این کارواش تبلیغ حجاب می‌کند

یکی از ناامن‌ترین فضاهای شهری به ویژه در شهرهای بزرگ فضاهای زیر پل‌های ماشین‌رو است؛ فضاهایی وسیع و بدون کاربرد که در موارد بسیاری به محلی برای انجام اعمال بزهکارانه و تجمع افراد معتاد تبدیل شده و علاوه بر چهره نازیبایی که این فضاها به دلیل تجمع افراد بزه کار ایجاد می‌کنند، موقعیت ناایمنی هم برای شهروندان به وجود می‌آورند.

اما اگر تلاش و پشتکار پشت اندیشه‌ای باشد نه تنها می‌توان این فضاهای ناامن را به یکی از زیباترین فضاهای شهری تبدیل کرد، بلکه می‌توان از همین فضا برای اشتغال شهروندان اقدام کرد و برای چندین خانواده کسب و کاری راه‌اندازی کرد؛ خانواده‌هایی که شاید برخی از آنها به دلیل شرایط اقتصادی نامناسب تا فروپاشی فاصله چندانی نداشته باشند.

هفت سال قبل پل شهید زین‌الدین در سه راه استخر چنین وضعیتی داشت، محلی که با فرا رسیدن شب به محلی برای انجام اعمال خلاف تبدیل شده بود و شهروندان کمتر برای عبور از آن محل و تماشای سیمای نازیبای آن رغبت داشتند. این محل در مسیر عبور عزاداران حسینی در مهدیه تهران قرار داشت و جرقه تبدیل این فضا به محلی برای اشتغال و کسب درآمد توسط هیئتی‌های مهدیه زده شد.

تبدیل یک فضای ناامن به محل کسب درآمد

مهدی علاقه‌بند که تاکنون توانسته چند فضای این چنینی را به مکانی برای کسب درآمد خانواده‌های بی‌سرپرست یا بدسرپرست تبدیل کند، می‌گوید: همیشه جرقه‌ کارهای بزرگ از دل محدودیت‌ها به وجود می‌آید، محدودیتی که موجب شد تا جرقه ساخت اولین و تنها کارواش ایران در فضایی بدون کاربرد زده شود. روبروی ما در آن کارواش کوچک، محل ناامن شهری در زیر پل شهید زین‌الدین در خیابان وفادار بود. زیر این پل خالی بود و فاقد نورپردازی مناسب بود. به همین دلایل است که معتادان متجاهر این محل را برای تجمع انتخاب کرده‌اند. اما به تازگی پلیس، شورای تأمین و شهرداری به اجماع رسیده‌اند که با کمک یکدیگر این فضای ناایمن شهری را برطرف کنند تا مردم استفاده بهتری از آن داشته باشند.

آن زمان شنیده بودیم در شهرداری منطقه چهار یک شهردار جوان هیئتی و پویا فعالیت می‌کند. طرح را به ایشان دادیم که این فضا را در اختیار ما قرار دهد تا با کمک بچه‌های بسیج و هیئتی این فضا را تبدیل به یک کارواش کنیم و علاوه بر ساخت این کارواش فضای نازیبای آن را با هزینه خودمان نوسازی کرده و برای تعداد زیادی هم اشتغال‌آفرینی کنیم. ایشان موافقت اولیه خود را اعلام کرد و طرح را در مراحل بررسی قرار داد. پس از مدتی اعلام شد که کارشناسان دانشگاه صنعتی شریف باید طرح را مورد بررسی قرار دهند. با توجه به اینکه اولین بار بود که زیر یک پل در شهر تهران مورد استفاده قرار می‌گرفت و راه‌اندازی کارواش هم پر از آب‌ریزی بود، تیم کارشناسی ابهاماتی داشت. تحقیقات که صورت گرفت کارشناس رسمی دادگستری و دوستان از مترو و شرکت عمرانی کارکنان شهرداری تهران محل را مورد بررسی قرار دادند، این طرح در ادارات مختلف بررسی شد و پس از یک سال و اندی مقرر شد پروژه با این شکل و شمایل راه‌اندازی شود.

امیدی که یک بچه هیاتی برای زنان سرپرست خانوار ایجاد کرد

او می‌گوید در ابتدای کار کسی به این موضوع  فکر نمی‌کرد که اینجا قرار است چه شکلی شود و ادامه می‌دهد: تصور مدیران شهرداری وقت این بود که اینجا تنها یک کارواش است که بیشتر باعث ایجاد آلودگی می‌شود تا تمیزکاری. به هر حال این کار با مشقت‌های فراوان انجام شد. از ارائه طرح تا اجرا، شهردار تغییر کرده بود و شهردار جدید هم با کارهای مشارکتی مخالف بود، همین باعث شد متقاعد کردن شهردار جدید نزدیک به یک سال زمان ببرد.

در نهایت، این پروژه که اولین کارواش در زیر پل‌های ماشین‌رو بود به مرحله ساخت و ساز رسید و زمانی که افتتاح شد مدیرانی که مخالف بودند خیلی زود از طرح استقبال کردند. سرانجام این طرح در عید فطر سال ۱۳۹۵ با ظرفیت حدود ۸۰ نفر پرسنل شروع به کار کرد. در این کارگاه زنان سرپرست خانوار هم مشغول کار هستند و گوشه‌ای از فعالیت در این کارواش را بر عهده دارند.

کارواشی که کار فرهنگی می‌کند

به گفته علاقه‌بند، این کارواش دغدغه کار فرهنگی هم دارد و بیان می‌کند:  برای اینکه کار فرهنگی هم داشته باشیم در این کارگاه تخفیف‌هایی برای بانوان محجبه و نیز اهالی مسجد و هیئت در نظر گرفته‌ایم.

البته این داستان به واسطه اشتغال برای بسیاری از خانواده‌هایی که دچار مشکل بودند می‌تواند زیبا باشد. این زیباست که بچه‌های مسجد و هیات توانستند از یک فضای بزه‌کاری، اشتغال در بیاورند. مخصوصا آنکه از این فضاها در سطح کلان‌شهرها بسیار زیاد است که می‌توان آن را در اختیار گروه‌های مختلف گذاشت و کارآفرینی کرد. برای اشتغال لازم نیست که حتماً کارخانه وجود داشته باشد، گاهی همین فضاهای بلااستفاده‌ شهری هم می‌تواند موجب اشتغال چندین جوان شود.

ایسنا