جیب لباس، نماد نابرابری جنسیتی؟

با این حال، زنان دهه‌هاست که با محدودیت در دسترسی به جیب‌های کاربردی در لباس‌های خود مواجه هستند، در حالی که مردان به راحتی از این مزیت برخوردارند. این تفاوت تنها یک مسئله طراحی نیست، بلکه ریشه در نابرابری‌های جنسیتی و هنجارهای اجتماعی دارد.

در قرن‌های گذشته، جیب‌ها به عنوان بخشی ضروری از لباس مردان شناخته می‌شدند و نمادی از ماجراجویی، کار و استقلال مالی بودند. اما زنان مجبور بودند برای حمل وسایل شخصی خود به کیف‌های دستی متکی باشند، وسیله‌ای که به تدریج به نمادی از جنسیت تبدیل شد.

در اوایل قرن بیستم، جنبش‌های حقوق زنان، به‌ویژه جنبش حق رأی، خواستار تغییر در طراحی لباس‌های زنانه و افزودن جیب‌های کاربردی شدند. فعالان زن استدلال می‌کردند که نبود جیب، آن‌ها را وابسته و محدود می‌کند. با این حال، صنعت مد به جای پاسخگویی به این نیاز، همچنان بر زیبایی و فرم لباس‌های زنانه تأکید کرد.

حتی در دنیای مدرن، بسیاری از طراحان مد ترجیح می‌دهند جیب‌ها را در لباس‌های زنانه حذف یا کوچک کنند و زیبایی فرم بدن را حفظ کنند. این نگرش باعث شده است که لباس‌های زنانه اغلب فاقد فضای کافی برای حمل وسایل ضروری مانند تلفن همراه، کیف پول یا کلیدها باشند.

برخی برندها شروع به تغییر این روند کرده‌اند، اما هنوز هم بسیاری از لباس‌های زنانه جیب‌های غیرواقعی یا تزئینی دارند. این مسئله نشان می‌دهد که چگونه هنجارهای جنسیتی حتی در جزئیات به ظاهر کوچک مانند جیب لباس نیز تأثیرگذار است.

در سال‌های اخیر، مصرف‌کنندگان و فعالان حقوق زنان خواستار تغییر در طراحی لباس‌های زنانه شده‌اند. کمپین‌هایی مانند #PocketsForWomen در شبکه‌های اجتماعی به این موضوع پرداخته‌اند و برخی برندها مانند Reformation و Universal Standard شروع به تولید لباس‌های زنانه با جیب‌های کاربردی کرده‌اند.

با این حال، تا زمانی که طراحان مد اولویت خود را از زیبایی ایده‌آل زنانه به کاربردی‌بودن تغییر ندهند، این نابرابری کوچک اما معنادار ادامه خواهد داشت.

نبود جیب‌های کاربردی در لباس‌های زنانه تنها یک مسئله طراحی نیست، بلکه بازتابی از نابرابری تاریخی است که زنان را از دسترسی به امکاناتی ساده محروم کرده است. تغییر این روند نیازمند بازنگری در استانداردهای صنعت مد و توجه بیشتر به خواسته‌های واقعی زنان است.

ترجمه اختصاصی جهان‌بانو از CNN