جایی که مادران برای زنده ماندن جنین‌هایشان، به معجزه نیاز دارند

به نقل از خبرگزاری رویترز، بر اساس گزارش‌های میدانی، این زنان نه به مکمل‌های دوران بارداری دسترسی دارند، نه به پروتئین ضروری، و نه حتی به آب پاک. سوءتغذیه‌ای که مانند موریانه‌های نامرئی، استخوان‌های مادران و آینده نوزادانشان را می‌جود، حالا به مرز فاجعه‌ای جمعی رسیده است و بقای جنین‌هایی که نفس‌هایشان با ریتم گرسنگی هماهنگ شده است.

 آمارهای صندوق جمعیت سازمان ملل حاکی از آن است که حدود ۵۵ هزار زن باردار در غزه، در دام سوءتغذیه گرفتارند و نیمی از آن‌ها بارداری‌های پرخطر را تجربه می‌کنند . در چنین شرایطی، دعا برای تولد نوزادی سالم، نه یک کنش مذهبی، که فریاد درمانده‌ای است در برابر جهانی که چشم‌هایش را بر جنایتی تمام‌عیار بسته است.

فروپاشی سیستم بهداشتی: زایمان در میان آوار و مرگ

بیمارستان‌های غزه که روزگاری پناهگاه امن مادران بودند، امروز خود به صحنه‌های تراژدی بدل شده‌اند. از ۱۴ بیمارستانی که پیش از جنگ خدمات مامایی ارائه می‌دادند، تنها ۹ مرکز با حداقل ظرفیت فعال مانده‌اند. زنان باردار یا در چادرهای آوارگان، روی زمین‌های آلوده، بدون داروهای مسکن و تجهیزات استریل زایمان می‌کنند، یا اگر خوش‌شانس باشند به بیمارستان‌هایی می‌رسند که در آن ۴ یا ۵ نوزاد نارس در یک انکوباتور جای می‌گیرند.

 ساندرا کیلن، پرستار اورژانس، صحنه‌های هولناکی توصیف می‌کند: مادری که پس از سزارین تنها ۲۴ ساعت در بیمارستان می‌ماند، نوزادی را به خانه می‌برد که در شرایط عادی باید در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شد. این تولید خطای مرگ نتیجه مستقیم محاصره‌ای است که حتی ورود ۵۴ دستگاه سونوگرافی و ۹ انکوباتورآماده کمک‌های بین‌المللی را ممنوع کرده است .

سوءتغذیه؛ قاتل خاموش نسل‌های آینده

گرسنگی در غزه دیگر یک تهدید نیست؛ یک جوهر وجودی است که بر تک تک سلول‌های بدن مادران و جنین‌ها تأثیر گذاشته است. سازمان ملل هشدار می‌دهد ۲۰ درصد نوزادان با کم‌وزنی شدید یا نارس به دنیا می‌آیند ، حال آنکه مادرانشان حتی برای تولید شیر کافی توان ندارند.

 یونیسف تأکید می‌کند که ۲۰ هزار نوزاد زیر ۶ ماه به شیرخشک نیاز مبرم دارند ، اما بسیاری از مادران یا کشته شده‌اند یا به دلیل سوءتغذیه شدید قادر به شیردهی نیستند. تراژدی جنان، نوزاد ۴ ماهه‌ای که بر اثر سوءتغذیه و کم‌آبی درگذشت، تصویری فراموش‌نشدنی است: مادرش آیه در اوج درماندگی فریاد می‌زد: دخترم را از مرگ نجات دهید، اما تنها پاسخی که شنید، سکوت جهانیان بود .

نابودی رویاهای مادرانه: از سقط جنین تا انهدام مراکز باروری

استرس ناشی از بمباران‌های مداوم، آمار سقط جنین را به ۳۰۰ درصد افزایش داده است. زنان باردار تحت فشارهای روانی، گاه جنین‌هایی را از دست می‌دهند که سال‌ها برای به دست آوردنشان تلاش کرده‌اند. نورا، زن ۲۶ ساله غزه‌ای، پس از سال‌ها درمان ناباروری سرانجام باردار شده بود، اما در هفتمین ماه بارداری زیر بمباران، دچار خونریزی شدید شد.

دوقلوهایش یکی مرده به دنیا آمد و دیگری پس از چند ساعت جان سپرد . اما فاجعه وقتی عمیق‌تر می‌شود که بدانیم تمام مراکز باروری غزه نابود شده‌اند. حمله به مرکز البسمه که حاوی ۴۰۰۰ جنین منجمد بود، رویای مادر شدن را برای ده‌ها زن مانند سارا خضری برای همیشه نابود کرد. دکتر بها غلایینی، مدیر این مرکز با اندوه می‌گوید: این‌ها فقط جنین نبودند، رویاهای زنانی بودند که سال‌ها انتظار کشیده بودند.

محاصره؛ سلاحی برای نسل‌کشی خزنده

محاصره غزه از مارس ۲۰۲۵ توسط رژیم صهیونیستی، که با هدف تحمیل گرسنگی جمعی طراحی شده، تبدیل به مکانیسمی برای تخریب سیستماتیک بقای فلسطینیان شده است. گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد قیمت آرد ۳۰۰۰ برابر افزایش یافته و حتی مواد غذایی موجود در مرزها به عمد مسدود می‌شوند. کمیسیون مستقل تحقیق سازمان ملل، اسرائیل را به نابودی ظرفیت تولیدمثل فلسطینیان متهم کرده‌ است.

این تاکتیک‌ها چنان حساب‌شده اجرا می‌شوند که حتی دادگاه کیفری بین‌المللی برای نتانیاهو به اتهام جنایت علیه بشریت حکم بازداشت صادر کرده است. در چنین چارچوبی، هر دعای مادرانه نه نشانه امید، که سندی زنده بر شکست اخلاقی جامعه جهانی است.

وقتی پزشکی تسلیم دعا می‌شود در بیمارستان ناصر، دکتر احمد الفرا هر روز شاهد زوال مادرانی است که کاملاً آگاهند نوزادشان تحت مراقبت نیست. صحنه‌هایی که حتی پزشکان جنگ‌دیده را به پرسش از عدالت الهی وامی‌دارد. در جهانی که علم پزشکی به بن‌بست رسیده، دعا آخرین سنگر مادران برای حفظ جنین‌هایی است که هر روز لاغرتر می‌شوند. اما این فریادهای خاموش تا کی پاسخ می‌یابند؟ شاید زمانی که جامعه جهانی