نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
امروزه بعضی از خانوادهها با بی اعتنایی به رسوم و آیینهای کهن باستانی، ایرانی و اسلامی به روشهای جدید و ناآشنا روی آورده اند؛ روشهایی که به زعم آن ها به روز و جدید است و چه بسا در مواردی اجرای این شیوه ها نادرست باشد.
به گزارش جهان بانو،در طول زمان و با پدید آمدن تحولات دنیای مدرن بعضی از رسوم و آداب کهن جای خود را به فعالیتها و مدهای امروزی داده است و می توان گفت که ازدواج یکی از این موارد است و در حال حاضر اجرای این رسم مقدس و سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) دیگر همچون سالهای گذشته برگزار نمی شود.
با مرور فرآیند ازدواج در طول دهههای ۴۰ تا ۷۰ هجری شمسی مشاهده خواهیم کرد که امر ازدواج در گذشته ای نه چندان دور از آداب و رسومی برخوردار بوده و بعضی از این رسوم در حال حاضر از میان رفته است. امروزه اما با توجه به اینکه فضای مجازی بسیاری از جنبه های زندگی افراد را تحت تاثیر خود قرار داده است، شاهد این موضوع هستیم که امر ازدواج و یافتن شریک زندگی مناسب نیز رنگ و بوی اینترنت و فضای مجازی به خود گرفته است.
در سالهای گذشته ابتدا دخترها و پسرهای جوان وضعیت مالی، شرایط خانوادگی، نوع رفتار با دیگران، ویژگیهای ظاهری و نداشتن معایب جسمی و ظاهری و … فرد مورد نظر را در محیط های عمومی بررسی میکردند و در مرحله آخر با حضور در منزل دختر خانم برای خواستگاری رسمی اقدام میکردند.
با این وجود، با گذشت زمان و به موازات بزرگ شدن جامعه و نیز به واسطه دگرگونی ها و تنوعی که در سلیقه افراد صورت گرفته است، میتوان گفت که این شیوه آشنایی چندان مانند گذشته رونق نداشته و کمرنگ شده است. در حال حاضر برخی از جوانان به شیوههای دیگری برای همسر یابی روی آورده اند که این شیوه ها در مواردی به روابط غیر اخلاقی منجر میشود.
این روزها مشاهده میکنیم که با گسترش فناوری های جدید، نسل جوان برای آشنایی با جنس مخالف به فضای مجازی روی آورده اند و با استفاده از نرم افزارها و برنامههای گوناگون سعی در انتخاب همسر آینده دارند.
در کنار شبکههایی که در ارتباط با این موضوع در فضای مجازی فعالیت میکنند، مجموعه ای از سایتهای جذاب و خوش رنگ و لعاب با عنوان سایت های «همسریابی» طراحی شده است. بر اساس گفته های طراحان این سایتها هدف از طراحی آن ها پیدا کردن جوانان مناسب یکدیگر است تا آنان بتوانند در این فضا با یکدیگر آشنا شده و ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند.
ممکن است که در آغاز هدف این افراد شناساندن موردهای مناسب برای ازدواج جوانان به یکدیگر باشد، اما با گذشت زمان مشاهده میکنیم که این سایتها تنها برای کسب درآمد هستند و تشکیل زندگی مشترک جزو اولویتهای آخر گردانندگان آنها است. به گفته پلیس این سایتها عموما توسط افرادی بی هویت طراحی شده و آن ها بدون آن که اطلاعات درستی در این زمینه داشته باشند، این بستر را برای جوانان فراهم آورده اند.
این رویه از چنان اهمیتی برخوردار است که موضوع تحکیم بنیان خانواده در ماده ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه کشور مورد تاکید قرار گرفته و به همسو کردن مراکز مشاوره با فرهنگ ایرانی و اسلامی و لزوم ساماندهی آنها اشاره شده است. گفتنی است که در سال ۱۳۵۸ بنیاد ازدواج و تحکیم خانواده و تعدادی از نهادهای انقلابی به وجود آمدند و تا به امروز در این زمینه به فعالیت میپردازند.
ماده ۴۳ چه میگوید؟
در ماده ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه آمده است: «به منظور ساماندهی و اعتبار بخشی مراکز مشاوره متناسب با فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و با تأکید بر تسهیل ازدواج جوانان و تحکیم بنیان خانواده، تأسیس مراکز و ارائه هرگونه خدمات مشاورهای روانشناختی ـ اجتماعی نیازمند دریافت مجوز بر اساس آیین نامه مصوب هیئت وزیران است».
طبق این ماده قانونی هیئت وزیران دولت وقت در تاریخ ۲۳ مهرماه سال ۱۳۹۱، آیین نامه اجرایی این ماده قانونی را در ۱۲ ماده تصویب نمود و به دستگاههای اجرایی ابلاغ کرد.
طبق مفاد این آییننامه وظیفه صدور مجوز برای مراکز مشاوره ازدواج و تحکیم خانواده به وزارت ورزش و جوانان محول شده است. با این وجود، یک سال بعد هیئت تطبیق مصوبات دولت وقت با قوانین مجلس شورای اسلامی این آیین نامه را برخلاف قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره مصوبه سال ۱۳۸۲ مجلس عنوان کرد و در نامهای این مسئولیت را از وزارت ورزش و جوانان سلب و به سازمان نظام روانشناسی واگذار کرد.
در آن سال سایتهای بسیاری تحت عنوان سایت «همسریابی» شروع به فعالیت کرده و در این بین افرادی نیز به منفعت رسیدند. برخی هم از این فرصت نهایت استفاده را کرده و با ایجاد این سایتها مرتکب اعمال مجرمانه شدند و با سوءاستفاده از این بستر حساب بانکی افراد را خالی کردند.
آیا سایتهای همسریابی در کشور مجوز دارند؟
در ارتباط با این موضوع، سرهنگ علی محمد رجبی، رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ناجا در گفتگو با خبرگزاری میزان اظهار کرد: تمامی سایت های همسریابی در کشور ما فاقد مجوز فعالیت هستند.
سرهنگ رجبی اضافه کرد: تنها سایت و مجموعه همدم مجوز دارد تا در این زمینه فعالیت کند. این سایت، یک سایت همسریابی نیست بلکه فضایی را فراهم آورده است تا همسان گزینی صورت گیرد.
وی خاطر نشان کرد: پلیس فتا در حوزه فعالیت همسریابی برای هیچ فرد یا گروهی مجوز صادر نمیکند، زیرا مسئولیت این کار بر عهده وزارت ورزش و جوانان است و این وزارتخانه متولی این امر است.
باید به این نکته اشاره کرد که بسیار واضح است که هیچ یک از سایت ها در کشور ما حق کار و فعالیت تحت عنوان همسریابی ندارند. با این وجود در موارد بسیاری این موضوع را مشاهده میکنیم که پسران و دختران جوان بی تفاوت وارد این سایتهای مجهول الهویه میشوند و در ادامه به وسیله رباتهایی تلاش میکنند تا شریک زندگی خود را پیدا کنند.
نقش خانوادهها در بحث همسریابی جوانان
ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که خانوادهها میتوانند در چنین مواردی با نظارت مستمر و دقیق و مداخله در زمان مناسب فرزندانشان را راهنمایی کنند تا گرفتار کانال ها و سایتهای بی هویت نشوند. لازم است که والدین به احیای همان روش و رسوم اصیل ایرانی و اسلامی در چند دهه گذشته که در امر ازدواج توسط خانوادهها انجام میگرفت، روی آورند.
در پایان باید گفت که متاسفانه رسم و رسوم اصیل و قدیمی جای خود را به تعدادی سایت و کانال داده است. قطعا مقصر این رویه و کم کاری در این زمینه در وهله اول نوع رفتار خانوادهها است و در ادامه به مسئولان امر میرسیم که برای انجام ازدواج راحت و بی دغدغه جوانان بی تفاوت هستند و اهمیت چندانی برای این مسئله قائل نیستند.
گفتگوی جهانبانو با بانوان حاضر در مسیر مشایه
آشنایی با اولین موکب بین المللی زنانه
جملات کوتاه برای تشکر از بانوان خادم عراقی
چند توصیه برای مادران جهت در پیادهروی اربعین
به پاس ۱۰۰۰ روز خدمت
جریان مقاومت، جریانی است که باید همچنان خون تازه در آن دمیده شود
سختترین و سوزناکترین درد بشر، درد فراق است
مردم خوب میدانند چه کسی خدمتگزارشان است
یادبود بانوان آمل برای شهید رئیسی و شهدای خدمت