ردپای فمینیسم در آثار زنان نویسنده فضیلت نیست

آرش آذرپناه داستان‌نویس و منتقد ادبی معتقد است: آثار زنان در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰، نسبت به داستان‌های دهه ۴۰ تا ۷۰، از لحاظ دغدغه‌های اجتماعی، به مسایل خیلی سطحی فروکاهیده شد
نویسنده

آذر پناه با تاکید بر اینکه آثار زنان و مردان قابل تفکیک نیست خاطرنشان کرد: در دهه ۶۰ و حتی دهه ۷۰ نمی‌توانیم دغدغه‌های زنان و مردان را از هم جدا کنیم چنانکه در برخی آثار اگر اسم نویسنده نباشد حتی نمی‌توانیم تشخیص دهیم که اثر از زن یا مرد است.

او با تاکید بر اینکه از واژه فمینیسم برداشت نادرستی شده افزود: در دهه ۸۰ به بعد ادعای فمینیسم در فروکاستن سطح کیفی آثار خانم‌های نویسنده تاثیرگذار بوده است.

آذرپناه با اشاره به آثار نویسنده‌های زن در ۲ دهه گذشته گفت: مثلا در کتاب «پرنده من» از خانم فریبا وفی دغدغه‌ها در حد شیرآلات دستشویی است و یا اینکه دغدغه‌های خانم پیرزاد در کتاب «من چراغ‌ها را خاموش می‌کنم» از دغدغه‌های محافظه‌کارانه بی‌عمل جلوتر نمی‌رود.

این داستان‌نویس معتقد است: دیده شدن رد پای فمینیسم در آثار فضیلت نیست و حتی نادرست است زیرا داستان امروز فارغ از زنانگی و مردانگی بودن داستان انسان است.

ایسنا