قانون، حامی مادران؛ جرم انگاری محرومیت مادر از دیدار کودک

طبق ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، هرگاه حضانت کودک به هر دلیلی به یکی از والدین واگذار شود، والد دیگر حق دارد در زمان‌های معین با فرزند خود دیدار داشته باشد. این حق، در صورتی که والدین بر سر آن توافق نکنند، با حکم دادگاه مشخص خواهد شد.

مجازات جلوگیری از دیدار فرزند با والدین چیست؟

کارشناسان حقوقی تأکید می‌کنند که محروم ‌کردن یکی از والدین از ملاقات با فرزند، نقض حکم دادگاه است و پیگرد قانونی دارد. در صورت تکرار این رفتار، دادگاه ممکن است در تصمیم‌گیری‌های بعدی درباره حضانت تجدید نظر کند یا حتی حضانت را به شخص دیگری واگذار کند.

براساس ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده، هر کس از اجرای حکم دادگاه درباره حضانت کودک خودداری کند یا از اجرای آن جلوگیری کند، طبق تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادرکننده اولین رأی، تا زمان اجرای حکم بازداشت می‌شود.

همچنین طبق ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده، هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات درخصوص ملاقات، نگهداری، حضانت و دیگر مسائل مربوط به کودک برخلاف مصلحت اوست یا در صورتی‌ که مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع دیدار طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، می‌تواند در رابطه با اموری مانند واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی حدود نظارت وی با رعایت مصلحت کودک تصمیم مقتضی اتخاذ کند؛ در نتیجه جلوگیری از دیدار والدین با فرزند درصورتی‌که خلاف مصلحت طفل باشد باعث می‌شود که در مواردی با رأی دادگاه حضانت از فرد سلب شود.

چه دادگاهی صلاحیت رسیدگی به این نوع دعاوی را دارد؟

‌دادگاه خانواده محل اقامت خواهان (پدر یا مادر یا اجداد پدری یا مادری طفل) یا خوانده دعوی (مشخصات سرپرست یا فردی که حضانت طفل را بر عهده دارد)، صالح به رسیدگی به این دعوا محسوب می‌شود.

حق دیدار با فرزند، حقی انسانی و قانونی برای والدین است که باید براساس رأی دادگاه اجرا شود. هر نوع ممانعت غیر موجه از این حق، قابل پیگرد است و در صورت ادامه داشتن، می‌تواند باعث مجازات قضایی و بازنگری در حضانت شود. مشاوران خانواده، نهادهای حمایتی و مسئولان قضائی، همگی بر رعایت حقوق متقابل پدر و مادر و حفظ سلامت روان کودک تأکید دارند.

پایگاه خبری پیام خانواده