چرا دختران کم‌تر به عرصه‌های علمی وارد می‌شوند؟

یکی از مهم‌ترین این دلایل، احساس عدم توانایی است که بسیاری از دختران نسبت به خود دارند. این احساس می‌تواند ناشی از عوامل فرهنگی و اجتماعی باشد که به آن‌ها القا می‌شود که این رشته‌ها بیشتر مناسب پسران است.

علاوه بر این، نبود الگوهای زن موفق در این حوزه‌ها نیز تأثیر زیادی دارد. بسیاری از دختران به دلیل نداشتن مدل‌های قابل دسترس و موفق در زمینه‌های علمی و فنی، انگیزه کمتری برای پیگیری این رشته‌ها پیدا می‌کنند. این مسئله به‌ویژه زمانی مهم می‌شود که دختران در مراحل اولیه آموزش خود با چالش‌هایی در اعتماد به نفس و خودباوری روبه‌رو می‌شوند.

بازخوردهای مثبت و منفی از سوی خانواده، معلمان و جامعه می‌توانند تأثیرات زیادی بر اعتماد به نفس دختران داشته باشند. در بسیاری از جوامع، انتظارات اجتماعی از دختران باعث می‌شود که آن‌ها خود را برای انتخاب رشته‌های علمی یا فنی آماده ندانند.

 به طور خاص، انتظارات خانوادگی و فرهنگی ممکن است آن‌ها را به سمت رشته‌های دیگری سوق دهد که بیشتر با هویت اجتماعی دخترانه همخوانی داشته باشد. همچنین، تفاوت‌های آمادگی تحصیلی نیز یکی از عواملی است که بر انتخاب‌های تحصیلی دختران تأثیر می‌گذارد.

 در بسیاری از کشورها، دختران در مراحل ابتدایی تحصیل ممکن است در برخی دروس علمی عملکرد ضعیف‌تری داشته باشند که این امر به تدریج به کاهش اعتماد به نفس و انگیزه آن‌ها برای ادامه تحصیل در این رشته‌ها منجر می‌شود.

 برای حل این مشکل، کارشناسان بر لزوم تقویت اعتماد به نفس دختران و ایجاد محیط‌های آموزشی و حمایتی تأکید دارند. ایجاد فرصت‌های بیشتر برای مشارکت دختران در فعالیت‌های علمی و معرفی الگوهای موفق زن در این حوزه‌ها می‌تواند به کاهش این شکاف کمک کند. همچنین، توجه به نیازهای فردی و روانی دختران در محیط‌های آموزشی می‌تواند زمینه‌ساز حضور بیشتر آن‌ها در رشته‌های STEM باشد.

وال استریت ژورنال