ثبت رتبه اول مصرف لوازم آرایشی در جهان!

به جرات می‌توان گفت بخشی از زنان و دختران جامعه به دلیل وجود آنتن‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی و تحت تأثیر تبلیغات و برنامه‌های مسموم این رسانه‌ها، در انجام برخی از اقدامات و بروز پاره‌ای از رفتارهای نامتعارف و بعضاً ناهنجار اخلاقی و اجتماعی، در صدر سایر کشورهای جهان قرار گرفته و حتی گوی سبقت در این موارد را از مبدعین و پایه‌گذاران غربی آنها ربوده‌اند.

متاسفانه بخشی از زنان و دختران به رغم زیبایی‌های خدادادی ایرانیان، با تلاش و کوشش مجدانه توانسته‌اند مقام اول مصرف لوازم آرایشی در جهان را با مصرف سالانه بیش از ۴۰۰ میلیون دلار که چند برابر میانگین مصرف جهانی است و تحمیل هزینه‌های سنگین به کشور (شامل واردات رسمی، قاچاق و تولیدات غیراستاندارد زیرزمینی)، به نام خود ثبت نمایند و حتی از کشورهای جهان نظیر مصر و عربستان پیشی بگیرند.

ایران بر سکوی اول جهان در مصرف لوازم آرایشی

جایگاهی که قبلاً در ردیف‌های آخر قرار داشت، اما پس از سال ۷۲ و بعد از ورود ابزارهایی مانند آنتن‌های ماهواره‌ای، کامپیوتر و گوشی تلفن همراه به خانه‌های مردم، با یک رشد جهشی باورنکردنی مواجه شد، تا جایی که در سال ۹۶ رتبه هفتم جهانی و سوم منطقه‌ای را از آن خود نمود و هم‌اکنون با پشت سر گذاشتن همه کشورهای اروپایی، آفریقایی، آسیایی و منطقه بر سکوی اول جهان ایستاده است.

احمدزاده نایب رییس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی در این رابطه می‌گوید؛ «سرمایه در گردش این محصولات در ایران به بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان رسیده» و این در حالی است که خود اروپایی‌ها که تولیدکننده و صادرکننده اصلی این مواد محسوب می‌شوند، همچنان در ردیف‌های آخر کشورهای مصرف کننده این محصولات قرار دارند.

امروز دیگر شنیدن و دیدن انواع آگهی‌های تبلیغاتی که حاوی واژه‌های خدمات آرایشی مانند اپیلاسیون، بوتاکس، خالکوبی، تاتو ابرو، کاشت و ترمیم مژه یا ابرو، کاشت و ترمیم ناخن و سایر واژه‌های عجیب و غریب مشابه جدید و قدیم است و روزی خود خانم‌ها نیز از بیان آن در مقابل دیگران اکراه داشتند و یا حتی خود آنها هم با نام این محصولات و خدمات آشنایی نداشتند، تقریباً برای هیچ‌کس حتی دختران خُردسال نیز ناآشنا نیست و این همه ناشی از برداشت غلط برخی خانم‌ها از مفهوم پیشرفت و آزادی است.

معدود خانم‌هایی که گفته می‌شود به رغم هزینه‌های سنگین عمل جراحی بینی که در سال ۱۴۰۲ به حدود ۱۴ تا ۶۰ میلیون تومان رسیده، اما توانسته‌اند مقام اول عمل‌ جراحی بینی با حدود سالانه ۲۵ تا ۸۰ هزار جراحی و رتبه پنجم سایر عمل‌های جراحی زیبایی در جهان را به نام خود ثبت کنند.

کار به جایی رسیده که مجله فرانسوی اکومد در مورد وضعیت ارایش در ایران می‌نویسد؛ «صورت‌هایی که دیگر واقعی و دلنشین نیستند. زنان ایرانی چهره خودرا پشت نقاب سنگینی از آرایش و عمل زیبایی مخفی می‌کنند. جای تعجب دارد زنان این کشورعلی‌رغم آموزه‌های دینی خود شبیه “پورن استارها” و ستاره‌های فیلم های پورنوآمریکایی آرایش می‌کنند و ما در خیابانهای اروپا بسیار کم با چنین مواردی روبرو می‌شویم. در ایران صورت زنان بیشتر از آن‌که حس خوبی القا کند حس شهوت را برانگیخته می‌کند، خرید و فروش کتاب در مقابل خرید و فروش لوازم آرایشی بسیار بسیار کم و ناچیز جلوه می‌کند،  در ایران مقدار خرید و فروش یک‌سال کتاب برابر است با میزان خرید و فروش یک روز یا نیمه‌ایی از روز ابزار ارایش، این یعنی جهان سوم جایی است که مردم آن نسبت به شعور خود بی‌تفاوت تر از ظاهر خود هستند.»

شاید به همین دلیل و رفتارهای مشابه آن است که خبرنگار روزنامه ایتالیایی ایل جورناله چند سال قبل پس از استقرار دولت اصلاحات با اشاره با رفتارهای اجتماعی برخی از همین گروه از زنان و مردان جامعه در بخش‌های اعیان‌نشین تهران گفته بود «تهران در این روزها با آن دنیای بسته و بنیادگرایی که برخی احتمالاً تصور می‌کنند، بسیار متفاوت است.» تفاوتی که این روزها با نمایش مظاهر فرهنگ منحط غربی توسط برخی از زنان و یا مردان معلوم‌الحال در نقاط مختلف شهرها آشکارا به چشم می‌خورد.

فعال اجتماعی استان مرکزی در این رابطه می‌گوید: جای بسی تاسف است که  همنشینی با سگ و گربه و نمایش خیابانی با این حیوانات به یکی از افتخارات برخی از افراد به‌خصوص خانم‌ها تبدیل شده تا جایی که برخی از آنها این حیوانات را جایگزین فرزند قلمداد نموده و به مثابه یک فرزند واقعی با آنها برخورد می‌کنند.

احمدرضا هدایتی می‌گوید: خانم‌هایی که دائماً از مظاهر ظاهری پیشرفت در غرب سخن می‌گویند و دائماً رشد علم و دانش و قانونمداری در غرب را به رخ می‌کشند، اما همان‌طور که در گزارش مجله اکومد فرانسه هم آمده، بسیاری از آنها به‌خصوص سلبریتی‌هایشان همواره با فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی قهر بوده‌اند و در قانونگریزی و حتی در تقابل با قوانین کشورشان از هیچ کوششی فروگزار نمی‌کنند.

وی با بیان اینکه برخی از آنها از مظاهر به اصطلاح پیشرفت غربی فقط کشف حجاب و پوشیدن لباس‌های تنگ و بدن‌نما، پاره و مندرس، کوتاه و چسبان با شعائر و نقش‌های آنچنانی را دیده و برگزیده‌اند و ظاهراً ابایی از عریانی بدن هم ندارند، تصریح می‌کند: شاید اگر قانون مانع آنها نمی‌شد و هنجارهای اجتماعی اجازه می‌داد، به حضور عریان و نیمه‌عریان در انظار عمومی نیز مبادرت می‌کردند.

در سایه شوم تبلیغات و برنامه‌های هدفمند و شیطانی رسانه‌های خارجی، رفتار آنها چنان دچار استحاله فکری و فرهنگی شده که نادیده انگاشتن عواقب بی‌بندوباری اخلاقی در کشورهای غربی، ترک حیا و عفت را نشانه پیشرفت و آزادی تلقی نموده و بعضاً دین گریز شده‌‌اند و با کشف حجاب در معابر و محافل، سعی می‌کنند تا با قبح‌شکنی و عبور از ارزش‌های اعتقادی و اجتماعی، نشان ‌دهند که ابایی حتی از ارتباط با افراد فاسد و نامحرم ندارند.

دیگر به راحتی به انجام هر شغلی اعم از این‌که مناسب شأن و جایگاه رفیع زن مسلمان باشد یا نباشد، تن می‌دهند و با گرایش به برخی رفتارهای قبیح مردانه، به‌تدریج در پی آن هستند که کارهایی مانند سیگار کشیدن و استفاده از سایر مواد افیونی و دخانی و حتی مصرف الکل را عادی جلوه بدهند.

هدایتی می‌گوید: همه اینها و چه بسا اقدامات دیگر در شرایطی رخ می‌دهد که شخصی مانند گری سیک (تئورسین کهنه‌کار آمریکایی)، در جریان مصاحبه با یک نشریه خارجی با اشاره به گسترش رفتارهای مغایر فرهنگ ایرانی و اسلامی در کشور ما با ذوق‌زدگی که نمی‌تواند آثار آن را پنهان کند، چنین بیان می‌کند: «چگونه خوشحال نباشیم از اینکه موج تازه‌ای در ایران برپا شده که مصمم است طومار حکومت اسلامی را در هم پیچیده و حکومتی نظیر حکومت (فاسد) محمدرضاشاه و عربستان سعودی را روی کار بیاورد، خواست دولت آمریکا این است»

این سخنان فقط یک نمونه از دهها و بلکه صدها اظهارات و اعترافاتی است که در مورد آثار برنامه‌ها و توطئه‌هایی که دشمنان علیه ایران اجرا نموده و یا در دست اقدام دارند، بر زبان آورده‌اند و رفتارهای ناهنجاری که به‌خصوص طی سال‌های اخیر ترویج پیدا کرده، همگی بیانگر این واقعیت است که متأسفانه برخی از افراد جامعه (اعم از زن یا مرد) چون درک درستی از مفهوم پیشرفت ندارند، لذا با اعتماد به رسانه‌های بیگانه در دام آنها گرفتار شده‌اند.

در واقع برخی افراد با ژست روشنفکری و تصور غلط از مفهوم پیشرفت، چنان مسخ القائات بیگانگان شده‌اند که داشته‌های فرهنگی و اعتقادی خودشان را فراموش نموده و به جای ارتقاء علمی و معنوی و کسب فضائل اخلاقی و معرفتی که معرف شخصیت واقعی انسان است، ظواهر کار که ساختار کاملاً مصنوعی دارد را مبنای عمل و رفتار خود قرار داده‌اند.

فارس