ترجمه تحلیلی جهان‌بانو با استناد به گزارش جسیکا اندرو؛

سفر «کیتی پری» به فضا؛ رواج مصرف‌گرایی و ابتذال فناوری

در سال‌های اخیر، سفرهای فضایی به یکی از نمادهای پیشرفت فناوری و همچنین مصرف‌گرایی افراطی تبدیل شده‌اند. سفر اخیر کیتی پری (خواننده‌ی مشهور پاپ) به فضا چه به‌عنوان یک اقدام واقعی یا کمپین تبلیغاتی نیز در این چارچوب قابل تحلیل انتقادی است.

مصرف‌گرایی در عصر فضا؛ از علم تا تجمل

۱. تبدیل فضا به کالای لوکس:

سفرهای فضایی، که زمانی تنها در رمان‌های علمی تخیلی تصور می‌شد، امروز به واقعیتی تبدیل شده که تنها برای ثروتمندان قابل دسترس است. شرکت‌هایی مانند ، SpaceX و Virgin Galactic با قیمت‌های نجومی (حدود ۲۵۰ هزار دلار برای هر صندلی)، فضا را به کالایی لوکس و نمادی از مصرف نمایشی تبدیل کرده‌اند. حضور چهره‌هایی مانند کیتی پری در این سفرها، نه تنها بر جذابیت این پدیده می‌افزاید، بلکه آن را به ابزاری برای تبلیغات و تقویت برند شخصی سلبریتی‌ها بدل می‌کند.

۲. نقش سلبریتی‌ها در عادی‌سازی مصرف‌گرایی:

مشارکت سلبریتی‌ها در پروژه‌های فناورانه، مرزی بین پیشرفت علمی و نمایش رسانه‌ای را محو می‌کند. سفر کیتی پری به فضا، فارغ از ارزش علمی آن، عمدتا به‌عنوان یک رویداد رسانه‌ای و ابزاری برای جلب توجه قلمداد می‌شود. این امر، فناوری را از جایگاه حل مسئله به ابزار خودنمایی تقلیل می‌دهد و پیامی مخرب به جامعه منتقل می‌کند: پیشرفت فناوری در خدمت تفریح نخبگان است، نه بهبود زندگی جمعی.

ابتذال فناوری: از آرمان‌های علمی تا سرگرمی‌های پرهزینه

۱. تاریخچه دوگانه فناوری فضایی: 

فناوری فضایی در قرن بیستم، نماد رقابت‌های ایدئولوژیک (مانند جنگ سرد) و تلاش برای کشف ناشناخته‌ها بود. اما امروزه، با خصوصی‌سازی فضا، این فناوری به ابزاری برای سرگرمی و سودآوری تبدیل شده است. سوال کلیدی اینجاست: آیا استفاده از منابع عظیم مالی و علمی برای پروازهای چنددقیقه‌ای ثروتمندان، توجیه اخلاقی و اجتماعی دارد؟ 

۲. آسیب به معنای واقعی پیشرفت:

تمرکز رسانه‌ها بر سفرهای تفریحی به فضا، موجب کمرنگ‌شدن پروژه‌های علمی باارزش‌تر (مانند تحقیقات درباره تغییرات اقلیمی یا اکتشافات مریخ) می‌شود. این امر پیشرفت را در ذهن عمومی به ابتذال می‌کشاند و جامعه را از درک اولویت‌های واقعی فناوری دور می‌کند. 

آسیب‌های اخلاقی و اجتماعی 

۱. نابرابری در دسترسی به فناوری:

در حالی‌که بیش از ۷۰۰ میلیون نفر در جهان با گرسنگی مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، سرمایه‌گذاری کلان در توریسم فضایی، پرسش‌های جدی درباره عدالت اجتماعی برمی‌انگیزد. سفرهایی مانند سفر کیتی پری، نمادی از شکاف عمیق بین آرمان‌های فناورانه و واقعیت‌های انسانی است.

۲٫ آسیب‌های زیست محیطی:

پرتاب موشک‌های فضایی آلاینده‌های قابل توجهی تولید می‌کند. بر اساس پژوهش‌های دانشگاه کلرادو، هر پرواز فضایی تجاری حدود ۶۰ تا ۱۰۰ برابر بیشتر از یک پرواز طولانی تجاری، دی‌اکسید کربن منتشر می‌کند. بسیاری از سلبریتی‌ها (از جمله کیتی پری) در کمپین‌های مبارزه با تغییرات اقلیمی مشارکت می‌کنند، اما سفرهای فضایی شخصی آنها، ناسازگاری آشکاری با این ادعاها دارد. این دوگانگی، اعتبار فعالیت‌های زیست محیطیِ نمادین را زیر سوال می‌برد.

سفر کیتی پری به فضا، صرفاً یک رویداد شخصی نیست، بلکه نمادی از تحولی گسترده‌تر است: تبدیل فناوری به کالایی مصرفی که در خدمت تحکیم موقعیت اقتصادی و اجتماعی نخبگان قرار می‌گیرد.

این روند، نه‌تنها ارزش‌های علمی و اخلاقی فناوری را تضعیف می‌کند، بلکه جامعه را به سمتی سوق می‌دهد که در آن، پیشرفت به جای حل مشکلات جهانی، در خدمت خواسته‌های سطحی و زودگذر ثروتمندان است.

ترجمه تحلیلی جهان‌بانو با استناد به گزارش جسیکا اندرو