گزارش ستاد حقوق بشر درخصوص تبعیض علیه زنان در فرانسه

گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت علیه زنان در فرانسه از سوی ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران منتشر شد.

در گزارش ستاد حقوق بشر در خصوص خشونت علیه زنان در فرانسه آمده است: نرخ زن‌کشی در فرانسه همچنان یکی از بالاترین‌ها در اروپا است. پارلمان اروپا نیز اعلام کرد اشتغال و دستمزد زنان در فرانسه در وضعیت نامناسبی قرار دارد.

زن کشی

بر اساس این گزارش، جامعه فرانسه عمیقاً جنسیت گرا و زن ستیز شده است و میزان بی سابقه زن کشی که همچنان در حال افزایش است، گویای این حقیقت است و اغلب توسط شرکای جنسی فعلی یا سابق انجام می شود. نکته مهم این است که زنان ۶۵ ساله و بالاتر حدود یک چهارم قربانیان زن کشی را تشکیل می دهند، پس از اینکه سه زن در اولین روز سال ۲۰۲۲ توسط شرکای فعلی یا سابق خود کشته شدند، مبارزان فمینیست، دولت فرانسه را به دلیل ناتوانی در محافظت از زنان در برابر خشونت مبتنی بر جنسیت سرزنش کردند و خواستار اقدامات شدیدتر دولت شدند.

تخمین زده می شود که هر سه روز حداقل یک زن توسط شریک زندگی یا شریک سابق خود کشته می شوند. در سال ۲۰۱۹، ۱۴۶ زن توسط همسر یا شریک زندگی خود کشته شدند که نسبت به سال قبل ۲۱ درصد افزایش داشته است.

در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۱۰۲ زن و ۲۳ مرد کشته شدند. در سال ۲۰۲۱ تعداد زن ‌کشی تا ۲۰ درصد افزایش یافت و ۱۲۲ زن توسط شریک یا همسر سابق خود کشته شدند، در مقایسه با ۱۰۲ زن در سال قبل. نظرسنجی انجام شده توسط موسسه فرانسوی افکار عمومی IFOP نشان می دهد که ۱۴ درصد از زنان خود را قربانی خشونت خانگی می دانند.

موارد خشونت خانگی در نوامبر ۲۰۲۱ میلادی ۹ درصد بود و زن کشی ها از سال ۲۰۱۶ تا کنون در فرانسه ۷۷۰ مورد بوده است.

تجاوز جنسی

در ادامه این گزارش آمده است: از ۳۰۰۰۰۰ تجاوز جنسی که در سال در فرانسه انجام می شود، ۶۰ درصد در مورد قربانیان زیر ۱۱ سال انجام می شود. علاوه بر این، در میان قربانیان تجاوز جنسی، تجاوز یا آزار جنسی در سنین زیر ۱۸ سال، بیش از سه چهارم زنان هستند. زنان دارای معلولیت همچنین بیشتر در معرض خطر خشونت و تجاوز جنسی قرار دارند: در سال ۲۰۱۸، ۷٫۳ درصد از افراد دارای معلولیت گزارش دادند که در دو سال گذشته خشونت فیزیکی و/یا جنسی را در مقایسه با پنج درصد افراد توانمند تجربه کرده‌اند. کلیشه‌های جنسیتی و زن‌ستیزانه به شدت بر زنان اقلیت و مهاجر نیز تأثیر می‌گذارد. لذا، زن بودن در فرانسه از نظر اجتماعی عامل تبعیض است.

بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱، پلیس هر سال شکایات بیشتری را در مورد تجاوز جنسی علیه زنان در فرانسه ثبت کرد. در سال ۲۰۲۱، بیش از ۳۰۷۰۰ پرونده ثبت شد که نزدیک به نیمی از آنها علیه دختران خردسال بود.

همچنین در سال ۲۰۲۱، پلیس بیش از ۷۷۳۰۰ مورد خشونت جنسی در فرانسه را ثبت کرده بود که ۸۷ درصد آن مربوط به قربانیان زن بود. زنان بسیار بیشتر از مردان تحت تأثیر خشونت جنسی قرار می گیرند و به نظر می رسد که هر چه سن قربانیان بیشتر باشد، زنان بیشتری در میان آنها حضور دارند. در مورد تجاوز جنسی، کمی بیش از سه چهارم قربانیان زیر ۱۵ سال زن بودند، اما این نسبت در میان قربانیان بزرگسال به ۹۴ درصد افزایش یافت.

این در حالی است که در سال ۲۰۲۱، پلیس فرانسه بیش از ۶۷۵۰۰ مورد خشونت جنسی علیه زنان را ثبت کرد که تقریبا نیمی از این حوادث مرتبط با خشونت جنسی، بیش از ۴۵ درصد تجاوز جنسی و پنج درصد آزار جنسی بوده است. در مورد تجاوز جنسی، تقریباً ۴۷ درصد از قربانیان در زمان وقوع حادثه زیر ۱۵ سال سن داشتند.

در سال ۲۰۱۹، ۸۶ درصد از قربانیان تجاوز جنسی یا اقدام به تجاوز جنسی ثبت شده توسط نیروهای مجری قانون فرانسه زنان بودند. نسبت مردان در میان مرتکبان این جنایات ۹۸ درصد بوده است. در مورد آزار جنسی، ۹۲ درصد قربانیان زن و ۹۶ درصد مرتکبین مرد بودند.

در سال ۲۰۲۱، کمتر از ده درصد حملات جنسی از طریق افراد ناشناس بوده است و بیش از ۹۰ درصد از مهاجمان توسط قربانی شناخته شده بودند. تقریباً ۴۵ درصد از تجاوزها یا تلاش برای تجاوز جنسی توسط همسر یا همسر سابق قربانی انجام شده است، در حالی که سهم مشابهی توسط شخص دیگری که قربانی شناخته شده است، ثبت شده است.

در سال ۲۰۱۹، ۲۷ درصد از دانش‌آموزان دختر در فرانسه گزارش دادند که تجاوز جنسی را تجربه کرده‌اند که شامل تأثیر الکل بوده است. در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۲۷۹۲۷ نفر توسط مقامات مجری قانون فرانسه به اتهام خشونت جنسی متهم شدند.

در سال ۲۰۲۱،  اکثر قربانیان زن بدون در نظر گرفتن سن، در معرض توهین، تهدید و آزار کلامی بوده اند. ۲۵٫۶ درصد از قربانیان ۱۸ تا ۲۹ ساله مورد تهدید یا توهین قرار گرفته اند و ۱۴٫۷ درصد آنها قربانی رفتارهای تبعیض آمیز بوده اند.

در سال ۲۰۲۰، از هر پنج زن ۱۴ تا ۲۴ ساله ای که در فضای عمومی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، تقریباً چهار نفر (یعنی ۹۹ درصد از زنان در این سن) برای اولین بار در سنین زیر سن قانونی مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. برای بیش از نیمی از آنها، ابتدا در سنین ۱۰ تا ۱۴ سالگی و برای یک سوم بین ۱۴ تا ۱۸ سالگی مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در سال ۲۰۲۰، ۹۹ درصد از زنان ۱۴ تا ۲۴ ساله گزارش دادند که وضعیت آزار و اذیت خیابانی را تجربه کرده‌اند که در آن شخصی به شکلی و رفتار نامناسب به آنها نگاه ‌کرد یا به آنها نزدیک شد. ۸۶ درصد از پاسخ دهندگان توهین و کلمات با مفاهیم جنسی را تجربه کردند و بیش از سه چهارم گفتند که در طول یک سفر مورد تعقیب مردان قرار گرفته اند.

در سال ۲۰۲۱، تعداد قربانیان قتل های مربوط به خشونت خانگی به ۱۴۳ نفر رسید که از میان این جرائم، ۸۵ درصد علیه زنان انجام شده است. علاوه بر این، به نظر می‌رسد زنانی که بیشترین آسیب را در آن سال داشتند، زنان بالای ۷۰ سال بودند. زنان بین ۳۰ تا ۴۹ سال نیز در میان افراد در معرض خطر قرار داشتند.

خشونت خانگی

شورای عالی برابری زنان و مردان، زنگ خطر را در مورد نرخ بالای خشونت و تجاوز جنسی گزارش شده در فرانسه توسط زنان به صدا درآورد. در یک نظرسنجی، یک سوم از زنان گزارش کردند که توسط شریک زندگی خود به اعمال جنسی که نمی خواستند، کشانده شده اند. حدود یک نفر از هر هفت زن شرکت کننده در این نظرسنجی گفتند که مردان با آنها رابطه جنسی اجباری داشته اند و تعداد مشابهی نیز گزارش داده اند که توسط شریک زندگی خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.

در فرانسه، از هر ۱۰ زن، یک زن در طول زندگی خود از خشونت فیزیکی یا جنسی رنج می برد، که اغلب به دست شریک زندگی یا شریک قبلی خود انجام می شود.

یک نهاد ناظر برابری حقوق زنان توسط دولت در گزارش سالانه خود می گوید که با گذشت پنج سال از جنبش #MeToo، جامعه فرانسه «در همه حوزه های خود بسیار جنسیت گرا و ضد زن باقی مانده است.»

زنان به طور نامتناسبی در معرض انواع مختلفی از موارد جرایم سایبری شامل خشونت در حوزه دیجیتال قرار می گیرند که از همان مکانیسم قدرت و کنترل ناشی می شود که خود را در خشونت علیه زنان در دنیای آفلاین نشان می دهد. بر اساس یک نظرسنجی، ۳۷ درصد از زنان در فرانسه با برخوردهای جنسی اجباری مواجه شده اند و ۱۴ درصد نیز قربانی تجاوز جنسی یا تجاوز جنسی شده اند.

تنها ۲۰ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که «مردان و زنان در دنیای حرفه ای دارای جایگاه برابر هستند»، در حالی که ۹۳ درصد گفتند «حداقل در یک بخش از جامعه با زنان و مردان رفتار یکسانی نمی شود.»

تجاوز جنسی و روابط جنسی اجباری، نگران کننده ترین سناریوها برای زنان در مشاغل و ارتباطات هستند. قتل در داخل خانه ۱۶ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافت و ۸۰ درصد از ۱۷۳ قربانی، زن بودند. در میان زنان ۱۸ تا ۲۴ ساله، ۲۲ درصد گفتند ۱۵٪ توسط شریک یا شریک قبلی خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. این میزان در بین زنان ۵۰ تا ۶۴ ساله به ۲۰ درصد افزایش یافت.

زنان بی خانمان

بی خانمانی یک مسئله اجتماعی مهم در فرانسه است. برآوردها نشان می دهد که بیش از ۱۴۰۰۰۰ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد که ۳۰۰۰۰ نفر از آنها کودک هستند. افراد بی خانمان در فرانسه شرایط مطلوب زنده ماندن طولانی ندارند. تنها در سال ۲۰۱۸، ۵۶۶ بی خانمان در سراسر کشور جان خود را از دست دادند. بی خانمانی در فرانسه (به ویژه زنان) ناشی از موانع سیستمی و اجتماعی است. فقر، بیکاری، افزایش اجاره بها، خشونت خانگی، مشکلات قانونی، سوءمصرف مواد مخدر و بیماری های روحی و جسمی همگی عوامل مهمی هستند. آزار و خشونت خانگی از طرق مختلف بر افراد تأثیر می گذارد. یکی از این موارد، وادار کردن قربانیان به ترک خانه هایشان است.

بر حسب تحقیق بنیاد آب پیر (The Abbé Pierre Foundation) در گزارشی درباره وضعیت نامطلوب مسکن در فرانسه، بی خانمانی برای زنان مهاجر «عامل ورود به فحشا» است.

بنیاد فرانسوی مقابله با محرومیت (French foundation against exclusion) خاطرنشان کرد: علاوه بر تن فروشی اجباری زنان در چارچوب محافل فحشا، بی خانمانی می تواند به فحشا به عنوان وسیله ای برای بازیابی استقلال مالی و راه حل کسب مسکن و اقامتگاه منجر شود.

در فرانسه، فقدان مسکن یک عامل احتمالی برای ورود به فحشا است، اما به نظر می رسد زمانی که زنی بخواهد از تن فروشی دست بردارد، نداشتن مسکن و احتمال بی خانمانی مانعی نیز باشد.

۳۳۰۰۰۰ بی خانمان در این کشور وجود دارند که ۳۰۰۰۰ نفر بیشتر از سال قبل است. ۱۰ درصد از کل بی خانمان ها در فرانسه، زن هستند. فقر به همراه بی خانمانی، بیشتر بر مادران مجرد تأثیر می گذارد و یک سوم آنها فقیر هستند. در میان افرادی که در مسکن های ناامن و کوچک زندگی می کنند، ۴۰ درصد مادران مجرد با یک فرزند و ۵۹ درصد زنان دارای حداقل سه فرزند هستند، در حالی که این رقم در کل جمعیت ۲۰ درصد است. افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند، برای تامین مسکن مشکل دارند. وضعیت بد مالی آنها را از داشتن سرپناه مناسب محروم می کند. حدود ۴۶۳۰۰۰ نفر در پاریس زیر خط فقر زندگی می کنند.

تعداد افراد بی خانمان تا سال ۲۰۲۰ در ۱۴۳۰۰۰ نفر ثابت بود، اما در سال ۲۰۲۱ به ۳۰۰۰۰۰ رسید. سازمان خیریه فرانسوی Depaul در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد ۲۵ درصد از کاربران خدمات سازمانهای خیریه در سال گذشته، زن های بی خانمان بودند. خدمات کافی برای زنان مجردی که بی خانمان هستند، وجود ندارد. از ۶۸۱ زنی به موسسه خیریه مراجعه کردند، ۲۹۷ زن مجرد بودند.

زنان در زندان

زندان‌های فرانسه در سال ۲۰۲۲ به رکورد بی‌سابقه زندانی رسیده‌اند و ۷۲۸۰۹ نفر در پشت میله‌های زندان بودند. وزارت دادگستری فرانسه اعلام کرد که تراکم زندان ها در این کشور به ۱۲۰ درصد رسیده است به طوری که حدود ۲۲۲۵ زندانی مجبورند روی زمین بخوابند. این امر پس از آن صورت می گیرد که دادگاه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۲۰ شرایط زندان در فرانسه را محکوم کرد.

در بین زندانیان ۳٫۶ درصد زن و ۰٫۸ درصد زیر سن قانونی هستند. تعداد زندانیان زن از سال ۲۰۰۰ بسیار سریع‌تر از مردان رشد کرده است. تعداد زنان و دختران در زندان تقریباً ۶۰ درصد افزایش یافته است، جمعیت مردان زندانی حدود ۲۲ درصد افزایش یافته است.در فرانسه از هر ۱۰۰۰ آزار جنسی، تنها ۶ نفر در دادگاه مجرم شناخته می شوند.

مشاغل و فقر زنان

زنان مقیم فرانسه در سال ۲۰۲۰ به طور متوسط ۱۱۵۴ یورو مستمری ناخالص دریافت کردند که ۴۰ درصد کمتر از ۱۹۳۱ یورویی است که مردان به دست می آورند. این نابرابری با در نظر گرفتن مستمری دریافتی بازماندگان هنگام فوت همسر، ۲۸% (۱۴۰۱ یورو در مقابل ۱۹۵۵ یورو) کاهش می یابد.

میانگین سنی که شهروندان فرانسوی در آن بازار کار را ترک می کنند، برای مردان ۶۰٫۴ سال و برای زنان ۶۰٫۹ سال است. ۷۰ درصد از مردمی که با درآمد کمتر از یک دلار در روز زندگی می کنند، زنان هستند و دو سوم بی سوادان نیز همینطور هستند.

زنان در همه عرصه‌های جامعه، اشتغال، آموزش، بهداشت و سیاست مورد تبعیض قرار می‌گیرند. زنان در مشاغل کم دستمزد، اکثریت هستند. آنها همچنین به صورت نیمه وقت سه برابر بیشتر از مردان کار می کنند. مردان ۲۲ درصد بیشتر از زنان درآمد دارند. پنج شغلی که شهروندان بیشتر در آنها حضور دارند عبارتند از: کمک در منزل، دستیاران مراقبت، دستیاران مادر و دستیاران فروش. آنها پنج برابر بیشتر از زنان غیر مهاجر در بخش نظافت کار می کنند.

بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱ میلادی، مردان همچنان در اکثریت مشاغل رده بالا باقی ماندند و به طور متوسط زنان در فرانسه ۱۵٫۸ درصد کمتر از مردان درآمد دارند. بیش از یک سوم ۳۷ درصد از زنان فرانسوی گفتند که در معرض رابطه جنسی بدون رضایت بوده اند.

از میان جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله شرکت‌کننده، ۲۲ درصد گفتند که مورد آزار یا تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند. ۸۰ درصد از زنان گزارش دادند که به دلیل جنسیتشان در فضای کار، فضای عمومی، مدرسه یا خانواده با آنها رفتار شایسته نشده است، و ۳۷ درصد از مردان نیز همین را گفتند.

برنا