کاهش اهدای خون زنان بخاطر پیرسینگ و تتو

بسیاری از زنانی که تتو یا پیرسینگ انجام داده‌اند، به مدت یک سال نباید خون اهدا کنند.

زنان، نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، اما آمار اهدای خون در بین زنان ایرانی به ۵ درصد هم نمی‌رسد.

 بسیاری از زنان به دلیل شرایط قاعدگی ماهانه خود، اهدای خون را نگران‌کننده می‌دانند و تصور می‌کنند که این کار باعث کم‌خونی می‌شود. در حالی که در کشورهای توسعه‌یافته، نیمی از اهداکنندگان مستمر خون را زنان تشکیل می‌دهند.

در ایران، ۲۰ میلیون زن شرایط اهدای خون را دارند، اما ترس‌هایی مانند کم‌خونی، تحلیل رفتن قوای جسمی، ترس از سوزن و ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند ایدز و هپاتیت، و گاهی ممانعت شوهران، مانع از مشارکت فعال آنها می‌شود.

دکتر زهرا آغاسی، مشاور بانوان سازمان انتقال خون کشور، به موضوعات مهمی اشاره می‌کند و می‌گوید:باورهای غلط رایج، مهم‌ترین دلیل پایین بودن آمار اهدای  زنان است.

 او همچنین به افزایش آمار کارهای زیبایی اشاره می‌کند که باعث کاهش مشارکت زنان در اهدا شده است.

بسیاری از زنانی که تتو یا پیرسینگ انجام داده‌اند، به مدت یک سال از اهدای خون معاف هستند، زیرا این کارها ممکن است خطر انتقال عفونت‌ها را افزایش دهد.

آغاسی تأکید می‌کند که باورهای نادرست، مانند ترس از کم‌خونی، همچنان در بین زنان رایج است.

 در واقع، افرادی که برای اهدای خون مراجعه می‌کنند، هموگلوبین خونشان بررسی می‌شود و اگر در سطح نرمال باشد، خون گرفته می‌شود.

 همچنین، پزشکان در مراکز انتقال خون معاینه و مصاحبه انجام می‌دهند تا شرایط اهداکنندگان را بسنجند.

ترس از سوزن نیز یکی دیگر از دلایل عدم مراجعه زنان برای اهدا است.

در حالی که مشارکت زنان در اهدای خون پایین است، جمعیت کل اهداکنندگان به ۳ میلیون نفر نمی‌رسد و سالانه ۲.۵ میلیون نفر (مرد و زن) در این امر مشارکت دارند که این آمار پاسخگوی ۱۰۰ درصد نیاز مراکز درمانی کشور است.

 مسئولان و کارشناسان بر اهمیت افزایش مشارکت زنان تأکید دارند، زیرا زنان ایرانی یکی از گروه‌های دارای سالم‌ترین خون در منطقه هستند.

آغاسی می‌گوید: آمار اهدای خون زنان در کشور ما بین ۲.۵ تا ۳ درصد است، در حالی که در کشورهای توسعه‌یافته حدود ۵۰ درصد اهداکنندگان خون، زنان هستند.

در برخی کشورهای همسایه مانند تاجیکستان، ۳۵ درصد اهداکنندگان زن هستند. با وجود تلاش‌های سازمان انتقال خون و رسانه‌ها برای افزایش مشارکت، باورهای نادرست همچنان مانع از بهبود این آمار می‌شود. در زمان جنگ، ۵۰ درصد اهداکنندگان خون در ایران زنان بودند.

این مقام مسئول در سازمان انتقال خون کشور می‌گوید: ما تلاش می‌کنیم با مصاحبه‌ها و پویش‌هایی که در سطح شهر برگزار می‌کنیم، به باورهای مردم، به ویژه زنان، بپردازیم، اما تا کنون موفقیت چندانی نداشته‌ایم.

امیدواریم با همکاری دانشگاه‌ها، بهزیستی و دیگر نهادها، بتوانیم بانوان بیشتری را برای اهدای خون تشویق کنیم. در همین پویش‌ها نیز تعداد قابل توجهی از زنان مراجعه می‌کنند و استقبال خوبی دارند، اما اکثر آنها معاف می‌شوند، زیرا بسیاری از خانم‌ها اقداماتی مانند تتو، پیرسینگ، سوراخ کردن گوش و حتی حجامت انجام داده‌اند.

 همچنین، موضوعاتی مانند بارداری و شیردهی نیز باید در نظر گرفته شود، زیرا در این دوران امکان اهدای خون وجود ندارد.

آغاسی ادامه می‌دهد: بسیاری از خانم‌ها فکر می‌کنند که خون از دست‌رفته دیگر جبران نمی‌شود. در حالی که وقتی شما خون اهدا می‌کنید، در عرض یکی دو هفته این خون جایگزین می‌شود.

 به علاوه، به خانم‌هایی که مراجعه می‌کنند، یک بسته قرص آهن داده می‌شود و توصیه می‌شود که روزانه ۳ عدد به مدت ۱۰ روز یا ۱ عدد به مدت یک ماه مصرف کنند تا هموگلوبین سریع‌تر جبران شود.

مشاور بانوان سازمان انتقال خون کشور همچنین می‌گوید: توصیه‌های تغذیه‌ای نیز ارائه می‌شود تا جایگزینی هموگلوبین تسریع شود. این فرآیند آنقدر سریع اتفاق می‌افتد که خانم‌ها می‌توانند ۳ تا ۳.۵ ماه بعد، طبق استانداردهای بین‌المللی، دوباره خون اهدا کنند.

 به طور کلی، به دلیل مسائل فیزیولوژیکی، زنان می‌توانند سالانه ۳ بار خون اهدا کنند.

همشهری