گزارش اختصاصی جهان‌بانو از گاردین؛

روایت آزار کارگردان هالیوودی از زبان بازیگر

لیزا رز، بازیگر و نویسنده بریتانیایی، با اجرای نمایش تک‌نفره Too Small to Tell، تجربیات تلخ خود و دیگر قربانیان ناشناخته هاروی واینستین، تهیه‌کننده سابق هالیوود، را به صحنه می‌آورد.

رز که در دهه ۱۹۹۰ به عنوان دستیار در دفتر لندن میرامکس کار می‌کرد، از جوّ وحشت در زمان حضور واینستین می‌گوید: هر بار که او به کشور می‌آمد، اضطراب تمام ساختمان را فرا می‌گرفت. درخواست‌هایش برای تنها ماندن با دستیاران در هتل ساووی، همیشه با اجتناب همراه بود. او همچنین به وظایف تحقیرآمیز، مانند خرید لباس‌های زیر برای واینستین، اشاره می‌کند که بخشی از فرهنگ سمی آن زمان بود.

محاکمه مجدد واینستین؛ چالش عدالت برای قربانیان

همزمان با اجرای نمایش Too Small to Tel، هاروی واینستین (۷۳ ساله) در حال حاضر در دادگاه تجدیدنظر نیویورک با اتهامات جدید تجاوز و آزار جنسی روبروست. این محاکمه پس از ابطال حکم ۲۳ ساله او در سال ۲۰۲۴ به‌دلیل تخلفات قانونی آغاز شده و انتظار می‌رود تا پایان مه ۲۰۲۵ به طول بیانجامد.

وکلای واینستین ادعا می‌کنند که روابط او با قربانیان رضایتمندانه بوده و مدارک جدیدی برای اثبات بی‌گناهی او ارائه خواهند کرد. با این حال، واینستین حتی در صورت تبرئه در این پرونده، به دلیل محکومیت ۱۶ ساله در لس‌آنجلس (۲۰۲۲) همچنان در زندان خواهد ماند.

مبارزه برای شنیده‌شدن

نمایش رز نه تنها به تجربیات شخصی او، بلکه به آسیب‌های جمعی زنان جوانی می‌پردازد که برای پیشرفت در صنعت فیلم، مجبور به تحمل آزارهای سیستماتیک شدند. او با تغییر نام افراد در نمایش، بر واقعیت‌های پنهان شده تأکید می‌کند: این داستان‌ها شاید کوچک به نظر برسند، اما برای ما که زندگی‌مان را تغییر دادند، بسیار بزرگ هستند.

گزارش‌ها نشان می‌دهد حداقل ۱۶ پرونده آزار جنسی علیه واینستین در بریتانیا در حال بررسی است که برخی به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. بسیاری از این قربانیان برای حفظ حریم خصوصی و جلوگیری از فشارهای رسانه‌ای، با درخواست محافظت از هویتشان موافقت شده است.

واکنش‌ها و پیامدهای اجتماعی 

لیزا رز امیدوار است نمایش او نه تنها یادآور تأثیرات گسترده سوءاستفاده‌های واینستین باشد، بلکه پرسش‌هایی اساسی درباره تغییرات پس از جنبش #MeToo مطرح کند: آیا واقعاً صنعت سینما اصلاح شده؟ یا قدرت هنوز در دستان همان مردان باقی است؟ 

از سوی دیگر، سازمان‌های حقوق بشری از دولت بریتانیا خواسته‌اند تا با شفافیت بیشتر به پرونده‌های مشابه رسیدگی کند، به ویژه پس از افشای مرگ مشکوک ۵۱ پناهجو تحت نظارت این کشور در سال ۲۰۲۴ که نشان از بی‌توجهی به گروه‌های آسیب‌پذیر دارد.

صدایی که نمی‌خواهد خاموش بماند

نمایش Too Small to Tell و محاکمه مجدد واینستین، هر دو نمادی از مبارزه طولانی برای عدالت جنسیت هستند. در حالی که واینستین در سلول انفرادی به سر می‌برد، قربانیان او چه مشهور و چه ناشناس به تلاش برای بازسازی زندگی‌های شکسته خود ادامه می‌دهند. همانطور که رز می‌گوید: سکوت شکسته شده، اما جنگ هنوز تمام نشده است.

گزارش اختصاصی جهان‌بانو از گاردین