قصه‌ی تلخ فروش مو!

فروش مو یک معامله‌ ساده نیست و زخمی عمیق بر روح و روان زنان بر جای می‌گذارد؛ زخم‌هایی که اغلب در آگهی‌های خرید و فروش مو نادیده گرفته می‌شوند.

«مو طبیعی شما را خریداریم»؛ این محتوای تبلیغاتی است که در سراسر شهر همدان دیده می‌شود و حتی در روزنامه‌های محلی و برنامه دیوار نیز به چشم می‌خورد.

در چند سال‌ گذشته با توجه به اینکه تمایل به موی بلند در حال افزایش است، به همین دلیل شغل خریدار مو نیز به طرزی باورنکردنی افزایش یافته است.

گاهی زنان و دختران به دلیل مشکلات اقتصادی موی خود را می‌فروشند و گفته می‌شود این موها در اکستنشن استفاده می‌شود.

برای خدمات اکستنشن مو، موهای طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد که با توجه به تبلیغات قیمت‌های مختلفی برای این کار در نظر گرفته شده و از ۲۰۰ هزار تومان شروع و به ۲۰ میلیون تومان می‌رسد. تاکنون هیچ ارگانی به این موضوع نظارت نکرده، چرا که «فروش مو» شغل تعریف شده‌ای نیست.

روایت تلخ از دلالان مو

بهترین راه برای اطلاع از قیمت مو و خریداران، شبکه‌های اجتماعی است. در اینستاگرام و نرم افزار دیوار به خریداران مو به عنوان فروشنده پیام دادم و برخی از من عکس مو را خواستند تا قیمت‌ آن را تعیین کنند که این کار از نظر شرعی کار درستی نمی‌باشد.

به بهانه فروش مو به آرایشگاهی مراجعه کردم که اتفاقاً آرایشگر در حال کوتاه‌کردن موهای زنی بود که موهای بلندی داشت و موهای او را به مدل موی کُپ پسرانه  اصلاح کرد و با ترازویی وزن کرد و مبلغ ۳‌میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به آن زن پرداخت کرد.

از زن مراجعه‌کننده پرسیدم خود شما خواستید موهای شما به این اندازه کوتاه شود؟ گفت نه خیلی کوتاه شد اما اشکالی ندارد. گفتم همسر شما از این کار راضی است و از دیدن این صحنه تعجب نمی‌کند؟ گفت در نهایت یه هفته به خانه پدرم می‌روم و پس از این که ناراحتی اش فروکش کرد، به خانه خودم برمی‌گردم.

دلایل فروش موی زنان چیست؟

سیده معصومه طباطبایی، روانشناس و پژوهشگر در این باره اظهار کرد: در سال‌های گذشته تمایل شدیدی در بین دختران و زنان ایجاد شده که از نظر تمایل به داشتن موی بلند با فرم‌های مختلف و با توجه به اینکه همه نمی‌توانند چنین موهایی را به طور طبیعی داشته باشند، بازار کاری را برای یک سری از دلال‌ها به عنوان خریدار موی طبیعی فراهم کرده است.

وی افزود: برخی از آرایشگرها با انجام «اکستنشن مو» اقدام به خرید موی زنان می‌کنند.

این روانشناس با اشاره به اینکه افرادی که اقدام به فروش موی خود می‌کنند به چند گروه تقسیم می‌شوند، گفت: این افراد به دلایل مختلف و اغلب به دلیل نیاز مالی دست به این کار می‌زنند. به عنوان مثال ما در مواردی که بررسی کردیم، به موردی رسیدیم که یک مادر برای تأمین هزینه دارو و درمان و همچنین دختری برای تأمین مخارج تحصیل و زندگی یکی از اعضای خانواده خود اقدام به فروش موی خود کرده بود.

وی تاکید کرد: وقتی با نگاه روانشناسی موضوع را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که مادران برای تأمین مخارج زندگی اقدام به فروش موی فرزند خود می‌کنند که تبعات سختی دارد. فرزندان وقتی به دلایل مختلف راضی به این کار می‌شوند، به این کار تن می‌دهند و به دلیل انس و الفتی که پس از مدت طولانی بین فرزند و موی او به وجود آمده حالت طبیعی خود را از دست می‌دهند.

طباطبایی با بیان اینکه پس از فروش مو حالت گوشه‌گیری، احساس ناکافی بودن، پشیمانی و  افسردگی افراد را رنج می‌دهد، گفت: هر چقدر سن فرد کمتر باشد، قانع کردن او برای این موضوع دشوارتر است، در نتیجه پذیرش این مدل جدید هم سخت‌تر است و تبعات روانشناسی و اجتماعی برای وی به دنبال دارد.

وی با اشاره به اینکه در آموزه‌های دینی ما با توجه به اینکه مو به عنوان یکی از زیبایی‌های زنان ذکر شده و تأکیداتی مبنی بر تمیز و مرتب نگه‌داشتن مو شده است، تصریح کرد: در دین ما تذکراتی نیز بر پوشش مو برای بانوان پاکدامن شده‌ است.

این روانشناس در ادامه گفت: شاید از نظر شرعی استفاده از مویی که صاحب آن ناشناس باشد، اشکالی نداشته باشد، با این وجود در عرف ما این کار اقدام مناسبی برای یک زن پاکدامن نیست. با نگاه به سابقه این کار می‌بینیم در چند دهه‌ گذشته هم خرید و فروش مو وجود داشته، اما در گذشته فروش مو به عنوان راه حلی برای درمان یک معضل اجتماعی تلقی می‌شده به طوری‌ که افراد برای زنان یا مردانی که به دلیل بیماری و به صورت مادرزادی موی طبیعی را از دست داده‌ بودند، کلاه گیس می‌ساختند.

وی با بیان اینکه فروش مو طرز فکر خاصی را رواج می‌دهد که باعث گسترش یک تمایل آنی در برهه‌ای خاص  می‌شود، گفت: این کار به فاصله طبقاتی دامن می‌زند و نیز وقتی شخصی که اقدام به فروش موی خود می‌کند، پس از مدتی دلایلی که او را به این کار واداشته اهمیت خود را از دست می‌دهد، به نقص عرفی و مادی می‌رسد که آن شخص را دچار رنج بیشتری می‌کند و گوشه‌گیر و افسرده می‌شود.

طباطبایی با بیان اینکه این معضل اجتماعی را باید با یک فرهنگ‌سازی و نگرش عرفی به شرایط تعدیل کرد، عنوان کرد: متأسفانه در پایتخت و برخی از کلان‌شهرها فروش مو به بازار دلالی تبدیل شده و بازار سیاهی را ایجاد کرده که قیمت‌های مختلفی را پیشنهاد می‌دهند. گاهی افراد آشنا به این کار اذعان می‌کنند درصد زیادی از موهای موجود در بازار موی ایرانی یا طبیعی نیست و ممکن است بیماری‌هایی را ایجاد کند. از نظر دینی فروش مو کار پسندیده‌ای نیست و کرامت انسانی زن را از بین می‌برد.

عصر همدان