یادهایی همیشه زنده؛ پاسداشت فرشتگان پایتخت که آسمان‌ها را فتح کردند

جنگ تحمیلی دوازده‌روزه، یکی از تلخ‌ترین و غمناک ترین صفحات تاریخ معاصر ایران است که در سطور خونین آن، قساوت و خشونت بی‌حد و مرز دشمن، چهره‌ای زشت و غیرانسانی از مدعیان پوشالی حقوق بشر،زنان وکودکان  به نمایش گذاشت. در این جنگ تحمیلی کوتاه اما ویرانگر، کودکان و زنان بی‌گناه، که باید در آغوش مادرانه امنیت و آرامش زندگی می‌کردند، به‌ناگاه و در اوج بیرحمی در معرض حملات وحشیانه و دشمنی مرگبار قوم ستمگر قرار گرفتند.

کودکان معصوم، با چشمانی پر از ترس و وحشت، در میان آوارها و شعله‌های آتش، جان خود را از دست دادند و زنان مظلوم، که مظهر عطوفت زنانه و مهربی‌پایان مادرانه بودند، زیر باران گلوله‌های عداوت و انفجارها، شهادت را در آغوش کشیدند. این حادثه جانگداز، نه تنها یادآور سابقه درد و رنج بی‌پایان  و تحمیلی مردم غیور ایران است، بلکه نمادی ماندگار از مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم با ابزار نوین  است.

با وجود گرمای شدید این روزهای پایتخت که خورشید با حرارتی بی‌سابقه می‌تابد،  جمعیت عظیمی از دختران نوجوان، جوانان، زنان و مادران بسیجی که عهد نانوشته ایثار و جانفشانی را در دفتر رشادت‌های به یاد ماندنی این خاک پرگهر امضا کرده‌اند با شور و اشتیاقی وصف‌ناشدنی گرد هم آمده‌اند تا برای پاسداشت ۱۱۰ فرشته عروج کرده تا بهشت ابدی، در آستانه چهلمین روز از پرواز مظلومانه‌شان و در سالروز شهادت دردانه حضرت ارباب در مصلای پایتخت حضور داشته باشند.

این جمعیت عظیم، با ارادت  و مهر همدلانه و معنوی خود، به دنیای بیدار نشان می‌دهند که ما از نسل کوفیان نمک‌نشناس روزهای دردآور عاشوراییان نیستیم و قدر ولایت مقتدرانه رهبر عالی‌قدرمان را به خوبی درک می‌کنیم. آنانی که با وحدت و انسجام ملی، پای کار ایران حسین استوار نگه ایستاده‌اند و با ایمان راسخ به وعده الهی، زمینه‌ساز ظهور تمدن نوین اسلامی در دنیای نازیبای ظلم و عداوت هستند.

این حرکت متعهدانه، نه تنها یادآور ایثار و شجاعت ابدی شهدا است، بلکه نشان‌دهنده عزم راسخ این نسل برای حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی است. آن‌ها با این حضور پرصلابت، پیام صلح، عدالت و مقاومت را به جهانیان فرستاده و یادآور می‌شوند که حتی در سخت‌ترین شرایط، امید به روزهایی بدون شرارت استکبار جهانی و اسرائیل و مقاومت سازنده و اثرگذار زنده است و هرگز از پای نخواهند نشست.

در سالن اصلی مصلا که دیوارهایش با تمثال‌های نورانی شهدای کودک و زن آراسته شده است، پرچم‌های سه‌رنگ دوست‌داشتنی وطن، همچون نمادی از مقاومت و سرفرازی ملتی به‌ظاهر زخمی از شرارت‌های دشمنان، اما در باطن سرشار از عزت و افتخار، به چشم می‌خورد.

این شهدا، که بسیاری از آنان، تنها به جرم همسایگی با نخبگان نظامی و علمی این مرز و بوم، حق حیات بشری‌شان توسط مدعیان دروغین حقوق بشر پایمال شد، امروز با چهره‌های معصوم و آرامشان، گواه سرخی هستند بر جنایتی که در سکوت جامعه جهانی اتفاق افتاد. آنانی که باید در کنار خانواده‌هایشان به زندگی ادامه می‌دادند، نا جوانمردانه مهمان سفره نورانی حیات جاوید شدند و نامشان در تاریخ این سرزمین به عنوان قربانیان بی‌گناه دشمنی و ظلم ثبت شده است.

پرچم‌های ایران در این فضای معنوی، هرچند نشان‌دهنده صلابت زخم‌های عمیقی است که بر پیکر این ملت وارد آمده، اما همچنان با اقتدار و عظمت برافراشته است، گویی فریاد می‌زند که هیچ قدرتی نمی‌تواند اراده ملتی را که همپای شهیدانش ایستاده است، در هم بشکند.

تمثال‌های شهدای کودک و زن، با نگاه‌های معصوم و لبخندهای آرامشان، روایتی گویا از نابرابری و ظلمی هستند که در دنیای امروز علیه انسان‌های بی‌دفاع روا داشته می‌شود، و در عین حال، یادآور این حقیقت اند که خون این عزیزان، نه تنها خاموش‌کننده نور حیات نبوده، بلکه چراغ راهی شده است برای ادامه مبارزه در مسیر عدالت و آزادی. امروز اینجا در قلب تهران جنگ دیده و ستم کشیده، نه فقط محل تجلی اندوه، که صحنه‌ای غیرتمندانه است برای نمایش عزت و شرافتی که درمقابل زورگویی‌های جهانخواران، سر تعظیم فرود نمی‌آورد.

در فضایی آکنده از عطر ایثار و وفاداری، دختران دهه هشتادی با چهره‌های مصمم و چشمانی پر از امید، گرد هم آمدند و با در دست گرفتن تمثال مقام عظمای ولایت، پیام روشنی به دنیا فرستادند: «ما، حتی پس از زخم‌های عمیق ناشی از عروج مظلومانه همشهری‌هایمان، نه تنها از پای کار این نظام الهی و انسانی قدمی به عقب برنداشته‌ایم، بلکه با اقتداری مثال‌زدنی، مشق مقاومت و شجاعت می‌کنیم.»

 این دختران، که هر یک نمادی از آگاهی و بیداری نسل جوان هستند، در پادگان معرفت امام زمانی، با روحیه‌ای سرشار از تعهد و تخصص، خود را برای آینده‌ای درخشان آماده می‌کنند. آنان باور دارند که هر قطره اشکی که برای شهدای مظلوم ریخته‌اند، نه نشانه ضعف، که جوانه رویشی نو و حرکت به سوی قله‌های پیشرفت و عدالت است. در این مسیر، با الهام از رهنمودهای ولایت و با تکیه بر ارزش‌های انقلابی، به‌عنوان سربازانی فداکار و آگاه، در حال تربیت و رشد هستند تا در آینده‌ای نزدیک، ثمره درخت تنومند انقلاب اسلامی را به جهانیان نشان دهند.

حضور پررنگ این دختران، نه تنها بیانگر تداوم راه شهیدان است، بلکه نویدبخش آینده‌ای است که در آن، جوانان متعهد و متخصص، سکاندار حرکت‌های بزرگ این مرز و بوم خواهند بود. آن‌ها با صدای رسای خود اعلام می‌کنند که نسل امروز، با درس‌ گرفتن از گذشته پرافتخار حماسه و رشادت هشت ساله و نگاه امیدبخش به افق‌های روشن فردا، آماده است تا در هر عرصه‌ای، از جمله علم، فرهنگ و دفاع از میهن، بدرخشد و افتخارآفرینی کند.

در فضایی سرشار از روحیه مقاومت و عزمی پولادین، دختران دهه نودی با چفیه‌ها و سربندهای سبزرنگشان که به نام مقدس حضرت زهرا (س) مزین شده بود، همچون سپاهیانی آماده و بیدار، آمادگی همه‌جانبه نظامی و انقلابی خود را به نمایش گذاشتند. این تصویر پرصلابت، پاسخی محکم به دشمنان ساده‌اندیشی بود که با طرح‌های پوشالی و شعارهای توخالی مانند «زن، زندگی، آزادی» خیال براندازی نظامی را در سر می‌پروراندند که ریشه در خون شهیدان و اراده ملتی دارد که هرگز در برابر زورگویی‌ها سر تسلیم فرود نمی‌آورد.

این دختران، با چهره‌های مصمم و نگاه‌های مقتدرانه که از عمق ایمان و عشق به وطن سرچشمه می‌گرفت، ثابت کردند که نسل جوان ایران، نه تنها اسیر تبلیغات مسموم دشمنان نمی‌شود، بلکه با آگاهی و شعور سیاسی بالا، در هر لحظه آماده دفاع از ارزش‌های انقلاب و حریم این مرز و بوم همیشه مقاوم است. حرکت هماهنگ و منظم آنان، گویای این حقیقت بود که این نسل، درس‌های بزرگی از گذشته گرفته و با الهام از مکتب عاشورا و شهیدان، راهی را می‌پیماید که سرشار از غیرت دینی و ملی است.

حضور پررنگ این دختران در عرصه‌های مختلف، از میدان‌های نظامی تا صحنه‌های علمی و فرهنگی، نشان می‌دهد که آنان نه تنها مصرف‌کنندگان منفعل فضای مجازی نیستند، بلکه به‌عنوان آینده سازان این کشور، با تخصص و تعهد، درحال ترسیم نقشه گام دوم انقلاب اسلامی ایرانی هستند که دشمنان را به حیرت وامی‌دارد. سربندهای سبز آن‌ها، که نماد امید و حیات است، در کنار چفیه‌هایشان که یادآور مقاومت و ایثار است، ترکیبی زیبا و معنوی را خلق کرده که بیانگر تلفیق علم و معنویت در نسل جدید است.

 این صحنه، به جهانیان پیام داد که ملت ایران، به ویژه جوانانش، با هوشیاری کامل، توطئه‌های دشمنان را خنثی می‌کنند و با اتکا به فرهنگ غنی اسلامی‌ایرانی خود، هر روز سرفرازتر از گذشته در عرصه‌های گوناگون می‌درخشند. دختران دهه نودی، با این حرکت نمادین، ثابت کردند که آن‌ها وارثان راستین مکتب شهیدانند و با همان روحیه استکبارستیزی، راه پدران و مادران خود را با قدرت و حکمت ادامه خواهند داد.

دهه نودی‌ها، با عکس همکلاسی‌های خود در دل تابلویی از ایران، دست‌هایشان را به نشانه مقاومت و ایثار بالا برده‌اند. آن‌ها تابلوهای کوچکی را در دست گرفته‌اند که بر روی آن نوشته شده است: «من هم شهیده…. هستم»!

 این حرکت نمادین، بیانگر این است که نسل مقاومت، ایثار و شجاعت دختران این سرزمین، همچنان زنده و پویا است و در این خاک ریشه دارد. آن‌ها با این اقدام، پیام صلح و عدالت را به جهانیان می‌فرستند و یادآور می‌شوند که حتی در تاریک‌ترین لحظات، امید و مقاومت زنده است و هرگز از پای نخواهند نشست.

 این نسل جوان، با چهره‌های مصمم و دل‌های پر از امید، نشان می‌دهند که وارثان واقعی ارزش‌های ایثار و شجاعت هستند و برای آینده‌ای بهتر و عادلانه‌تر می‌جنگند. آن‌ها با این حرکت، نه تنها به همکلاسی‌های خود ادای احترام می‌کنند، بلکه به همه انسان‌هایی که در سراسر جهان از ستم و بی‌عدالتی رنج می‌برند، پیام همدلی و حمایت می‌فرستند.

در سالن اصلی مصلای تهران، صحنه‌هایی به یاد ماندنی و پر از احساساتی از جنس عشق زنانه و عمیق به چشم می‌خورد؛ دخترانی جوان که قاب‌ عکسهای شهدای کودک و زن را در دست دارند، با چهره‌هایی پر از غرورافتخارآفرین، سرودهای حماسی در وصف وطن می‌خوانند. این سرودها، روایت‌هایی از شجاعت، فداکاری و ایثار شهیدانی بی دفاع است که جان خود را در راه ماندگاری  ارزش‌ها و آرمان‌های والای این سرزمین تقدیم کرده‌اند.

 هر واژه از این سرودها، همچون نوایی مقدس، در فضای سالن طنین‌انداز می‌شود و قلب هر شنونده‌ای را  آرام می‌سازد. این دختران، با صدای رسا و پرطنین خود، نه تنها یاد و خاطره این شهیدان خوش اقبال را زنده نگه می‌دارند، بلکه پیامی مقتدرانه از مقاومت و ایستادگی را به جهانیان منتقل می‌کنند.

تصاویر قاب‌گرفته شده از شهدای کودک و زن، نمادی از بی‌گناهی و پاکی بی‌دفاع ترین انسانهایی است که در مسیر پیشرفت و اقتدار نظامی و علمی میهن، جان خود را فدا کرده‌اند. این صحنه تاریخ‌ساز، نه تنها نشان‌دهنده احترام و ارادت به مظلومیت شهدا است، بلکه الهام‌بخش همه آزادگانی است که با هر ظاهر و عقیده‌ای در راه حفظ قدرتمندانه ارزش‌های انسانی و ملی تلاش می‌کنند. گویی روح شهدای حقیقت در میان این جمع قدرشناس حضور دارد و با تک تک واژه‌های سرودهای حماسی، یاد سبزشان در دل‌های زخم خورده جاودانه می‌شود.

گرامیداشت شهیدان، نشان‌دهنده وحدت و همبستگی مردم در برابر هرگونه ظلم و ستم است و به جهانیان پیامی روشن از مقاومت و پایداری می‌فرستد.

در این روزهای سخت و پررنج، زنان چفیه بر دوش، با نمادی از کودکان کفن‌پوش بر دوش‌هایشان، آمده‌اند تا فریاد بزنند که با وجود داغی که این روزها بر قلب‌هایشان نشسته است و غم کودکان و زنان مظلومشان هرگز در دل‌هایشان سرد نمی‌شود، همچنان همراه زنان و کودکان بی‌دفاع غزه هستند.

 آنان با این حرکت نمادین، یادآور می‌شوند که هر روز، کودکان گرسنه‌ای که در غزه به شهادت می‌رسند، به آغوش مهربان خدا سپرده می‌شوند و این فاجعه انسانی، وجدان جهانی را به چالش می‌کشد. زنان، با چهره‌های غمگین اما مصمم، نشان می‌دهند که حتی در تاریک‌ترین لحظات، امید و مقاومت زنده است و هرگز از پای نخواهند نشست. آن‌ها با این حرکت، نه تنها به کودکان غزه ادای احترام می‌کنند، بلکه به همه انسان‌هایی که در سراسر جهان از جنگ و خشونت رنج می‌برند، پیام همدلی و حمایت می‌فرستند. این صحنه، یادآوری است که صلح و عدالت، نه آرزوهای دست‌نیافتنی، بلکه اهدافی هستند که باید با تلاش و همبستگی جهانی به دست آیند.

 زنان، با این حرکت نمادین، ثابت می‌کنند که نقش آنان در مبارزه برای صلح و عدالت، غیرقابل انکار است و آن‌ها به‌عنوان مادران، خواهران و دختران، قلب تپنده هر جامعه‌ای هستند که برای آینده‌ای بهتر و عادلانه‌تر می‌جنگند. آن‌ها با این اقدام، خواستار پایان دادن به این فاجعه انسانی هستند و از جامعه جهانی می‌خواهند تا برای نجات جان انسان‌ها و برقراری صلح در منطقه، اقدامات جدی و فوری انجام دهند.

 این زنان، با چهره‌های غمگین اما مصمم، نشان می‌دهند که حتی در تاریک‌ترین لحظات، امید و مقاومت زنده است و هرگز از پای نخواهند نشست. آنان با این حرکت، نه تنها به کودکان غزه ادای احترام می‌کنند، بلکه به همه انسان‌هایی که در سراسر جهان از جنگ و خشونت رنج می‌برند، پیام همدلی و حمایت می‌فرستند. این صحنه باشکوه، یادآوری است که صلح و عدالت، نه آرزوهای دست‌نیافتنی، بلکه اهدافی هستند که باید با تلاش و همبستگی جهانی به دست آیند.

زنان، ثابت می‌کنند که نقش آن‌ها در مبارزه برای صلح و عدالت، غیرقابل انکار است و آن‌ها به‌عنوان مادران، خواهران و دختران، قلب تپنده هر جامعه‌ای هستند که برای آینده‌ای بهتر و عادلانه‌تر می‌جنگند.

گزارشگر: زهرا سعادت