روایت اقتدار زن در ایل بختیاری؛ در این ایل طلاقی وجود ندارد

در ایل بختیاری، عرف اجتماعی اجازه طلاق را برای زوجین بسیار محدود می‌کرد، تا جایی که جدایی تنها با وفات یکی از زوجین میسر بود.

این سنت در اوایل قرن بیستم، نشان‌دهنده نفوذ و قدرت فرهنگ خانوادگی در ایل بختیاری بود. این واقعیت‌ اجتماعی موجب شده بود تا مردان اهمیت بیشتری به زنانشان بدهند:

«در میان بختیاریها طلاق رسوایی بزرگی انگاشته میشود و به ندرت روی می دهد. بی بی ها هرگز طلاق نمیگیرند. گاه اختلافاتی بسیار جدی پیش می آید و همسر خان فرزندان و خدمتکاران و اشیای قیمتی خود را بر میدارد و به خانه پدرش میرود حدود یک سال در آن جا می ماند اما هر زمان احتمال آشتی و بازگشت وجود دارد سایر همسران، اگر فرزندی نیاورند بیمار باشند یا شوهر آنها را دوست نداشته باشد مطلقه می شوند. اعمال غیر اخلاقی و هرزگی تقریبا در میان این مردم ناشناخته است. مردان توجه زیادی نسبت به زنانشان معطوف میدارند و بسیار در فکر آنند و زنان معیارهای والای خاص خود دارند. یک بار خانی پیشنهاد کرد که باید همسری فرانسوی اختیار کند و او را بر همسران و دخترانش حکمفر ما گرداند همسر اصلی او رنجیده و آزرده خاطر این پیشنهاد را رد کرد.»

منبع: کلارا کولیور رایس، زنان ایرانی و راه و رسم زندگی آنان، تهران، نشر کتابدار، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص۶۴٫

سایت تحلیلی خبری عصر ایران