادی» چند دلار؟

در طول سال‌های اخیر، دشمنان کشورمان یک واقعیت مهم را درک کرده‌اند: حمله نظامی مستقیم به این سرزمین نتیجه‌ دلخواه آن‌ها را نخواهد داشت. تجربه‌ تاریخ نشان داده است که هر بار این خاک هدف حمله قرار گرفته، ایرانیان متحدتر از قبل شده‌اند. پس دشمن تصمیم گرفت مسیر تازه‌ای در پیش بگیرد؛ مسیری که به جای جنگ در میدان نبرد، جنگ را به دل جامعه بیاورد: «سالهای متمادی است که دشمنان ما دارند روی این گسلها کار میکنند. دارند کار میکنند، سرمایه‌گذاری میکنند، پول میدهند، مزدور میگیرند، حرف درست میکنند، برای اینکه بتوانند این گسلها را فعّال کنند.» ۱۳۹۶/۰۲/۲۰

استراتژی جدید روشن بود: فعال کردن شکاف‌های اجتماعی، به جان هم انداختن مردم و ایجاد تفرقه. گُسل‌هایی که شاید در شرایط عادی چندان خطرناک نبودند، اما حالا قرار بود با عملیات روانی و تبلیغات، یکی پس از دیگری فعال شوند: «این را جوانهای عزیز ما در همه‌جای کشور توجّه داشته باشند که دشمن چشم دوخته است و از هر گسلی که خیال میکند میتواند یک زلزله‌ای ایجاد بکند، میخواهد استفاده کند برای منهدم کردن اساس استقلال این کشور و اساس انقلاب؛ از همه‌ی امکانات میخواهد استفاده کند.» ۱۳۹۵/۱۱/۲۷

پشت پرده حوادث سال ۱۴۰۱

حوادث سال ۱۴۰۱ نقطه اوج این نقشه بود. دشمنانی که در سال‌های ۸۸، ۹۶ و ۷۸ تلاش کرده بودند فضای سیاست، اقتصاد و دانشگاه‌های ایران را به آشوب بکشانند اما شکست خورده بودند، این ‌بار با استفاده از «جنگ ترکیبی» وارد عمل شدند.

اتاق‌های فکر، فضای مجازی، رسانه‌ها و حتی پول‌های هنگفت در این مسیر به کار گرفته شد تا بتوانند یک مسأله اجتماعی را به یک بحران ملی تبدیل کنند: «اتّفاقات [اغتشاشات ۱۴۰۱] صرفاً یک اغتشاش خیابانی نبود؛ [پشت] این، برنامه‌های خیلی عمیق‌تری بود. دشمن یک جنگ ‌ترکیبی را شروع کرد. دشمن یعنی آمریکا، اسرائیل، بعضی از ‌قدرتهای اروپاییِ موذی و خبیث، بعضی از گروه‌ها و گروهکها، همه‌ی امکاناتشان را وارد میدان کردند. همه‌ی امکانات یعنی چه؟ ‌یعنی دستگاه‌های اطّلاعاتی‌شان را، دستگاه‌های رسانه‌ای‌شان را، ظرفیّت فضای مجازی‌شان را، استفاده از تجربه‌های گذشته‌شان را. ‌خب اینها در ایران تجربه دارند؛ از سال ۷۸ تجربه دارند، از ۸۸ تجربه دارند، از سالهای بعدی تجربه دارند، آنجاها شکست خوردند، ‌از آن تجربه‌ها استفاده میکنند. دشمن همه‌ی این ظرفیّتها را وارد ‌میدان کرد برای اینکه بتواند بر ملّت ایران فائق بیاید. که به معنای واقعی کلمه، ملّت توی دهنشان زد؛ ملّت ایران به معنای ‌واقعی کلمه ناکامشان کرد.‌» ۱۴۰۱/۰۸/۱۱

این بار تمرکز دشمن بر حوزه فرهنگی و به‌طور مشخص مسأله زنان بود. آن‌ها ادعای دفاع از «زنان» را داشتند، اما هدفشان نه دفاع از حقوق زنان که تضعیف اقتدار و استقلال ایران بود. درحالی‌که خود کشورهای غربی متهمان بزرگ نقض حقوق زنان در جهان هستند، سعی کردند با شعارهای فریبنده اذهان مردم را تحریک کنند: «بنده بصراحت میگویم برنامه‌ریزی [اغتشاشات ۱۴۰۱] کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است؛ ‌نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند. عَمَله و مزدوران و حقوق‌بگیران آنها، بعضی از ایرانی‌های خائن هم که در بیرون از کشور هستند، به ‌اینها کمک کردند. فرمان دست [کسانی]است که پشت صحنه هستند. بنابراین، دعوا بر سر مسئله‌ی باحجاب و بدحجاب نیست؛ ‌دعوا بر سر از دنیا رفتن یک دختر جوان نیست؛ دعوا اینها نیست. بحث سر اصل استقلال و ایستادگی و تقویت و اقتدار ایران اسلامی است؛ بحث سر این است.‌» ۱۴۰۱/۰۷/۱۱

زنان بهانه هستند

دشمنان کشورمان برای ایجاد اختلاف در جامعه فقط به تبلیغات و شعار بسنده نکردند؛ آن‌ها گروهی از افراد تأثیرگذار را به کار گرفتند تا آرام آرام ارزش‌ها و اعتقادات مردم را هدف قرار دهند. یکی از شناخته‌شده‌ترین این افراد، خانمی بود که سال‌ها در عرصه رسانه‌ به فعالیت می پرداخت و با اجرای طرح‌های مختلف سعی می‌کرد هنجارهای فرهنگی جامعه را دگرگون کند. اما پشت پرده این فعالیت‌ها وقتی آشکار شد که اسناد رسمی مخارج دولت فدرال آمریکا انتشار پیدا کرد. این اسناد نشان می‌داد که این فرد نه از سر دلسوزی نسبت به زنان ایرانی بلکه برای منافع شخصی خود شعار حمایت از زنان ایرانی را سر می‌دهد. در واقع شعارهایی مثل دفاع از آزادی زنان، برای این فرد چیزی جز یک تجارت پرمنفعت نبود.

طبق اسناد، این فرد از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳، مجموعاً ۷۲۷ هزار و ۴۱۰ دلار از دولت آمریکا دریافت کرده است. نکته مهم‌تر آن است که این پول‌ها نه به‌عنوان حقوق کارمندی بلکه در قالب قراردادهای رسمی با «آژانس رسانه‌های جهانی دولت فدرال آمریکا» به حساب شخصی او واریز شده است. این اسناد بیانگر آن است که شعارهایی که این خانم و امثال او در رسانه‌ها سر می‌دادند، نه از دغدغه‌های واقعی نسبت به زنان بلکه از حساب بانکی‌شان سرچشمه می‌گرفت. در واقع او بیشتر از آنکه دغدغه زنان ایرانی را داشته باشد، به فکر پر کردن جیب خود بود: «در اغتشاشات پاییز [سال ۱۴۰۱]، اینها مسئله‌ی زن را بهانه کردند، هیاهو راه انداختند؛ پشت قضیّه هم دستگاه‌های جاسوسی ‌دشمنها بودند، [یعنی] دولتهای غربی؛ آن کشورهایی که خودشان در مسئله‌ی زن بشدّت متّهمند.» ۱۴۰۲/۰۱/۱۵

این تجارت خائنانه در حالی توسط مزدوران سرویس‌های امنیتی اروپا و آمریکا انجام می‌شود که کرامت انسانی زنان در اسلام کاملا روشن است: «اسلام در یک مواردی بکلّی جنسیّت را نادیده میگیرد؛ بحث، بحث زن و مرد نیست، مسئله‌ی کرامت انسان است. اینجا مسئله‌ی جنسیّت مطرح نیست. ارزشهای انسانی در زن و مرد یکسان است و در نسبتِ ارزشیِ او با جنس مرد، مطلقاً جنسیّت مطرح نیست. همه‌ی اینها پیش خدای متعال در مراتب عروج معنوی یکسانند؛ یعنی مطلقاً نه این بر او ترجیح دارد، نه او بر این ترجیح دارد؛ هر دو با استعدادِ مشابه در این راه قرار داده شده‌اند و به همّتشان بستگی دارد؛ زنهایی هستند که هیچ مردی به پای آنها نمیرسد. بنابراین، جنسیّت مطرح نیست.» ۱۴۰۲/۱۰/۰۶

«زن، زندگی، آزادی»، نقاب قاتلان زنان ایرانی

نکته‌ی جالب‌تر اما اینکه در «جنگ تحمیلی دوازده‌روزه»، همان افرادی که شعار «زن، زندگی، آزادی» را سر می‌دادند و در رسانه‌ها فریاد می‌زدند، دست‌شان به خون ۱۲۶ زن ایرانی آلوده شد. این زنان هیچ‌کدام افراد نظامی یا سیاستمدار نبودند؛ هر یک بخشی از زندگی آرام این سرزمین بودند. یکی‌شان مادری بود که برای فرزندانش مادری می‌کرد؛ صدای خنده بچه‌ها در خانه پیچیده بود که ناگهان انفجاری وحشتناک همه‌چیز را زیر و رو کرد. دیوارها فرو ریخت، گرد و غبار همه جا را فرا گرفت و در یک چشم برهم‌زدن، خانه‌ای که بوی زندگی می‌داد، به ویرانه‌ای تبدیل شد. آن مادر دیگر هرگز صدای فرزندانش را نشنید و فرزندانش از همان لحظه یتیم شدند.

دیگری دختر جوانی بود که تازه دانشگاه قبول شده بود؛ دفترچه ثبت‌نامش هنوز روی میزش بود که شیشه‌ها فرو ریخت و آتش انفجار همه چیز را سوزاند. دیگری پرستاری بود که پس از یک شیفت طولانی از بیمارستان برمی‌گشت تا چند ساعتی کنار خانواده‌اش باشد، اما هرگز به خانه برنگشت. و زنان بسیار دیگری که از دل همین مردم بودند؛ معلمی که فردا باید سر کلاس حاضر می‌شد، دختری که دوست داشت رخت سفید عروسی بر تن کند، مادربزرگی که منتظر دیدن نوه تازه‌به‌دنیا ‌آمده‌اش بود. هر یک رویایی داشتند و نقشی در زندگی. تنها جرمشان این بود که می‌خواستند زندگی کنند اما زندگی‌شان را همان طراحان شعار «زن، زندگی، آزادی» گرفتند؛ شعاری که قرار بود در ستایش زندگی باشد اما برای زنان مرگ آورد. و تلخ‌تر از همه این‌که رهبران این شعار حتی یک کلمه هم درباره این جنایات نگفتند. نه محکومیتی، نه تسلیتی و نه حتی اشاره‌ای گذرا. سکوتی معنادار و سنگین، چون اینجا پولی در کار نبود.

برای این خائنان به وطن، زن و زندگی فقط زمانی ارزش دارد که بتوان از آن شهرت و ثروت به دست آورد. اشک مادری که فرزندش را از دست داده، صدای دختری که زیر آوار خاموش شده و رنج واقعی مردم برایشان اهمیتی ندارد مگر اینکه قبلاً پولش به حسابشان واریز شده باشد.

هدف نابودی «اتحاد مقدس» است

در طول سال‌های بعد از انقلاب اسلامی، از سال‌های ۷۸، ۸۸، ۹۶ و ۱۴۰۱ تا بعد از جنگ تحمیلی دوازده ‌روزه، دشمنان کشورمان بارها تلاش کرده‌اند تا «اتحاد مقدس» مردم را هدف قرار بگیرند. شکست‌های پی‌درپی آنها هم باعث نشده دست از دشمنی بردارند. هدف آن‌ها روشن است: از بین بردن همبستگی مردم و پررنگ کردن اختلافات جامعه.

گاهی با مسائل اقتصادی وارد میدان شده‌اند؛ هنگامی که خانواده‌ای برای تأمین نان شب خود دست و پنجه نرم می‌کند، دشمن می‌کوشد شکاف ایجاد کند و نارضایتی را به تفرقه بدل کند. گاهی با مسائل فرهنگی و حقوق زنان بازی کرده‌؛ درست در لحظه‌ای که مردم به دنبال آرامش و زندگی روزمره خود هستند، دشمن با تبلیغات و عملیات روانی تلاش کرده است ذهن‌ها را مشوش کند و شکاف‌های بالقوه را بالفعل. این اقدامات اصلا تصادفی نیستند. هر حرکت آن‌ها بخشی از یک برنامه دقیق و هدفمند است که از سال‌ها پیش طراحی شده و با پول، رسانه و شبکه‌های نفوذی پشتیبانی می‌شود. هر شکاف کوچک در جامعه مانند شعله‌ای است که می‌تواند به آتش بزرگی بدل شود؛ و این دقیقاً همان چیزی است که دشمن انتظار دارد.

در این شرایط، نقش مسئولان و متولیان کشور حیاتی است. هوشیاری، برنامه‌ریزی مدون و مدیریت هماهنگ تنها راه جلوگیری از فعال شدن این گسل‌هاست. هر حرکت بی‌قاعده، هر تصمیم شتاب‌زده و هر بی‌توجهی به واقعیت‌های جامعه، می‌تواند پُلی باشد که دشمن از آن برای نفوذ و تفرقه استفاده کند: «دشمن با نقشه و برنامه وارد این ‌کار شده، ما هم باید با برنامه و نقشه وارد بشویم؛ کارهای بی‌قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد. مسئولین برنامه داشته باشند ‌و دارند؛ ان‌شاء‌الله این کار با برنامه دنبال بشود‌.‌» ۱۴۰۲/۰۱/۱۵

دشمنان ایران هر بار که کوشیده‌اند ملت شریف ایران را با خود همراه کنند، شکست خورده‌اند. تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد که ایرانیان، هرچند در برابر مشکلات گلایه دارند اما در لحظه‌های حساس دست در دست هم می‌گذارند و اجازه نمی‌دهند آرزوهای شوم دشمنان‌شان تحقق یابند. و همان‌طور که در گذشته دشمنان ایران ناکام مانده‌اند، در آینده نیز محکوم به شکست خواهند بود: «برنامه دشمنان این است که بلکه بتوانند ملّت ایران را با خودشان همراه کنند، کاری کنند که ملّت ایران عقیده‌اش بشود عقیده‌ی ‌سران انگلیس و آمریکا و امثال اینها؛ نقشه و مقصود این است. البتّه ملّت ایران زد توی دهنشان؛ بعد از این هم توی دهنشان ‌خواهد زد.‌» ۱۴۰۱/۰۸/۱۱

خبرگزاری فارس