۸ بیماری که بر پریود تأثیر دارد

گاهی اوقات پریود با تأخیر، عدم پریود یا تغییر در میزان خونریزی رخ می‌دهد. برخی بیماری‌ها و مشکلات سلامتی می‌توانند بر چرخه قاعدگی تأثیر بگذارند.

تأثیر بیماری‌ها بر پریود

شرایط پزشکی می‌تواند بر روی پریود شما تأثیر بگذارد! از سندروم تخمدان پلی‌کیستیک تا فیبروم رحم، همه این موارد می‌توانند منجر به قاعدگی های نامنظم و مشکلات مرتبط شوند.

 اگر در سن باروری هستید، معمولاً هر ماه پریود می‌شوید. در طول قاعدگی، پوشش رحم از طریق واژن ریخته می‌شود و این باعث خونریزی پریود می‌شود که حداقل سه روز طول می‌کشد و ممکن است با درد، گرفتگی و نوسانات خلقی همراه باشد.

قاعدگی اهمیت زیادی دارد، به‌ویژه اگر قصد بارداری دارید. چرخه‌های قاعدگی منظم معمولاً نشان‌دهنده عملکرد طبیعی هورمونی و سلامت باروری هستند.

اما پریودهای نامنظم می‌توانند نشانه‌ای از وجود مشکلات سلامتی زمینه‌ای باشند. در واقع، برخی بیماری‌ها و شرایط پزشکی می‌توانند بر روی پریود تأثیر بگذارند.

در ادامه به برخی از شرایط سلامتی که ممکن است بر قاعدگی تأثیر بگذارد اشاره می‌کنیم:

۱. سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یک اختلال هورمونی شایع است که می‌تواند منجر به رشد بیش از حد موها (هیرسوتیسم)، آکنه، افزایش وزن و پریودهای نامنظم یا عدم پریود شود. حدود ۷۵ تا ۸۵ درصد از زنان مبتلا به این سندرم دچار اختلال در عملکرد قاعدگی هستند.

۲. اندومتریوز

آندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی که معمولاً رحم را می‌پوشاند، خارج از رحم رشد می‌کند و باعث قاعدگی‌های دردناک (دیسمنوره) و خونریزی شدید می‌شود. این وضعیت حدود ۱۹۰ میلیون زن در سنین باروری (۱۵ سال و بالاتر) را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و به گفته سازمان بهداشت جهانی، با درد شدید در طول قاعدگی همراه است.

۳. فیبروم رحم 

فیبروم‌های رحمی توده‌های غیرسرطانی در رحم هستند که می‌توانند باعث پریودهای سنگین یا طولانی‌مدت شوند. زنان مبتلا به فیبروم رحم ممکن است خونریزی بین قاعدگی، لخته شدن خون، درد لگن، کمردرد و مشکلات ادراری را تجربه کنند.

۴. اختلالات تیروئید 

کم‌کاری و پرکاری تیروئید از اختلالات شایع تیروئید به شمار می‌روند. پرکاری تیروئید به شرایطی اطلاق می‌شود که غده تیروئید بیش از نیاز بدن هورمون تولید می‌کند، درحالی‌که در کم‌کاری تیروئید، غده تیروئید به طور معکوس عمل می‌کند. شیوع پریودهای نامنظم در زنان مبتلا به کم‌کاری تیروئید و پرکاری تیروئید به ترتیب ۳۰ درصد و ۷.۵ درصد است. کم‌کاری تیروئید می‌تواند منجر به پریودهای سنگین شود، در حالی که پرکاری تیروئید ممکن است باعث پریودهای سبک‌تر یا کوتاه‌تر گردد.

۵. بیماری التهابی لگن

بیماری التهابی لگن (PID) عفونت اندام‌های تناسلی زنانه است که می‌تواند باعث درد در ناحیه زیر شکم، ترشحات غیرمعمول واژن، تب و درد در حین رابطه جنسی شود. این بیماری همچنین می‌تواند منجر به چرخه‌های قاعدگی نامنظم و گرفتگی‌های شدید قاعدگی گردد. تشخیص بیماری التهابی لگن دشوار است، زیرا بسیاری از زنان علائم قابل‌توجهی ندارند.

۶. استرس مزمن

استرس به‌خودی‌خود یک وضعیت پزشکی نیست و در برخی موارد می‌تواند مثبت باشد، زیرا باعث ترشح آدرنالین می‌شود. اما استرس مزمن که پایدار است و برای مدت طولانی ادامه می‌یابد، می‌تواند منجر به اضطراب، درد عضلانی و ضعف سیستم ایمنی شود. این نوع استرس همچنین می‌تواند باعث عدم تعادل هورمونی و پریود نشدن گردد.

۷. اختلالات خوردن

اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی و پرخوری عصبی تنها به رفتارهای غذایی ناسالم و مسائل مربوط به وزن محدود نمی‌شود. محدودیت‌های شدید در مصرف غذا یا رفتارهای پاک‌سازی (برای پاک‌سازی بدن) اگر به طور مداوم انجام شود، می‌تواند تعادل هورمونی را مختل کرده و منجر به ازدست‌رفتن پریود گردد.

۸. دیابت 

دیابت نوع ۱ و نوع ۲ ممکن است با چرخه قاعدگی ارتباط داشته باشد. نتایج مطالعات نشان داده است که بیش از یک‌سوم از دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع ۱ دچار قاعدگی نامنظم هستند. همچنین، افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز ممکن است در معرض خطر بالای تجربه چرخه‌های قاعدگی نامنظم قرار داشته باشند.

درمان شرایط پزشکی که بر پریود تأثیر می‌گذارد.

در ادامه به گزینه‌های درمانی برای شرایط پزشکی که بر چرخه قاعدگی تأثیر می‌گذارند، می‌پردازیم:

درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) 

مدیریت وزن از طریق رعایت یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم می‌تواند به تنظیم چرخه قاعدگی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کمک کند. استفاده از قرص‌های ضدبارداری نیز می‌تواند دوره‌های قاعدگی را تنظیم کرده و علائمی مانند آکنه و هیرسوتیسم را کاهش دهد.

درمان اندومتریوز 

مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن می‌توانند به کاهش گرفتگی عضلات کمک کنند. قرص‌های ضدبارداری و دستگاه هورمونی داخل رحمی در کاهش رشد بافت آندومتر مؤثر هستند. در موارد شدید، پزشک ممکن است جراحی لاپاراسکوپی را برای برداشتن بافت آندومتر توصیه کند.

درمان فیبروم رحم 

اگر علائم خفیف باشند، نظارت منظم ممکن است کافی باشد. درمان‌های هورمونی مانند کنترل بارداری می‌توانند به مدیریت علائم کمک کنند. در موارد شدید، «میومکتومی» (برداشتن فیبروم) یا هیسترکتومی (برداشتن رحم) ممکن است ضروری باشد.

درمان اختلالات تیروئید 

کم‌کاری تیروئید با استفاده از هورمون مصنوعی تیروئید (لووتیروکسین) برای تنظیم سطح هورمون درمان می‌شود. داروهای ضد تیروئید و ید رادیواکتیو برای درمان پرکاری تیروئید مؤثر هستند. در برخی موارد، جراحی تیروئیدکتومی که شامل برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید است، ممکن است پیشنهاد شود.

درمان بیماری التهابی لگن 

آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان بیماری التهابی لگن ضروری هستند، درحالی‌که مسکن‌های بدون نسخه می‌توانند به مدیریت ناراحتی‌های مرتبط کمک کنند. در موارد شدید، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بافت عفونی باشد.

درمان استرس مزمن 

ذهن‌آگاهی (مایند فول‌نس)، مدیتیشن و مشاوره از جمله تکنیک‌های مؤثر در مدیریت استرس هستند. همچنین، پیاده‌روی منظم یا انجام هر نوع ورزش به مدت حدود ۳۰ دقیقه در روز می‌تواند به کاهش سطح استرس و بهبود سلامت جسمانی کمک کند.

درمان اختلالات خوردن 

اگر به اختلال خوردن مبتلا هستید، بهتر است تحت درمان یک متخصص تغذیه قرار بگیرید. گاهی اوقات پزشک شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع می‌دهد تا به بهبود وضعیت شما کمک کند.

درمان دیابت 

مصرف انسولین یکی از مهم‌ترین گزینه‌های درمانی برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ است. همچنین نظارت بر مصرف کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها و کنترل مکرر قند خون نیز ضروری است. برای مدیریت دیابت نوع ۲، نظارت بر قند خون، مصرف غذاهای سالم و انجام ورزش منظم اهمیت دارد.

نی‌نی‌بان