چرا لباس های فرم زنانه باید آشکار تر از لباس های مردانه باشد؟

 این سوال زمانی مطرح شد که نایک لباس‌های مردانه و زنانه خود را برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس در رویدادی در آوریل گذشته معرفی کرد و تصویری از دو مانکن در کنار هم در فضای مجازی منتشر شد که در سمت چپ، یونیفرم مردانه یک شلوارک را نشان می‌داد و در سمت راست، لباس زنانه با فاق کوتاه و بسیار جذب تر از لباس مردانه انتشار یافت که عصبانیت و اعتراض ورزشکاران زن را برانگیخت.

هنگامی که زنان برای اولین بار در مسابقات دو و میدانی المپیک در سال ۱۹۲۸ شرکت کردند، تیشرت های گشاد و شلوارک های گشاد می پوشیدند که گاهی اوقات با کمربند بسته می شد.

المپیکی‌های زن پس از دریافت مجوز پیوستن به بازی‌ها، دهه‌ها تیشرت و شلوارک ساده را در پیست می‌پوشیدند، اما در دهه ۱۹۶۰ پارچه‌ها به تدریج تنگ‌تر و خطوط پاچه‌ها بلندتر شدند.

در دهه ۱۹۸۰ استایل های کوتاه و بیکینی رایج شد و امروزه شلوارک های تنگ، جوراب شلواری، کت تک، کتانی، جلیقه، تیشرت، تاپ کوتاه و شلوارک و… اما از آن زمان تا کنون پارچه بیشتری برای ورزشکاران رشته پیست زنان مورد استفاده قرار نگرفته است، در عوض، روند معکوس شده و تفاوت‌ها با کیت‌های مردانه آشکار است.

ژنو اذعان می‌کند که ورزشکاران باید گزینه‌هایی برای راحتی بیشتری داشته باشند.

سی ان ان