۶ کار که شما را پیر می‌کند

طبق تحقیقات اخیر، انسان‌ها دو نوع سن دارند: سن تقویمی و سن زیستی. سن تقویمی تعداد سال‌هایی است که از تولد شما گذشته، در حالی که سن زیستی به سن سلول‌ها و بافت‌های بدن شما اشاره دارد که بر اساس ساختار فیزیولوژیکی بدن تعیین می‌شود. این سن ممکن است با سن تقویمی شما تفاوت داشته باشد.

برای بسیاری از افراد، سن تقویمی با سن واقعی بدن‌شان یکسان نیست. به عبارت دیگر، سن بدن شما ممکن است کمتر یا بیشتر از تعداد سال‌هایی باشد که از تولدتان گذشته است. عواملی مانند بیماری‌های مزمن و مشکلات جسمی، سبک زندگی، رژیم غذایی و وضعیت سلامت روان می‌توانند بر سن زیستی تاثیر بگذارند.

دکتر لی لیندکویست، رئیس بخش سالمندان در مرکز پزشکی نورث‌وسترن می‌گوید: آنچه که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ زندگی‌تان انجام می‌دهید، ممکن است تعیین‌کننده این باشد که در آینده چگونه پیری را تجربه خواهید کرد. هر چه زودتر تغییرات مثبتی را در سبک زندگی‌تان اعمال کنید، کیفیت زندگی شما در بلندمدت بهتر خواهد بود.

در ادامه، شش عامل شگفت‌انگیز که می‌توانند سرعت پیری بدن شما را تسریع کنند، بررسی می‌کنیم:

شکر

 شکر، بدترین عامل در تسریع روند پیری است. دکتر رابرت لستیک، استاد رشته غدد در دانشگاه UCSF، می‌گوید: قدرتمندترین سلاح شما در برابر پیری، خارج کردن شکر از رژیم غذایی است. اگر این کار را انجام ندهید، هیچ چیز دیگری فایده نخواهد داشت.

 علاوه بر این، غذاهایی که شکر دارند فاقد فیبر هستند و سریع‌تر جذب می‌شوند، که این خود باعث افزایش سریع قند خون و تحریک هورمون انسولین می‌شود. این افزایش‌های مکرر قند خون می‌تواند به مشکلاتی مانند بیماری‌های قلبی، چین و چروک پوستی، مشکلات کلیوی و مشکلات بینایی نظیر آب مروارید منجر شود.

استرس

  استرس به احساسی از تنش عاطفی یا جسمی گفته می‌شود که ناشی از هر رویداد یا تفکری است که شما را ناراحت، عصبی یا خشمگین می‌کند. اگرچه استرس در برخی مواقع می‌تواند مفید باشد (مثلاً برای جلوگیری از خطر یا رسیدن به یک قرار مهم)، اما استرس مزمن می‌تواند باعث تسریع پیری سلول‌ها و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سن، مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و برخی سرطان‌ها ‌شود.

استرس مزمن همچنین باعث التهاب می‌شود که پیری سیستم ایمنی را تسریع کرده و می‌تواند به سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها آسیب برساند، و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و پیری زودرس را افزایش دهد. دکتر لیندکویست می‌گوید: همه ما استرس را تجربه می‌کنیم، اما اگر درمان آن را به اولویت خود تبدیل کنید، ارتباطات اجتماعی مثبت برقرار کنید و فعال‌تر باشید، می‌توانید به مرور زمان آن را از بین ببرید.

خواب ناکافی 

خواب، بخش اساسی سلامت جسمی و روانی شما است. خواب یک سوم از زندگی شما را تشکیل می‌دهد و بر تمام ابعاد سلامتی تأثیر می‌گذارد. زمانی که خواب هستید، فرآیندهای مهم پردازش، بازسازی و تقویت سیستم‌های ایمنی، عصبی، استخوانی و عضلانی بدن شما انجام می‌شود. این زمان برای بازیابی انرژی بدن و مغز، ترمیم مواد مغذی و پاکسازی بدن از مواد سمی ضروری است.

میزان خواب توصیه شده برای بزرگسالان بالای ۱۸ سال، حداقل ۷ ساعت در شب است. تخمین زده می‌شود که از هر ۵ بزرگسال در ایالات متحده، ۱ نفر خواب کافی ندارد.

 مؤسسه ملی خواب ایالات متحده می‌گوید: خواب کافی برای سلامت قلب، سلامت متابولیک و سلامت مغز حیاتی است. اما اگر خواب کافی نداشته باشید، مغز شما زمان لازم برای انجام وظایف حیاتی را نخواهد داشت و این می‌تواند عملکرد شناختی را مختل کند.

عدم تحرک

بسیاری از تغییرات معمولی که به پیری نسبت داده می‌شوند، در واقع ناشی از عدم تحرک بدن هستند. بدون ورزش، افراد بالای ۵۰ سال ممکن است با مشکلات سلامتی مختلفی مواجه شوند که شامل کاهش توده عضلانی، کاهش قدرت و کاهش استقامت فیزیکی است.

بهترین راه برای جلوگیری از تخریب فیزیولوژیکی بدن، ورزش است. فقط ۳۰ تا ۴۰ دقیقه ورزش در پنج روز هفته می‌تواند پیری زیستی را کند کرده و عوامل خطر قلبی مانند کلسترول بالا، آترواسکلروز، فشار خون بالا، دیابت، استرس و چاقی را بهبود بخشد.

برخی از تمریناتی که می‌تواند روند پیری را کاهش دهند، عبارتند از:

تمرینات استقامتی: مانند پیاده روی سریع، آهسته دویدن، شنا، دوچرخه سواری و بالارفتن از پله‌ها. این‌ها همه می‌توانند عملکرد قلب و عروق شما را بهبود ببخشند.

تمرینات مقاومتی: مانند تمرینات قدرتی با دمبل، هالتر و دستگاه‌های وزنه برداری که می‌توانند با بهبود توده عضلانی به حفظ تراکم استخوان کمک کنند و در عین حال روند پیری را کند نمایند.

تمرینات انعطاف پذیری: مانند حرکات کششی و یوگا به شما کمک می‌کنند تا انعططاف پذیر باشید و خطر کشیدگی عضلانی، شکستگی و آسیب‌های دیگر را کاهش دهید.

تمرینات تعادلی: مانند اسکوات، بالا بردن پاها روزانه ۲۰ دقیقه، فشار دادن پا بر روی دیوار و راه رفتن روی خط صاف که به جلوگیری از آسیب و زمین خوردن منجر خواهد شد.

کم آبی بدن

  بدن انسان از ۶۰ درصد آب تشکیل شده است و ماندن در حالت هیدراته برای تمامی عملکردهای فیزیولوژیکی ضروری است. افرادی که در طول زندگی خود هیدراته می‌مانند، کمتر دچار بیماری‌های مزمن می‌شوند، ممکن است عمر طولانی‌تری داشته باشند و سالم‌تر زندگی کنند.

یک مطالعه ۲۵ ساله که توسط موسسه ملی بهداشت آمریکا انجام شده، نشان داد که هیدراته ماندن می‌تواند در فرآیند پیری انسان وقفه ایجاد کند، خطر مرگ زودرس را کاهش دهد و روند زندگی بدون بیماری را طولانی‌تر کند.

هنگامی که بدن  شما کم آب می‌شود، سطح انرژی شما به شدت کاهش می‌یابد، اندام‌های شما به درستی کار نمی‌کنند و در نتیجه به طرق مختلف سریعتر پیر خواهید شد، از جمله:

وارد آمدن استرس به قلب: کمبود آب می تواند باعث شود که قلب مجبور شود برای پمپاژ اکسیژن به مغز از طریق جریان خون سخت تر کار کند

مفاصل دردناک: بدون آب کافی، بالشتک بین استخوان‌های شما کاهش می‌یابد و باعث ساییده شدن آن‌ها به یکدیگر و احساس درد مفاصل می‌شود.

سم زدایی:  بدون آب، سیستم سم زدایی طبیعی شما که مواد زائد و مضر را از طریق ادرار، تنفس، تعریق و حرکات روده دفع می کند، باعث بیمار شدن شما می شود. هیدراتاسیون از فرآیند سم زدایی داخلی شما پشتیبانی می‌کند و سلامت را افزایش می‌دهد.

 کم آبی پوست:  بدون آب کافی، پوست شما ممکن است خشک، پوسته پوسته و کدر شود و شما را مستعد چین و چروک و پیری زودرس پوست کند.

تنهایی و انزوا اجتماعی 

 تنهایی یک عامل قدرتمند است که می‌تواند روند پیری را تسریع کند. تنهایی می‌تواند باعث افزایش التهاب، کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن، افزایش احساس تهدید و تغییر در عادات غذایی، ورزشی و خواب شود.

تحقیقات نشان داده‌اند که تنهایی تأثیر بیشتری بر افزایش سن زیستی نسبت به سیگار کشیدن دارد. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که انزوا اجتماعی خطر مرگ زودرس را تا ۲۹ درصد بالا می‌برد که معادل اثر ۱۵ نخ سیگار کشیدن در روز است. همچنین تنها زندگی کردن زمینه بروز بیماری‌هایی چون سکته مغزی، سکته قلبی و زوال عقل را به شدت افزایش می‌هد.

نتیجه‌گیری:  در نهایت، سبک زندگی سالم، خواب کافی، ورزش منظم و ارتباطات اجتماعی می‌توانند به شما کمک کنند تا روند پیری خود را کندتر کرده و زندگی سالم‌تری داشته باشید.