«خاتونی که جایش خالی بود» روایت ایثارگری یک زن

کتاب «خاتونی که جایش همیشه خالی بود» نوشته «الهام زارع» به بررسی زندگی کشور محمودی، یکی از زنان ایثارگر، می‌پردازد که با وجود تمام ناملایمات، هرگز از هدف والای خود دور نشد.

زنان ایثارگر و انقلابی در طول جنگ تحمیلی نقش مهم و غیرقابل انکاری ایفا کردند که بدون حمایت‌ها و پشتیبانی‌های آن‌ها، چه بسا جریان جنگ به مسیری دیگر می‌رفت. این زنان بودند که همسران، فرزندان و برادران خود را با صبر و بردباری و با حفظ گرمای کانون خانواده به جبهه‌های نبرد علیه رژیم بعث عراق می‌فرستادند.

خاتونی که جایش همیشه خالی بود

کتاب «خاتونی که جایش همیشه خالی بود» نوشته «الهام زارع» نگاهی به زندگی کشور محمودی دارد، زنی ایثارگر که با وجود همه ناملایمات، هرگز از هدف والای خود دور نشد.

قسمتی از متن کتاب

در ابتدا بیشتر یک هوس بود؛ هوس هیأت علمی شدن به پیشنهاد یکی از دوستان که عضو هیئت علمی دانشگاه است. تصمیم گرفتم طرحی ارائه کنم تا رزومه علمی‌ام پربارتر شود. در حقیقت برای انجام طرح مصمم نبودم و فقط می‌خواستم از امتیازش استفاده کنم تا اینکه با «کشور محمودی»، تنها دختر و بازمانده شهید فاطمه اسدی آشنا شدم.

هرچه بیشتر با او صحبت می‌کردم، بیشتر جذب زندگی‌اش می‌شدم. شخصیتش برایم جالب بود؛ با وجود رنج‌های فراوانی که روزگار به او تحمیل کرد، شخصیتی مصمم و پویا داشت و برای رسیدن به آرزوهایش می‌جنگید. از مشکلات می‌نالید؛ اما هرگز تسلیم نمی‌شد.

بعد از یکی دو جلسه مصاحبه با کشور، تصمیم گرفتم روی زندگی او تمرکز کنم و داستان زندگی‌اش را به تصویر بکشم؛ زندگی‌ای که شاه کلیدش مادر بود؛ مادری که هیچ وقت نبود و چه بسا اگر بود، سرنوشت دیگری برای کشور رقم می‌خورد. کشوری که همیشه تنها بود، همیشه حسرت داشت و همیشه کمبود داشت؛ اما نگذاشت خلاهای مادی و معنوی سدی در برابر آرزوهای زیبایش شود.

خبرگزاری دفاع مقدس