زنان، ۴.۶ درصد تلفات موتور سواران در ایران

«برای تعطیلات نوروزی به کیش سفر کرده بود، هنگام موتورسواری با یک موتوربرقی کرایه‌ای کنترل وسیله را از دست داد و به پایین صخره‌های ساحلی سقوط کرد.» این بخشی از ماجرای ریحانه مهدآرا، دختر ۲۸ساله تهرانی است که رسانه‌ها به آن پرداخته‌اند.

ریحانه به‌دلیل نداشتن کلاه ایمنی، آسیب شدید مغزی دید و بعد از سه روز بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، دچار مرگ مغزی‌ شد.

طبق آمار رسمی سازمان پزشکی قانونی کشور، در سال ۱۴۰۳ از مجموع سه هزار و  ۳۰۴ موتورسوار فوت‌شده، ۱۵۲ نفر زن بوده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که زنان حدود ۴٫۶ درصد از قربانیان سوانح موتورسواری را تشکیل می‌دهند. با توجه‌ به محدودیت‌های فرهنگی و قانونی در رابطه با موتورسواری زنان در ایران، این درصد قابل ‌توجه است.

این حادثه بار دیگر موضوع موتورسواری زنان در ایران را به بحث روز تبدیل کرد.

آمار دقیقی از تعداد زنان موتورسوار در کشور وجود ندارد، اما شواهد نشان می‌دهد که علاقه‌مندی زنان به موتورسواری در حال افزایش است.

در حال حاضر، صدور گواهینامه موتورسیکلت برای زنان در ایران قانونی نیست. برخی از زنان علاقه‌مند به موتورسواری، فعالیت خود را در پیست‌های ورزشی مانند پیست آزادی تهران دنبال می‌کنند. برخی زنان نیز بدون گواهینامه و به‌صورت غیررسمی در سطح شهر موتورسواری می‌کنند.

مازیار ناظمی، رئیس فدراسیون موتورسواری و اتومبیل‌رانی می‌گوید که «صدور گواهینامه موتور برای زنان در صورت ملاحظات فرهنگی و شرعی و رعایت قوانین ایمنی، هیچ‌ ضرری برای منافع عمومی ندارد.»

اما محمدرضا نقره‌کار، استاد دانشگاه و حقوق‌دان معتقد است که «براساس ساختار فیزیکی متفاوت زنان، ممکن است کنترل موتورسیکلت‌های سنگین برای آن‌ها سخت باشد که این موضوع می‌تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد.»

مجید ابهری، رفتارشناس اجتماعی با انتقاد از رواج موتورسواری پرخطر در بین برخی دختران جوان، این رفتار را ناشی از تأثیرپذیری از رسانه‌های خارجی و چشم‌و‌هم‌چشمی می‌داند که ممکن است به آسیب‌های جدی یا حتی مرگ منجر شود و تأکید می‌کند: «فرهنگ‌سازی گسترده و درست، نقشی حیاتی در پیشگیری از این حوادث دارد. همچنین خانواده‌ها باید در برابر این رفتار مقاومت کنند، پلیس با جدیت برخورد کند و رسانه‌ها نیز بدون ملاحظه، در مورد عواقب تلخ این رفتار اطلاع‌رسانی کنند.»

فارس