آلمان، حامی بزرگترین جنگ ‌قرن علیه زنان

نشریه آمریکایی تصریح کرده است که ادعای وزیر امور خارجه آلمان برای حمایت از حقوق زنان زیر ظاهر «فمینیسم» با سیاست این کشور در حمایت از رژیمی که در غزه مرگبار ترین جنگ را علیه زنان و دختران به راه انداخته، در تضاد است.

مجله آمریکایی «جاکوبین» در تحلیلی با عنوان «چطور امپریالیسم آلمان خودش را فمینیست بازتعریف می‌کند» می‌نویسد، سال گذشته میلادی وزارت امور خارجه آلمان خط مشی‌هایی با ادعای حمایت از حقوق زنان و با شعار یک «سیاست خارجی فمینیستی» که قرار بود زنان به حاشیه رانده شده را مورد حمایت قرار دهد، ارائه کرد. امروز اما همین وزارتخانه در نوار غزه عامل مرگبارترین جنگ قرن علیه زنان و دختران را مورد حمایت قرار داده است.

به گزارش این مجله آمریکایی، آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان اولین بار در مارس ۲۰۲۳ خط مشی‌هایی با عنوان «سیاست خارج فمینیستی» را ارائه کرد، اما بحث عمومی بر سر معنای یک چنین سیاستی هرگز به اندازه یک ماه گذشته جنجال‌آفرین نبوده است.

روز ۲۱ اکتبر یک سازمان پژوهشی بین‌المللی مسئول تدوین و ترویج به اصطلاح «سیاست خارجی فمینیستی» موسوم به «مرکز سیاست خارجی فمینیستی» به همراه یک سازمان غیر دولتی مسئول در حوزه حقوق بشر به نام HÁWAR کنفرانسی با محوریت حمایت‌های ادعایی از حقوق زنان برگزار کرد که در آن آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه و عضو حزب سبز آلمان به همراه چند چهره زن مشهور دیگر حامی فمینیسم در عرصه‌های سیاست و فرهنگ به روی صحنه رفتند، اما اعتراضات به پشتیبانی آلمان از جنایات اسرائیل در داخل و خارج از محل کنفرانس که حضور بربوک به شکل ویژه‌ای آن را تحریک کرد، کنفرانس را تحت تاثیر قرار داد.

در طول برگزاری این کنفرانس شخصی در بین جمعیت مخاطبان به نشانه اعتراض ایستاده و فریاد زد: «نسل‌کشی علیه زنان فلسطینی را متوقف کنید‍!» که بعدا توسط ماموران امنیتی به زور به خارج از سالن بیرون برده شد. در خارج از محل برگزاری کنفرانس نیز گروهی از زنان معترض تظاهراتی را برگزار کردند.

در نهایت تصاویر مربوط به این کنفرانس و اعتراضات مرتبط با آن در شبکه‌های اجتماعی نیز با واکنش‌های شدیدی روبرو شد و موسسان مرکز سیاست خارجی فمینیستی متهم به نژادپرستی شدند و حتی چهره‌های فمینیست خارجی از هیات مشورتی این سازمان استعفا دادند.

ماگدالنا برگر، تحلیلگر و نویسنده مجله «جاکوبین» در ادامه این تحلیل خود تصریح داشته است: «این تحولات باعث شد بحثی که از مدتها پیش مطرح بود بار دیگر جنجال‌آفرین شود: وزارت امور خارجه آلمان در خط مشی‌های خود برای یک سیاست خارجی فمینیستی مدعی تمرکز بر نمایندگی، منابع و حقوق برای زنان و گروه‌های به حاشیه رانده شده است، با این وجود در عمل دقیقا به این حقوق بی‌توجهی می‌کند. دولت آلمان در عمل تنها سیاست خارجی فمینیستی را با هدف نشان دادن یک ظاهر ترقی‌خواه فریبنده معرفی می‌کند در حالی که در حقیقت سیاستی که بربوک در قبال غزه اتخاذ کرده است، نشان می‌دهد که در این سیاست خارجی حمایت از حقوق زنان اهمیت ندارد.»

به باور نگارنده این تحلیل، بربوک در موقعیت‌های مختلف سعی کرده خودش را یک فمینیست از جمله با حمایتش از مجاز کردن حق سقط جنین معرفی کند، در حالی که اقدامات او در وزارتخانه خودش نشان دهنده این موضع نیست.

در ادامه این تحلیل نوشته شده است: «آلمان پس از آمریکا مهم‌ترین تامین کننده سلاح‌های اسرائیل است و در فاصله اوت تا اکتبر ۲۰۲۴  تحویل سلاح به اسرائیل به ارزش بیش از ۹۴ میلیون یورو را تصویب کرد. ماه گذشته میلادی وی ادعا کرد اماکن غیرنظامی در غزه در صورت سواستفاده تروریست‌ها از وضعیت آنها دیگر براساس قوانین بین‌المللی محافظت شده تلقی نمی‌شوند؛ او با این اظهار نظر حمایت بی قید و شرط خود از اسرائیل را حتی برای زما‌‌ن‌هایی که به مدارس و دیگر اماکن غیرنظامی حمله کند تاکید کرد.»

اظهارات بربوک کاملا با واقعیت میدانی در لبنان و نوار غزه در تضاد هستند. یک گزارش سازمان ملل که چند هفته قبل منتشر شد، نشان داد که ساخت و بازسازی غزه در صورتی که همچنان تحت محاصره جنایتکارانه اسرائیل باقی بماند ۳۵۰ سال طول خواهد کشید. آمارها نشان می‌دهند که بیش از نیم میلیون زن در نوار غزه با ناامنی غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند و ۱۷۵۰۰۰ تن نیز در معرض خطرات مرگبار علیه سلامت خود قرار دارند. در ۲ دهه اخیر در هیچ جنگی به اندازه جنگ غزه این میزان از زنان و کودکان در طول یک سال کشته نشده‌اند.

برگر در ادامه این تحلیل نوشته است: «چنانچه این حقایق به اندازه کافی روشن نیستند، مرکز حقوق اساسی و بشر اروپا اخیرا یک اقدام حقوقی را علیه تحویل تسلیحات آلمان به اسرائیل اتخاذ کرد.»

براساس گزارش نشریه آمریکایی، دولت چپ میانه‌رو کنونی حاکم در آلمان در سال ۲۰۲۳ در زمینه صادرات تسلیحات رکورد شکست، در حالی که احتمالا در سال جاری میلادی در این زمینه یک رکورد جدید دیگر را ثبت می‌کند. همچنین آلمان تسلیحات خود را علاوه بر اسرائیل برای دیگر مناطقی که در زمینه نقض حقوق زنان معروف هستند همچون قطر، ترکیه و عربستان نیز ارسال کرده و اینگونه ثابت کرده وقتی پای منافع ژئوپلتیکی و اقتصادی آلمان مطرح باشد دیگر لازم نیست حفظ حقوق زنان را چندان جدی بگیریم.

مجله «جاکوبین» نتیجه گیری می‌کند در حقیقت حتی اگر در سیاست خارجی آلمان خط مشی‌های فمینیستی نوشته شده باشند، این سیاست خارجی احتمالا هرگز به اندازه وضعیت کنونی ضد حقوق زنان نبوده است.

ایسنا